Hervorm je leven

Als we onze eigen weg niet gaan, onze eigen waarheid niet (willen) vinden, dwingen we onszelf de waarheid van een ander te leven.

Dus hervorm je leven door je onechtheid los te laten en terug te gaan naar hoe je oorspronkelijk bedoeld was te zijn. Hervorm je leven met in gedachten hoe de rest van je leven er uit moet zien. Hervorm je leven met in gedachten dat geduld een schone zaak is: het is nodig om te werken aan wat lang na ons, lang na jou, nog effect voor anderen en op anderen zal hebben.

Wie jij bent zit in jezelf

Wie je bent, wie je eigenlijk hoort te zijn, is niet buiten je beschreven of buiten je te vinden. Je vindt het van binnen. Verstopt in een donker hoekje. Schuilgaand achter spinnenwebben geweven door vergeten gebeurtenissen en indrukken, roert zich iets dat onrustig maakt. Iets waar je in eerste instantie bang voor bent omdat het onbekend, ongekend is. Maar je voelt de grootsheid. Het is enorm.

Toekomst

Zowel in mijn vorige artikel, als in de Volle Maan blog van juli, schrijf ik over het verwerken van het verleden. Het zoeken naar je eigen waarden. Het maken van keuzes omdat jij het zelf bent die in het nu jouw toekomst bepaald. Jij bent het zelf die een bijdrage levert aan een proces waarmee ònze toekomst wordt bepaald.

Kosmische Cyclus

Ik schreef: “Binnen het grotere proces van de kosmische cyclus waar we ons nu in bevinden, is 8-aarde het element dat je vraagt om pijnlijk nauwkeurig jezelf en je verleden te onderzoeken. Deze maand wordt deze tendens gereflecteerd in de energie van de volle maan. Met andere woorden, de energie van het Nine Star Ki profiel van deze volle maan, nodigt je uit je eigen verleden te onderzoeken en om je persoonlijke mestvaalt om te zetten in vruchtbare compost waar jouw nieuwe toekomst op tot bloei kan komen.”

Verleden

En: “Wie je wilt zijn wordt op dit moment niet langer bepaald door het verleden. Maar door een toekomst die ontstaat door het maken van keuzes in het nu. Om straks een fijn leven te kunnen leiden, zijn nu bewuste keuzes nodig die dat leven en alles wat het omvat, eert, respecteert en de ruimte geeft zich op natuurlijke wijze te ontvouwen. […] Bijvoorbeeld de keuze om juist niet vast te blijven houden aan wat vertrouwd is, maar om het ongewisse, het onduidelijke, het onzekere toe te laten. Sterker nog, om daar bewust voor te kiezen, ook al weet je nog helemaal niet precies wat het is waar je voor kiest.”

Jouw ongeconformeerde helden leven

Als kind heb je gedroomd over die grootsheid, dat onbekende en ongekende, en heb je dit deel van jezelf in je fantasie tot leven laten komen. Het kon een eigen (helden) leven leiden want de realiteit had zich nog niet aan je opgedrongen. De realiteit was nog abstract en ver weg. De realiteit was de wereld van de volwassen mensen. Niet die van jou. En in de wereld van de volwassen mensen moest je, dacht je, doen wat er gezegd werd en je aan allerlei regels houden. Dacht je.

Volwassen realiteit

En nu ben je volwassen en leef je het volwassen leven in een wereld van abstracte realiteit. Een realiteit waarin je doet wat er gezegd wordt en je je aan allerlei regels houdt. Omdat dat zo hoort. Denk je.

Waar is jouw grootsheid gebleven?

Je best doen om niet buiten de boot te vallen, is een behoefte die ontstaat vanuit gebrek aan eigen identiteit en zelfinzicht. Onzekerheid, de angst om beoordeeld en veroordeeld te worden en om afgewezen te worden, maken dat je je aanpast aan regels en normen die eigenlijk niet de jouwe zijn. Het maakt dat je je richt op wat anderen van je vinden en daar naar gaat leven. Angst voor individualiteit maakt dat je je stinkende best gaan doen om je normaal te gedragen. Je gaat je abnormaal normaal gedragen om maar niet op te vallen. En door de toenemende druk van de laatste decennia om je vooral in uiterlijkheden te realiseren, zijn veel mensen hier in meerdere of mindere mate tegenaan gelopen. In de buitenwereld ben je iemand. Maar ondertussen ben je jezelf kwijtgeraakt.

Belachelijk gemaakt

De basis voor dat gebrek aan eigen identiteit is vaak ontstaan omdat dat wat je als kind in je voelde, de wereld zoals je die toen in al zijn grootsheid en heelheid waarnam, door de volwassen wereld niet begrepen werd. Niet zelden zijn je dromen en fantasieën bestraft of ben je er om belachelijk gemaakt. Je moet immers wel een heel dom kind zijn om te denken dat alle mensen eigenlijk heel lief zijn. Rozen blauw kunnen zijn. Er engelen zijn die je helpen en we allemaal een beetje kunnen toveren. Of dat je met dieren kunt praten en dat bloemen gevoel hebben. Of dat de maan echt naar je kijkt en je met haar kunt praten.

Normaal gaan doen

En dus heb je je aangepast aan regels en normen die eigenlijk niet de jouwe zijn. Omdat dat zo hoort, denk je. Want er is flink bij je op gehamerd dat je toch vooral je gezond verstand moet gebruiken en ‘normaal’ moet doen.

Normopathie

Maar teveel je gezonde verstand gebruiken kan erg ongezond zijn. Het buitensluiten van gevoel en intuïtie kan zelfs regelrecht ziekmakend zijn. Alleen, als je een groep mensen bij elkaar hebt die ongezond veel gezond verstand gebruiken, en allemaal hun gevoel buitengesloten hebben, wordt dat als normaal gezien. Het abnormale wordt de norm. Daar is een term voor, normopathie: ziekelijk normaal doen uit angst voor individualiteit.

Het standaardiseren van de werkelijkheid

Dat is wat er momenteel gaande is in de wereld. Media, en vooral de sociale media, nemen je de maat en nivelleren je tot een gestandaardiseerde consument die een ‘normaal’ leven dient te leiden in dienst van het heilig verafgode kapitalisme. Want zowel de media als sociale media, het voortdurend kijken naar schermpjes, kan je verhinderen om tot diepgang te komen en tot reflectie. Tot echte verbinding met je eigen, persoonlijke subjectieve maar oh zo ware werkelijkheid.

De media, de sociale media, de schermpjes dragen bij aan het elimineren van dat wat subjectief is en van dat wat dus alleen en uitsluitend voorbehouden is aan jezelf, jouw zelf. Precies dat is wat je afwijkend maakt van het ‘normaal’. Dat is wat je gevaarlijk maakt voor de orde die gevoelens en het onbewuste ziet als iets uit het verleden dat progressie in de weg staat en dus geëlimineerd dient te worden.

De weg (terug) naar jezelf

Hoe vind jij daar nu je weg in, zonder bijvoorbeeld mijn verhaal tot je nieuwe norm te verheffen?

Overigens realiseer ik me dat ook mijn boodschap via een vorm van media bij je is gekomen. Maar ik hoop juist deze kanalen te kunnen gebruiken om diepgang en reflectie bij je te stimuleren!

Antwoord

Maar goed, dat verleden speelt een cruciale rol in het geheel. Enerzijds moet je loslaten wat vertrouwd is. Wat tot nu toe dus jouw (aangepaste) norm is geweest waar je houvast aan hebt ontleend. Anderzijds ligt in je verleden een antwoord op de vraag die in het nu aan je gesteld wordt wie je wilt zijn.

Onderzoek

Het belang van onderzoek wordt hierbij gevraagd. Want gebeurtenissen en indrukken uit het verleden, kleuren de rest van je leven en kunnen er zelfs een schaduw over werpen

Toehoorder

Je kunt je relatie met eerdere gebeurtenissen en indrukken uit je leven onderzoeken door te luisteren naar de woorden die je gebruikt als je over jezelf denkt en praat. Hardop praten om een gebeurtenis of indruk uit het verleden te beschrijven, kan enorm veel licht werpen op hoe je over jezelf denkt.

Hardop uitspreken wat je denkt maakt jezelf tot toehoorder van je eigen verhaal. En elke toehoorder kan op basis van wat er gezegd wordt, er een eigen beeld van en mening over vormen.

Vragen

Grote vragen over de toekomst, over waar het toch met ons naar toe moet, kun je dichtbij beantwoorden. Want als je als kind dacht dat alle mensen lief zijn, en je weet dat in de basis mensen eigenlijk allemaal hetzelfde willen, hoe eenvoudig is het dan om je aandacht daar op te richten en jezelf vragen te stellen die daar een antwoord op geven en tegelijkertijd jezelf verder helpen?

Authenticiteit

Het patriarchale, rationele selecteert, separeert en nivelleert. Terwijl het matriarchale omvat, verbindt en authenticiteit bemoedigt. Als jij jezelf de vraag stelt hoe jij anderen het beste kunt helpen hun weg te vinden, doe je iets voor anderen. Je doet iets voor de wereld, door je eigen beste kwaliteiten en talenten te leven. Dat is het omvattende en verbindende dat voedt en koestert. Dat is waar we dringend onze aandacht op moeten richten willen we de wereld een beetje in de juiste richting bijsturen.

Hervorm je leven

Dus hervorm je leven door je onechtheid los te laten en terug te gaan naar hoe je oorspronkelijk bedoeld was te zijn. Hervorm je leven met in gedachten hoe de rest van je leven er uit moet zien. Hervorm je leven met in gedachten dat geduld een schone zaak is: het is nodig om te werken aan wat lang ons, lang na jou, nog effect voor anderen en op anderen zal hebben.

 

 

---

© Nina Elshof. Neem dat wat voor je werkt en laat de rest voor wat het is. Als je dit werk wilt delen, dan als citaat en met link naar dit blog op deze website. Dank je wel voor je steun, ik waardeer het zeer en jou ook! Dank je!