Tijd voor zelfverwerkelijking

De tijd vraagt om aanwezigheid van jouw Zelf.

De tijd vraagt er om. Het is dit of blind, als lemmingen, de leider volgen de afgrond in.

Het jaar is pas èèn maand oud maar het lijkt alsof er alweer een jaar op zit.

De intensiteit van gebeurtenissen en van informatie die over ons uit wordt gestort is niet kinderachtig. Nu moet ik bekennen dat ik daar ook een steentje aan heb bijgedragen met vier, grotere, verdiepende artikelen die je eerder in de blog hebt kunnen lezen. Helemaal als je lid bent van onze nieuwe, online Nine Star Ki 2021 community heb je ook nog de informatie over de energetische tendensen van het nieuwe jaar mogen ontvangen en die van de Volle Maan van vorige week. Maar het was nodig.

De tijd vraagt er om.
De tijd, dit moment, vraagt om helderheid in bewustzijn en informatie om die helderheid te verkrijgen.

Ik lees mezelf helemaal suf op dit moment.

Lezen heeft mijn voorkeur in methodes om informatie te verzamelen, boven videootjes kijken. En die informatie verwerk ik daarom ook weer in een vorm die gelezen kan worden, niet bekeken. Dat is hoe mijn systeem het beste werkt. Ik ben namelijk een beelddenker en de beelden die anderen op video creëren, nemen ruimte in mijn hoofd in waar mijn eigen beelden zouden moeten ontstaan: ze gaan mijn eigen beeldvorming in de weg zitten. Als ik lees is er meer dan voldoende ruimte om uit mijn eigen, innerlijke beelden te laten ontstaan die resoneren met wat ik lees. Die representeren wat ik lees. En die me laten zien welke impact de informatie die ik lees op me heeft en welke betekenis ik -of beter gezegd mijn Zelf- er aan geeft. Daar heb ik wat aan.

Waarom?

 

In mijn hoofd woont weten dat behoorlijk geconditioneerd is door opvoeding en door normen en waarden  waarmee onze maatschappij doorspekt is.

Mijn hoofd denkt ‘zoals het hoort’. Maar mijn Zelf woont niet in mijn hoofd. Die woont meestal in mijn hart, maar ook in de rest van mijn lichaam. Mijn Zelf heeft zo een eigen kijk op zaken en dat is een kijk die juist totaal voorbij gaat aan wat via opvoeding en via maatschappelijke normen en waarden aangereikt wordt. Die kan dus buitengewoon kritisch zijn over iets dat anderen ‘normaal’ vinden. Of juist heel waarderend zijn over wat anderen ‘abnormaal’ vinden. Als je Zelf aanwezig is en je bent er ook echt mee verbonden, merk je dat doordat je sturing kunt geven aan de wijze waarop je informatie ontvangt (je kunt de voor jou juiste vorm kiezen) en aan de wijze waarop je informatie verwerkt; je natuurlijke geweten en je Zelf kunnen kritisch toetsen of iets voor jou klopt of niet en of je de informatie misschien kunt koppelen aan informatie, aan kennis en weten, waar je al over beschikt. Dat is een creatieve manier om informatie te verwerven; het stimuleert je zelfverwerkelijking en daarmee ontwikkel je innerlijke vrijheid.

Een vrijdenker is dus niet zozeer iemand die in zijn hoofd vrij is, maar in zijn hart vrijheid voelt omdat het Zelf daar helemaal onbelemmerd mag wonen.

Dat betekent overigens niet dat je nu als een kip-zonder-kop het denken de deur uit mag doen. Geenszins! Maar kennis verwerven en informatie verwerken krijgt een heel andere dimensie als dat gebeurt onder regie van je Zelf in plaats van je hoofd.

Het denken van je hoofd komt namelijk nà de toetsing door het hart. Niet andersom!

De tijd vraagt er om.

De tijd vraagt om aanwezigheid van jouw Zelf. Van alle processen waar je op dit moment toe wordt uitgedaagd is die van zelfverwerkelijking de belangrijkste. De innerlijke vrijheid en onafhankelijkheid die dat oplevert maakt je immuun voor manipulaties en onwaarheden. En ik denk eerlijk gezegd dat zelfverwerkelijking zo’n beetje het belangrijkste is dat we individueel kunnen bijdragen aan de transitie waar we ons nu collectief in bevinden. De tijd vraagt er om. Het is dit of blind, als lemmingen, de leider volgen de afgrond in.

Doe mee aan het gesprek!

Ik ben heel benieuwd wat mijn schrijven bij je oproept en losmaakt.

Doe mee aan het gesprek en deel het in de reacties hieronder. Ik vind het leuk om van je te horen en samen leren we van elkaar!

Nina

 

lidmaatschap, Nine Star Ki community

 

 


© Nina Elshof. Neem dat wat voor je werkt en laat de rest voor wat het is. Als je dit werk wilt delen, dan als citaat en met link naar dit blog op deze website. Dank je wel voor je steun, ik waardeer het zeer en jou ook! Dank je!

14 gedachten over “Tijd voor zelfverwerkelijking”

  1. Heerlijk. Ik Beelddenker, gaf laatst workshop vrij schilderen aan andere beelddenker: zij wilde losser worden, door mijn vrij schilderen workshop.
    Met zijn allen elkaar versterken en talenten bundelen is nieuwe tijd.
    We zien het ZELF niet altijd. Spiegel helpt .
    XEllen

    1. Hi Ellen, Ja, zo gaat dat he. Dat je het zelf soms even niet ziet maar dat een ander je verder kan helpen. Talenten bundelen, creativiteit bundelen, inzicht bundelen…. We zijn al een gebundeld bundeltje mensen alleen DENKEN we dat we individuen zijn. 😀 Wat een grap!
      Harte groet, Nina

  2. Deze tijd wordt steeds interessanter. Het vrijdenken heeft denk ik altijd al in mij gezeten, maar ik merk steeds meer dat ik ook actief de ruimte zoek om daar vorm en inhoud aan te geven. Los te breken uit opgelegde en aangeleerde beperkingen en zo goed en zo kwaad als het gaat een pad van zelfverwerkelijking te volgen. Het wellicht abstracte idee van zelfverwerkelijking te ontdekken en te gieten in concrete vormen en beleving.

    1. Hi Sjaak, Daar ben ik het helemaal mee eens. Het is super interessant. Een en al ontdekking door los te laten wat conditioneerde. En ja dat pad van zelfverwerkelijking gaan we met vallen en opstaan; leren lopen kost nu eenmaal even wat moeite. We kunnen een voorbeeld nemen aan een kind dat nooit, maar dan ook nooit twijfelt of het überhaupt wel leert lopen en gewoon weer opstaat als het gevallen is. Dat zouden wij ook moeten doen. Al strompelend banen we ons een weg van stootsteentje naar struikelblokje zonder er erg in te hebben dat we ondertussen mijlen afleggen. We zijn naar mijn idee hartstikke goed bezig. Nog lang niet klaar, dus alertheid is op zijn plaats!, maar wel onderweg.
      Ben wel benieuwd hoe je het idee van zelfverwerkelijking onderzoekt en ontdekt. Deel je het hier als je daar wat concreets gevonden hebt?
      Harte groet, Nina

  3. Dit is precies waar vandaag mijn lange en heerlijke boswandeling over ging: eerst mijn lichaam (= fysiek lijf + energetisch lichaam), dan pas mijn hoofd.
    Bijzonder om het nu te lezen!

    1. Hi Femke, Eigenlijk lopen we verkeerd om: ons hoofd zou niet zo’n prominente plek òp ons lichaam moeten hebben. Dan zou het misschien ook niet zo arrogant de hoofdrol willen spelen. What’s in a word 😀
      Doe je dat vaker trouwens, lekker in het bos lopen? Hoe geef jij je lichaam een prominentere plek?
      Harte groet, Nina

  4. Zo helder verwoord! Zelfverwerkelijking is de weg te gaan. Deze blogs geven vertrouwen dat hetgeen je zelf al aanvoelt wordt gedeeld door anderen. Dat is wat het in mij oproept. Dank je wel Nina !

    1. Hi Joyce, Yep, that’s it. Zelfverwerkelijking is waar het om gaat. Als je dat weet te bereiken ben je niet langer een speelbal van krachten die niet zo zuiver en waarachtig zijn. Dus dat is wat ik probeer te delen en duidelijk te maken: in verbinding met anderen je eigen pad bewandelen en doen wat je te doen hebt. Hoe zoek jij trouwens de verbinding met anderen?
      Harte groet, Nina

  5. Hoi Nina, dank je wel voor deze blog! Het eerste wat in mij op komt is dat ik zelf ook vaak eerst in het hoofd ‘zit’ (ga dan argumenteren/afwegen/piekeren/herhalen). Ik heb het idee dat we dat ‘voelen’ een beetje kwijt zijn, terwijl dat eigenlijk een superkracht is van ons als mens We zijn vergeten hoe goed wij eigenlijk kunnen voelen. Ik ben het de laatste tijd aan het toepassen op het werk. Als ik voel dat ergens energie op zit, dan ga ik er mee aan de slag. En anders laat ik het even liggen en pak het later weer op (of niet). Meer op basis van gevoel keuzes maken.

    Groetjes,
    Ana

    1. Hi Ana, Jazeker zijn we dat voelen grotendeels kwijtgeraakt en daar waar het er nog wel is zijn we het gaan wantrouwen, want niet in bewijsbare rapporten te vangen. We hebben onszelf helemaal los van ons lichaam gerationaliseerd. Dat wil echter niet zeggen dat je alles alleen maar op gevoel moet doen. Toetsing aan het hoofd is ook van belang om te voorkomen dat je een speelbal wordt van je instincten en driften. Ook niet goed. Maar de volgorde is zo belangrijk. Eerst komt het voelen dan komt de toetsing aan de ratio. Het hart moet het hoofd aansturen, niet andersom. Dan kun je naar mijn idee ook pas echt in verbinding zijn met de wereld en met jezelf.
      Harte groet, Nina

  6. Wanneer ken je jezelf? Het is fijn verbinding te voelen met een vermoedelijke zinvolle invulling van mijn bestaan, met als sleutel zelfacceptatie & mildheid naar het leven, de ander

    1. Hi Agnes, dat is een goede vraag. Ik denk dat dat een levenslange ontdekkingsreis is. En mildheid, vooral in de eerste plaats naar jezelf toe, is zo belangrijk! Dat maakt zacht naar mijn idee. Hoe voel jij dat?
      Harte groet, Nina

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *