Tastend de weg in het donker vinden
We vinden tastend onze weg in het donker dat, vlak voor het ochtendgloren, op zijn duisterst is.
We kunnen het niet meer doen met wat we zien, op tv bijvoorbeeld. De berichtgeving is vaak verre van helder.
Het voordeel van het donker is echter dat niet alleen je tastzin, maar ook andere zintuigen verscherpt gaan waarnemen.
Je hoort beter, je voelt beter en je intuïtie is verhoogd. Dat is ook nodig want als je zicht wegvalt, of de zichtbare werkelijkheid hult zich in nevelen, dan is het nodig dat je op meer intuïtieve wijze je weg vindt en je ook letterlijk meer gewaar wordt wat er in je omgeving gebeurd.
Jaren geleden heb ik als vrijwilliger bij de brandweer gewerkt.
Ik was de eerste vrouw in het korps in Doetinchem en derhalve een bezienswaardigheid. Alles wat ik deed werd door mijn mannelijke collega’s nauwlettend in de gaten gehouden, gebrand als ze waren om me te betrappen op het maken van fouten. Regelmatig gingen we op oefening en een onderdeel was het, samen met een collega, geblindeerd betreden van een gebouw, op zoek naar een brandhaard dat gerepresenteerd werd door een kastje met een flikkerend lampje en dat een klikkend geluid maakte.
Tijdens een dergelijke oefening had ik de leidende positie, liep geblindeerd en tastend door het vervallen gebouw en vond de ‘brandhaard’.
De leidinggevende die mijn collega en mij weer naar buiten leidde, vroeg of ik bereid was tot een experiment om opnieuw, geblindeerd, het gebouw te betreden en in mijn eigen voetsporen te treden om de ‘brandhaard’ opnieuw te sporen, maar dit keer zonder dat het licht en het geluid van het kastje me zou helpen met oriënteren; het kastje werd uitgezet.
Ik nam de uitdaging aan.
Het bracht me een mooie ervaring: ik heb namelijk exact dezelfde weg naar de ‘brandhaard’ genomen als bij de eerste ronde. De leidinggevende, en de rest van de collega’s, waren flabbergasted: dit hadden ze nog nooit meegemaakt.
Wat ik in de eerste rond had gedaan kon ik in de tweede ronde herhalen, omdat ik letterlijk alle zintuigen had gebruikt om de afwezigheid van zicht te compenseren.
Het was een oefening in waarnemen. Waarnemen van het geluid van de voetstappen en de veranderingen in dat geluid bij het doorlopen van de verschillende ruimtes en de veranderende akoestiek; van de geuren van de verschillende plekken; van het voelen met de voeten van de verschillende oppervlaktes waar ik overheen was gelopen; van de structuren en kenmerken van de muren die mijn handen betasten, die me in de tweede ronde precies brachten waar het kastje stil stond te wachten op ontdekking. Niet ongeveer, maar precies!
De donkere wereld van wat er zich achter de schermen afspeelt.
Afgelopen week was het de energie van het Nine Star Ki profiel van de Volle Maan die uitnodigde om je in de donkere wereld van wat er zich achter de schermen afspeelt, een kijkje te nemen en verborgen beweegredenen te ontdekken. Die energie was er namelijk op gericht om het verhulde te onthullen, het onzichtbare zichtbaar te maken en het ontoegankelijke toegankelijk te maken. Met andere woorden, die energie van het Nine Star Ki profiel van de Volle Maan van september scherpte de zintuigen aan met behulp waarvan je beter in het donker van de onduidelijkheid je weg kunt vinden.
Het voordeel van dit alles is dat het rondtasten in het donker je noodzaakt om meer te luisteren naar je gevoel en intuïtie en daar ook op te leren te vertrouwen.
De herfst nodigt uit naar binnen te keren.
De komende weken, nu we dieper de herfst in gaan en meer en meer van het daglicht gaan loslaten, zullen er steeds vaker momenten voorbijkomen die je uitnodigen de diepte in jezelf op te zoeken. Om contact te maken met wat je voelt en wat je intuïtie je ingeeft.
Binnen de veranderingen die gaande zijn die in gang zijn gezet door de grotere cycli waar we ons momenteel in bevinden, wordt die tendens van naar binnen keren en bij jezelf te rade gaan ook gestimuleerd.
We leren de paradox te hanteren.
In alles wordt het duidelijker en zichtbaarder dat we aan het oefenen zijn met het hanteren van de paradox van yin en yang, van onbewust en bewust. De paradox dat alles helemaal niet of-of, maar juist en-en is. Niets staat los van elkaar. Alles is in verbinding. Elke actie roept als reactie zijn tegendeel tot leven.
Is er een beweging die dingen wil verhullen? Dan zal het tegendeel tot leven geroepen worden: zaken worden onthuld.
Is er een beweging die er op uit is om onze verbinding met onze ziel te verbreken? Dan zal het tegendeel in beweging komen en zullen juist meer mensen de verbinding met hun ziel duidelijker gaan ervaren of herstellen.
Is er een beweging die de waarheid wil toedekken? Dan zal het tegendeel geactiveerd worden die de waarheid zal blootleggen.
Wordt het buiten donkerder, dan wordt het in jezelf lichter.
Een goede oefening in het scherpen van je zintuigen is het donker op te zoeken en zonder hulp van een zaklamp je weg te zoeken.
Lekker het bos in ’s avonds, eventueel samen met iemand anders. Telefoon mee voor als het te erg wordt en op ontdekking gaan in de wereld van het donker. Je leert niet alleen veel over je zintuigen, je leert ook veel over waar je bang voor bent en wat je angstig maakt. Je weg vinden in het donker is een goede manier om angsten te overwinnen. En mensen die niet bang zijn, kunnen ook niet op hun angst gemanipuleerd worden.
There’s more than meets the eye!
Ik ben heel benieuwd hoe je deze blog ervaren hebt en wat het in je los maakt. Laat je het hieronder weten?
Nina
Deze blog pakt me helemaal. Ik begrijp en herken hier veel in. Ik kan dit dan ook zo vertalen een persoonlijk metafoor waardoor ik nog beter in kan voelen. Ik ben een 766 en nog onderzoekende wat Nine Star Ki allemaal inhoudt. Intuïtief trekt dit onderwerp. mij aan. Uit wat ik lees horen onder andere hefst en donkerte dan ook bij metaal.
Hi Sandra, dank je wel voor je reactie. Ongetwijfeld ben je niet de enige met een 7-6-6 profiel die zich in deze blog herkent. Ik ben benieuwd of anderen misschien ook willen reageren?
In ieder geval is metaal het element dat bij de herfst hoort, het jaargetijde dat zich in de richting van de donkere wintermaand december beweegt. Donkerte hoort meer bij het element water van het winterseizoen, maar metaal van de herfst begint ook al donker te worden hoor.
Ik hoop dat je nog meer inspiratie uit de blogs zult kunnen blijven halen!
Harte groet, Nina
Prachtige blog waarin er voor mij veel herkenning en bevestiging te lezen is! Oa de herfst de tijd om naar binnen te gaan, heb ik altijd fijn gevonden. Rust…. het stukje over de paradox… zo waar, dat ervaar ik ook zo.
De zin die ik lees: There’s more than meets the eye! ervaar ik als een niet lopende zin. Is het soms “There’s more that meets the eye!” Of wat ik zelf zou schrijven: There is more than only the eye can meet.”
Dank je wel voor je mooie bericht.
Anne
Hi Anne, fijn dat je de beweging naar binnen herkent. Overigens is de Engelse zin correct hoor. Het gaat erom dat er soms een betekenis of een waarde schuil gaat achter wat je ziet, die groter is dan wat je ziet. Ik hoop dat het zo wat duidelijker is. Laat je het even weten?
Harte groet, Nina
Beste Nina, ik vind je blogs geweldig, ik kijk er naar uit. Ik vind het knap hoe jij altijd zo subtiel de kern van wat er speelt weet te raken. Het helpt me deze verwarrende tijd door te komen. Dank je wel!
Patricia
Hi Patricia, dank je wel voor je fijne reactie! En wat je schrijft is precies de reden waarom ik het doe: ik probeer wat duidelijkheid en houvast te creëren in een wereld die zich in een enorme transitie bevindt. Dus, graag gedaan!
Harte groet, Nina
Hallo Nina,
Mooie blog. Ja zien zonder ogen….een heel mooie oefening. Eigenlijk is dat een avontuur. Van het hoofd naar het hart. Ook het vertrouwen, dat datgene wat het hart aanschouwt gewoon waar is. Wat bij mij opkomt….de oefeningen, die ik heb gedaan met remote viewing. Je leert te zien, wat in een dichte envelop zit. Op een cursus van Bert Janssen in Zutphen zag ik de Tor in Glastonbury…..als een kathedraal en niet als een toren. Ik dacht zie je wel ik kan het niet. Maar ik zag het gebouw, zoals het gebouwd was. Nu zie je fysiek alleen nog de toren….wouw. Hoe ik het deed….geen idee.
Bij voetreflex hebben ze het altijd over een been in Yin en het andere Yang…..leuk om die twee even sterk te krijgen.
Zomaar wat opmerkignen.
Groet
Elsedien
Ha lieve Elsedien! Dank je! Het is zeker een avontuur van het hoofd naar het hart. Mooi gezegd. Remote viewing is een manier van het leren kijken in het donker. Schaduwwerk verrichten leert je dat ook, net als het werken met dromen. Uiteindelijk is het van belang dat we gaan zien dat we echt een enorme wissel hebben getrokken op de energetische balans die er zou moeten zijn. Alles is ‘spinning out of control’ door teveel focus op buitenkant en het yang dat maar meer en groter wil, en meer wil controleren. Het feit dat we ‘de natuur’ als separaat iets zijn gaan beschouwen geeft dat al weer. Want door dat te doen hebben we onszelf gedistantieerd van wat ‘de natuur’ is, terwijl we dat zelf ook zijn. Enfin, ‘breek me de bek niet open’ zou een rechtgeaarde Achterhoeker zeggen.
Ondertussen hebben we dus inderdaad een yin en een yang been, mooi dat je die nog even noemt! Dank je wel.
Harte groet, Nina
Vanuit het in het duister tasten treed ik nu naar voren. Dankzij de Corona mocht ik naar binnen keren. Een paar jaar geleden startte ik hiermee, maar tijdens de Corona verdiepte dit en vond ik mijn angsten, boosheid, overtuigingen, blokkades, enz. Veel van wat toegedekt was binnen in mij mocht ik aankijken, emoties mochten er zijn en ook weer losgelaten worden. Nu ik deze donkere delen mocht aftasten bij mij mag ik anderen gaan helpen hun donkere delen te gaan aftasten. En omdat ik bij mijzelf heb ervaren hoe dit pad bewandeld kan worden en hoe het voelde kan ik anderen hierbij helpen. Vertrouwend op het kompas in mij die dit al eens ervaren heeft.
Hi Jolanda, wat een mooie ervaringen beschrijf je hier! Dit is wat schaduwwerk genoemd wordt. En degene die zo’n pad gegaan is, weet weliswaar niet de weg in de schaduwwereld van de ander, maar weet wel hoe het er ongeveer aan toe kan gaan. Dat betekent ook dat je weet dat het nooit klaar is, dit werk. Dat is ook goed om in gedachten te blijven houden; je kan immers niet zien wat er zich nog meer in het duister van je innerlijk verborgen houdt. 🙂
Harte groet, Nina
Hai Nina,
Mooie tekst wederom, ; Tsja in het donker lopen, altijd leuk, zeker in je eigen huis want dan weet je ongeveer waar alles staat.
Ook al kun je wel zien of horen, is toch vaak niet alles wat het is. Neem de gehele omgeving maar ( zoals de politiek, wat er in de wereld gebeurt, en misschien zelfs je eigen buurtomgeving). Wil je het echt weten of kun je beter een eigen plan trekken.
De opmerking van “”Alles is verbonden”” helemaal mee eens past precies bij mijn persoontje. Het opruimen van de keuken, is net zo leuk als een publicatie schrijven. En dat wat je uitstraalt komt weer terug. Jammer dat er een tijdsaspect tussen zit.
Dus voor nu… focus op jezelf, en je huis en gewoon aardig zijn tegen de ander.
En dan nog een ander aspect…angst wat je noemde, voor bijvoorbeeld de duisternis. Is die er echt of kun je die juist gebruiken om talenten te benutten.
Hoi,hoi, Willem
Dag Willem, dank je wel voor je reactie. Je schrijft: “angst wat je noemde, voor bijvoorbeeld de duisternis. Is die er echt of kun je die juist gebruiken om talenten te benutten.” Wat bedoel je daar precies mee?
Harte groet, Nina
Dank je wel voor je prachtige tekst en de boodschap die ik daar uit kon halen. Het geeft met weer zicht op wat belangrijk is en waar ik mijn aandacht op mag richten.
In vertrouwen door het donker loodsen.
Hi Helen, dank je wel en graag gedaan. Ja, in vertrouwen door het donker heen laveren. Ik blijf het wonderlijk vinden hoeveel je kunt zien als het echt donker is. Dat is veel meer dan je denkt! En als je daar vertrouwen in ontwikkeld, krijgt de energie van angst veel minder vat op je. Je wordt letterlijk minder ‘vatbaar’. Hoe zie jij dat?
Harte groet, Nina
Dank wederom, mooi die persoonlijke ervaring. Donker, donker…..het geeft mij rust, zintuiglijk zeker aan mijn gevoelige ogen. Loop elke nacht in het donker door het huis, laat lichten uit, heb ik ook niet nodig en het geeft je juist de prikkel om bijzonder behoedzaam te zijn. Je evenwicht, je handen en voeten goed neer te zetten en te voelen of het veilig is. Niks overhaasten, maar in rustig tempo je ogen laten wennen en dan zie je uiteindelijk meer, dan met het felle licht. Mijn hoofd heeft hier baat bij, de wereld slaapt, alles stil. Heerlijke tijd, de herfst en de winter. Op de bank, kaarsjes branden, hout in de kachel branden, boek of film. mmmmmmmm, ik geniet met volle teugen, jij vast en zeker ook. Liefs uit Megen X
Lieve Martine, mooi dat jij ook altijd in het donker door het huis loopt. Het is een ervaring die enorm je zintuigen aanscherpt. Loop je ook wel eens in het donker buiten? Ja, ik ervaar dit ook als een heerlijke tijd en geniet er ook met volle teugen van!
Liefs!! Nina