“Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we oneindig krachtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis dat we het meeste vrezen.
We vragen onszelf af:
‘Wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd en geweldig zou zijn?’
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God!
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er is niets verheffends aan als de mensen om je heen hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
En als wij ons licht laten schijnen,
schept dat voor anderen de mogelijkheid hetzelfde te doen.
Als wij van onze eigen angst bevrijd zijn,
zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.”
Marianne Williamson – Uit: Terugkeer naar Liefde
Toekomst Zo werken aan je huis is ook werken aan je eigen leven, aan je relatie(s) en dus ook aan je toekomst. Niet in de laatste plaats aan je spirituele toekomst.
Je hebt inmiddels je eigen tempel gecreëerd, een veilige thuishaven. Nu is het zaak ervoor te zorgen dat dat ook zo blijft. De deur alleen opendoen voor mensen en invloeden die je echt in je leven wilt toelaten is daar een heel voor de hand liggend voorbeeld van. Ik geef toe, dat is even wennen, maar het loont de moeite. De stemming waarin de mensen binnenkomen voor wie je je deur wagenwijd wilt openen, kun je zelf aardig beïnvloeden door ervoor te zorgen dat je bel het goed doet. Je bezoek hoeft dan niet tien minuten lang in complete onzekerheid voor de deur te wachten omdat ze niet zeker weten of je wel gehoord hebt dat ze hebben aangebeld. Ze zullen het als ongemakkelijk ervaren om nóg een keer op de bel te drukken omdat het ding het voor het zelfde geld wél doet. Het is veel leuker als er snel wordt opengedaan; dan krijg je als bezoeker het gevoel dat degene bij wie je op bezoek gaat het leuk vindt dat je er bent, waardoor jullie alle hartelijkheid over elkaar kunnen uitstorten. Zo gemakkelijk kan het soms zijn.
Iets minder eenvoudig, voor jezelf dan, is het om ‘nee’ te zeggen aan de deur. Nee, het komt nu even niet gelegen dat je even koffie wilt komen drinken, terwijl je zelf net (eindelijk) de moed bij elkaar had geraapt om aan een lastig klusje te beginnen. Vervelend om zoiets tegen de buurman of je vriendin te zeggen, maar wel de manier om te voorkomen dat je je de hele tijd zit te verbijten. Wees dus kritisch op wie en wat je allemaal in huis haalt. Als het goed is ben je ook kritisch op wat je eet, op waar je je lichaam mee voedt. Diezelfde houding is ook gezond om toe te passen ten aanzien van je huis. Prima hoor, dat iemand vraagt even zijn of haar spulletjes bij je te mogen stallen. Spreek echter meteen een deadline af waarop alles weer naar de rechtmatige eigenaar terug verhuisd. Ik ken mensen die al vijftien jaar de ‘tijdelijk’ verwijderde schutting van een aardige mevrouw in hun enorm grote schuur hebben staan, zonder dat er zicht is op het eindigen van deze periode van ‘tijdelijkheid’. Heb je net je eigen rommel opgeruimd, staat de rommel van een ander in de weg.
Het is merkbaar wanneer er zorg en aandacht aan een huis wordt besteed. Letterlijk zorgt bijvoorbeeld het schoonmaken er voor dat het energetisch dichtslibben van je omgeving wordt voorkomen. Het is daarom aan te raden het huis regelmatig te luchten; heel ouderwets deuren en ramen tegen elkaar open zetten zodat alle ‘dicke Luft’ afgevoerd wordt. We weten allemaal waar het over gaat, het is immers voelbaar wanneer er zich in een ruimte zojuist een flinke ruzie heeft afgespeeld of een zware vergadering heeft voltrokken. Muizenissen en ander vervelend gedachtegoed laten zich goed verjagen door voor het luchten het huis eerst flink te beroken met wierook of salie. De fysieke schoonmaak vinden we heel normaal, maar de energetische schoonmaak wordt nog wel eens over het hoofd gezien, terwijl deze niet minder belangrijk is. Blijf in de gaten houden of je huis wel in voldoende mate mee kan groeien met jouw (spirituele) ontwikkeling en de veranderende eisen die je stelt aan je omgeving. Ik hoop dat je inmiddels begrepen hebt dat dat niets te maken heeft met het volgen van trends of het in huis hebben van de laatste gadgets. Droom je dromen over je toekomst en laat die dromen in de veilige omgeving van jouw heiligdom zichtbaar worden.
Heilig huisje De mens wendt zich tot een god om inspiratie te vinden en leiding te ontvangen. Van oudsher gebeurde dat op heilige plekken als megalithische krachtplaatsen, tempels en kerken. Nu worden kerken steeds minder frequent bezocht; we geloven steeds minder dat God buiten ons is, maar beseffen juist dat wijzelf goddelijk zijn. Dus zoeken we ook minder in gebouwen of in de uiterlijke omgeving naar het goddelijke, maar trachten we het steeds dichter bij huis te vinden, dichter bij onszelf. Letterlijk in ons zelf en in onze eigen woonomgeving. Het creëren van je eigen heilige tempel en heilige omgeving maakt het nog gemakkelijker voor je om je eigen goddelijkheid onder ogen te zien en je er naar te gedragen!
Vroeger was het in elke cultuur, ook in de onze, normaal om voor de bescherming van het huis de hulp in te roepen van een heilige, een god of een natuurwezen om zo verzekerd te zijn van een veilige en heilige plek om te wonen. Daartoe werd speciaal een huisaltaar geïnstalleerd die aan de betreffende heilige was gewijd. De oude Grieken hadden Hestia als beschermheilige van het vuur in de haard, haar Romeinse equivalent was Vesta, maar ook Juno vervulde die rol. In Ierland is het Brighid die haar bescherming over huis en haard deed gelden en bij de rooms-katholieken is het Sint Martha die als beschermheilige voor met name het huispersoneel wordt gezien. Zelfs in ons lage land hadden we een eigen heilige voor de bescherming van de woning; nog niet zo lang geleden, in 1970, zijn in Zeeland resten gevonden van een altaar gewijd aan Nehalennia. Deze voor-Keltisch-Germaanse-Romeinse godin is een vruchtbaarheidsgodin en beschermvrouw van het huis. Ze is ook de beschermvrouw van de zeelieden. Zo’n dubbelfunctie vervulden overigens wel meer goden en heiligen.
De heiligheid in ons huis laat tegenwoordig nogal te wensen over en daar ligt dan ook een enorme kans en uitdaging om het in jouw huis anders te doen. Niet dat je nu een goddelijkheid of een heilige dient te omarmen om je verzekerd te weten van een heilig huis, maar om die functie voor je huis in ere te herstellen en het huis de eer te geven en deze te erkennen die het toekomt: als jouw heilige en veilige thuis. Een huis dat een echt centrum heeft, voelt krachtiger, veiliger en evenwichtiger aan dan een huis zonder centrum. Misschien is het centrum van je huis niet echt te gebruiken omdat zich daar een bergruimte bevindt, of de hal met het toilet. Een centrum hoeft zich echter niet letterlijk in het midden van je huis te bevinden, maar kun je eerder beschouwen als focuspunt. Een bloem met een kaarsje erbij op een mooi tafeltje met een fraai kleedje verricht al wonderen!
Zingeving Vanuit de vraag van zingeving hebben veel mensen de behoefte om zich bewust te worden van wie ze zijn en kunnen worden en dit in een groter verband te plaatsen. Het besef dat je, wat je nu leert en ontwikkelt meeneemt naar een volgend leven, is niet alleen meer voorbehouden aan spirituele navelstaarders, maar wordt meer en meer gemeengoed. Net zoals dit, tot het tweede Concilie van Constantinopel in 553, gemeengoed was binnen de christelijke kerk. Dit besef brengt verantwoordelijkheden met zich mee over de intentie waarmee je die ontwikkelingsweg aflegt; het maakt niet uit of je fouten maakt, moeite hebt met bepaalde dingen of soms kiest voor gemakkelijke oplossingen. Dat doen we allemaal van tijd tot tijd. De intentie om je best te doen, er het beste van te maken, maakt heel veel goed. Naarmate je vordert in dit proces wordt het almaar duidelijker dat eigenlijk alles al in je aanwezig is. Al het goede, al het goddelijke, alle wijsheid en alle inzichten.
Verlicht is iedereen al, we hebben onszelf het zicht daarop alleen ontnomen door alle spullen en gedachten die we ervoor hebben geplaatst. Het lijkt dan ook een paradox om juist met zoiets materieels bezig te zijn als je huis en de omgeving waarin je woont en leeft, of om met spiritualiteit bezig te zijn door een weldadige woonomgeving te creëren. Maar je huis is, zoals Feng Shui inzichtelijk kan maken, slechts een middel, een weg – een van de vele – tot bewustwording, tot het leren kennen en ontdekken van jezelf, van je diepste wezen en je diepste wensen en mogelijkheden.
In vele spirituele stromingen en mythische verhalen valt af te lezen dat, om (spiritueel) bevrijd te worden van alle beperkingen van het aardse leven het noodzakelijk is dat dit leven eerst ten volle omarmd en diepgravend onderzocht moet worden. De held of heldin daalt af naar het onderaardse, de onderwereld of iets anders dat diep en donker en met de aarde verbonden is, om daar geconfronteerd te worden met alle verborgen, onbewust en wellicht duistere aspecten van zichzelf. Je zou kunnen zeggen dat de held of heldin zich eerst helemaal in de materie moet onderdompelen zodat dit overwonnen kan worden, om daarna als verlichte ziel een wedergeboorte te kunnen beleven. Zijn we daar niet allemaal, in meerdere of mindere mate, bewust of onbewust naar op zoek?
De heiligheid van je huis laat zich overigens niet aflezen aan de hoeveelheid goddelijke of heilige afbeeldingen waarmee je je hebt omringt. De heiligheid van je huis is veel meer een resultaat van het creëren van de juiste sfeer voor het juiste moment.
Acceptatie Tijdens vakanties vinden we het heerlijk om van omgeving te veranderen. Heerlijk drie weken in een luxueus hotel of juist zonder opsmuk basic kamperen in een tentje. Het zijn precies dergelijke ervaringen waarom we, bij thuiskomst, weer helemaal blij kunnen zijn met onze eigen plek. Ons eigen heiligdom en koninkrijk, waar alles precies daar staat waar jij het wilt hebben. Het is juist op afstand van je eigen huis dat je deze gaat waarderen en de specifieke eigenaardigheden kunt gaan herkennen en daar gelukkig mee kunt zijn.
- Boekentip
- Spoedcursus Verlichting, Tijn Touber, Bruna 2009.
- Het creëren van Krachtruimten, Harald Jordan, Schors 1998.
- Creating Sacred Space with Feng Shui, Karen Kingston, Piatkus 1996.
- Godinnen in elke Vrouw, Jean Shinoda Bolen, Maarten Muntinga 2000.
- Terugkeer naar Liefde, Marianne Williamson, De Zaak 1999.