“Toch zijn we door onze onbewuste natuur op niet te verklaren wijze verbonden met onze psychische en fysieke omgeving.”
Carl G. Jung Uit: De mens en zijn symbolen
Inleiding Als kind was ik verzot op het tekenen van huizen, met en zonder schoorsteen, altijd met een puntdak en soms met torentjes, balkons of ook met een tuin eromheen. Eén ding hadden al die huizen met elkaar gemeen: aan de voorkant hadden ze een gezicht, met een groot raam op de begane grond als enorm glimlachende mond, twee ramen op de verdieping als ogen, en iets daartussen dat uitgelegd zou kunnen worden als de neus. Ook prominent zichtbaar was de voordeur, altijd aan de voorkant van het huis. Soms was deze verfraaid met versieringen rond het kozijn, maar altijd wel groot en toegankelijk. Het waren huizen met karakter.
Er zijn inmiddels heel wat jaren verstreken sinds mijn kindertijd. Ik ben een aantal keren verhuisd en heb zo de nodige woonervaring opgedaan. Op een nieuwe woonplek voelde ik me altijd uitgedaagd om te ontdekken wat ik met het huis kon doen, welke mogelijkheden het had en hoe het huis het beste gebruikt kon worden. In die verschillende huizen was ik dan ook (bijna) altijd met meubilair aan het slepen, muren aan het verven en kamers opnieuw aan het inrichten – overigens zonder me professioneel met wonen bezig te houden. Totdat ik op een moment dat mijn leven behoorlijk vastgelopen was, besloot om me serieus te gaan verdiepen in welke invloed er uitgaat van de woning, de woonomgeving en de inrichting van de woning op het welbevinden van de mens. Mijn zoektocht bracht me op het pad van de geomantie, de kunst van het werken met en herkennen van aarde-energieën met behulp van wichelroedes. Dit werken met aarde-energieën en er rekening mee houden bij het kiezen van een bouwlocatie was in oude tijden heel normaal. Belangrijke bouwwerken als kerken en kathedralen, kloosters of paleizen werden gebouwd op zorgvuldig uitgekozen plekken. Nog heel lang hebben met name boeren gebruik gemaakt van wichelroedelopers om wateraders op te sporen en zo te bepalen waar het beste een put geslagen kon worden.
Vervolgens maakte ik kennis met de praktijk van het fenomeen eco- biologisch bouwen. Deze wijze van bouwen, waarbij vooral de materialen waarmee een huis gebouwd en ingericht wordt zo mens- en milieuvriendelijk mogelijk zijn, gaat uit van het vermijden van materialen en stoffen die het woonmilieu kunnen belasten, zoals kunststoffen en synthetische materialen, apparaten en materialen die elektromagnetische straling veroorzaken, en grondstoffen die tijdens het productieproces heel milieubelastend zijn. Er wordt veel gebruik gemaakt van natuurlijke en recyclebare materialen als hout, leem, gebakken steen, schapenwol en minerale verven, waarmee milieubelastende of mensonvriendelijke materialen als beton, glas- en steenwol, aluminium en gips zo veel mogelijk vermeden worden. Dit levert huizen op die kunnen ‘ademen’ waardoor er een veel prettiger binnenklimaat heerst. Ook de sfeer wordt door deze materialen in positieve zin beïnvloed en wordt als merkbaar weldadig ervaren. Uiteraard omvat het ecobiologisch bouwen veel meer; als je er meer over wilt weten, raadpleeg dan een van de sites die bij de tips vermeld staan.
Ik studeerde voor binnenhuisadviseur en leerde de basisregels van het inrichten van huizen. Het is altijd goed om bestaande, aanwezige kennis te omarmen en je daar in te verdiepen en om het fundament, de technische achtergrond van een vak, onder de knie te krijgen. Vervolgens verdiepte ik me in de kleurenleer en volgde een opleiding tot kleurentherapeut. Dat klinkt als een zijsprong, maar kleuren hebben een grote invloed op onze stemming en ons welzijn en zijn daarom van enorm belang wanneer ze worden toegepast in het interieur. Het psychologisch gebruik van kleuren is door de reclamewereld al jaren geleden omarmd; wil je dat iets veel aandacht trekt, dan kies je een verpakking of aankondiging in felle kleuren. Wil je juist iets heel degelijks uitstralen, dan valt al snel de keuze op meer behoudende kleuren zoals blauw of bruin. Het is niet voor niets dat uniformen vaak donkerblauw zijn. Na deze laatste cursus bereikte ik een punt waarop ik me afvroeg hoe ik het beste al deze verschillende disciplines met elkaar zou kunnen verbinden. Hoe al die verschillende terreinen van kennis tot een geheel gesmeed zouden kunnen worden. Dat was het moment dat Feng Shui op mijn pad kwam waarmee me niet alleen de mogelijkheid werd geboden om een en ander met elkaar te verbinden, maar ook om het thema ‘wonen’ met andere ogen te bekijken. Vanuit de gedachte dat we evoluerende wezens zijn die kunnen leren van de omgeving zoals we die gecreëerd hebben. De directe woonomgeving als weergave van wie we (denken dat we) zijn. Wonen is een werkwoord en geeft weer dat er een inspanning van je gevraagd wordt. Je kunt het zien als een ontwikkelingsweg, een die – heel dichtbij- spiegelt wie je bent en wie je aan het worden bent. Daarmee kan het heel veel interessante informatie oplevert.
- Tip
- Een heel praktische manier om kennis te maken met het fenomeen woninginrichting is om eens een korte cursus te volgen. Veel Volksuniversiteiten en Culturele Centra bieden cursussen aan op dit gebied. Het volgen van een dergelijke cursus kan je meer inzicht geven in de praktische kanten van het wonen.
- Internet
- Als je meer wilt weten over het fenomeen ecobiologisch bouwen, kun je je wenden tot de Vereniging Integrale Biologische Architectuur in ’s-Hertogenbosch, www.vibavereniging.nl.
- Op de site www.leylijnen.nl wordt meer verteld over wichelroedelopen. Het is aan te raden om het werken met de wichelroede in eerste instantie onder begeleiding te leren.
- Boekentip
- Feng Shui handboek, Günther Sator, Schors 1997.
- Bio-logisch Bouwen en Wonen, Michiel Haas en Peter Schmid, Ankh-Hermes 1990.
- De Mens en zijn Symbolen, C.G. Jung, Lemniscaat 1966.