Pandora’s Pandemie of Niet?

Pandora was de vrouw van Epimetheus, de broer van Prometheus.

Ze was gecreëerd door Zeus om Prometheus te straffen. Waarom? Omdat Prometheus gefrustreerd was geraakt door de arrogantie van de Twaalf Olympiërs (de twaalf Griekse goden) en hun gebrek aan belangstelling voor de mens en het menselijke. Eigenlijk raar, want het was Zeus die Prometheus en Epimetheus juist de opdracht had gegeven om mensen te creëren. Maar nadat zij dat gedaan hadden verloor Zeus alle belangstelling voor dit ‘speeltje’.

Dat gebrek aan belangstelling frustreerde Prometheus.

Het frustreerde hem dusdanig, dat hij Zeus een hak wilde zetten en hem, tijdens een offerritueel, misleidde door hem een zak met botten te geven als offerande in plaats van de zak met het sappige vlees.

Zeus, furieus als alleen een Olympische god kan zijn, ontnam daarop de mensheid het vuur.

Wat natuurlijk weer uitermate tergend was voor Prometheus die het lot van mensen zeer was aangedaan. Die liet het daar dan ook niet bij zitten. Hij sloop, met hulp van Athena, de Olympus binnen en ontstak een toorts aan de strijdwagen van de zon. Hij brak een stukje gloeiende houtskool van de toorts af, stopte dat in een stengel van een venkelknol en bracht het zo naar de aarde.

Zeus, wederom furieus, ketende Prometheus vast aan een rots in de Kaukasus.

Daarna gaf hij een gruwelijk gier de opdracht om elke dag een hap te nemen van Prometheus’ lever.

En bovendien creëerde hij Pandora.

Hij dacht hiermee Prometheus te kunnen straffen want zij was een lieflijke vrouw wiens naam ‘alle giften’ of ‘alles gevend’ betekent. Zeus gaf haar echter als vrouw aan Prometheus’ broer, Epimetheus. Pandora bracht een berucht attribuut, een stenen kruik, met zich mee waarvoor Prometheus zijn broer Epimetheus waarschuwde deze vooral niet te openen! Maar Pandora, vrouw als ze is, kon haar eigen nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en opende de kruik.

Hierdoor kwamen alle rampen en alle onheil vrij die de mensheid vervolgens tot kwelling werden.

Alleen Hoop bleef in de kruik achter en hielp voorkomen dat mensen ten onder gingen aan de kwellingen, er gek door zouden worden, of zichzelf zouden ombrengen. Deze versie, van de Griekse dichter Hesiodos, is inmiddels een eigen leven gaan leiden.

We kennen allemaal de term ‘Pandora’s Box’ als verwezen wordt naar ellende en tegenspoed.

Maar het is wederom een zeer anti-feministische vertaling van een verhaal dat eigenlijk iets heel anders vertelt. Er is in het verleden nu eenmaal graag de schuld van ellende in de schoenen van een vrouw geschoven. Bedenk echter wel dat het Zeus was die dit opzetje gecreëerd heeft.

Pandora was echter door de Olympische goden begenadigd met schoonheid en alle goddelijke graties.

Zij was het die de mensheid de gaven bracht die onmisbaar zijn in het proces van groei en van het ontwikkelen van wijsheid. Zij was het die de mens opende voor hun eigen duisternis waardoor ze feitelijk hun bestaan vergrootte. Het leven van de mens kreeg hiermee een extra dimensie.

Waarom is deze mythe juist nu, in deze tijd, interessant?

De geschiedenis herhaalt zich, zoals ik al eerder geschreven heb. Wederom hebben we te maken met een pantheon van arrogante goden die in hun hedendaagse Olympus in Davos geen snars geven om de mensen. Er is zelfs een moderne Zeus die de mensen wederom hun vuur, lees hun ziel, wil afnemen.

Maar Prometheus zou Prometheus niet zijn als er ook nu niet wederom een oplossing geboden wordt.

Prometheus brengt namelijk het vuur terug bij de mensen, maar met het vuur neemt hij ook Pandora met zich mee. En zij laat uit haar kruik ontsnappen wat lang in het duister en onder de kurk gehouden is. Zij verbeeldt daarmee het lijden van het vrouwelijke, van de natuur, dat platgetrapt wordt onder de laarzen van een hedendaagse Olympische tirannie; de tirannie van economische progressie en technocratie. Oftewel, het proces van de ontmenselijking van de mens.

Het is dankzij Pandora en alles wat zij uit haar kruik bevrijdt, dat we ons kunnen ontwikkelen!

Het is dankzij de rebelse natuur van Prometheus, die ons het vuur teruggeeft, dat we kunnen opstaan tegen de onderdrukkende autoriteit van ‘almachtige’ goden. Het zijn deze twee tegenpolen Pandora (yin) en Prometheus (yang) die we als voorbeeld kunnen nemen voor ons eigen proces. Pandora laat zien hoe en waar we aan ons innerlijk en aan onszelf dienen te werken door onze schaduw te bevrijden. Prometheus laat zien hoe we die innerlijke ontwikkeling, in de buitenwereld zichtbaar maken zodat we kunnen gaan staan voor wie we zijn!

6 gedachten over “Pandora’s Pandemie of Niet?”

  1. Ik kan alleen maar zeggen, mooi verhaal en mooi aan het heden gerelateerd. De toepassing wordt nog wel even lastig, of deze dient zich zomaar opeens aan.
    Dankjewel Nina!

    1. Hi Mariëtte, dank je wel. Het is ook een prachtige mythe als je je erin verdiept. Heel leerzaam ook, zoals alle mythes trouwens. En die toepassing…. ik ga het er nog over hebben in tijdens het Nine Star Ki Event op 22 januari!
      Harte groet, Nina

  2. Gertrud M. Althausen

    Voor je eigen schaduwkant hoef je niet naar de oude goden te kijken, een blik in je persoonlijke geboortehoroskoop is voldoende. Met name kijk je dan naar de stand van Neptun en de verbindingen die hij maakt = je blinde vlek(ken). Ook goed om te kijken of je maan direkt of via andere planeten verbinding maakt met Pluto = een complexe schaduwkant.
    2 steengoede boeken die ook astrologische leken kunnen gebruiken zijn:
    Neptunus van Maurice Fernandez
    The Hades Moon van Judy Hall

    Heb kunnen vaststellen dat de info nauwkeurig en kloppend is.

    1. Hi Gertrud,
      Ja, absoluut! Pluto, de schaduwmaan, maar ook Saturnus en de maansknopen natuurlijk hebben zo hun steentje bij te dragen aan de stukken waar het licht niet of nauwelijks komt. Tegelijkertijd vertegenwoordigen die mythen en de oude goden ook aspecten van de planeten. Eigenlijk vertellen ze hetzelfde verhaal. Voor mij zijn mythen eigenlijk de strip-versie-uitleg van de kwaliteiten van de planeten. 🙂
      Harte groet, Nina

  3. Wat een prachtig geschreven stuk werk weer van je. Ik mis jullie heel erg, ben zo druk bezig met het bevaren van de Styx, wat een gekkenhuis. gelukkig zijn alle onzin regeltjes van de baan nu…. kijken hoe lang nog, want ik zie bij andere maatschappijen nog altijd dat vervelende mondsnoer doekje,….

    1. Lieve Roland,
      Dank je wel. Het was ook een fijn stuk om te schrijven moet ik zeggen. Zo een waar ik altijd een grote grijns van krijg als ik er mee bezig ben. Fijn dat je gewoon weer lekker ferryman kunt zijn!
      Harte groet, Nina

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *