Nina Elshof wordt erkend als de master in Conceptual Feng Shui en Nine Star Ki. Ze droomt, denkt, handelt en beziet haar leven en de wereld om zich heen vanuit deze filosofie en is auteur van onder meer het boek ‘Huis & Ziel’ en founding director en hoofddocent van de Nine Star Ki & Feng Shui Academie; de enige volledig erkende opleider in Conceptual Feng Shui en Nine Star Ki in Nederland.
Naast haar maandelijkse Volle Maan blogs waarin ze de Nine Star Ki energie van een maan(d) beschrijft, geeft Nina tijdens het jaarlijkse Nine Star Ki Event inzicht in de energetische tendensen van een nieuw jaar. Het is een event dat na meer dan tien jaar is uitgegroeid tot een gebeurtenis met grote impact. Alom stemmen mensen zich af op dit jaarlijkse energetische weerbericht die hen helpt zich voor te bereiden op wat het nieuwe jaar brengt.
In dit artikel lees je de integrale teksten van Nina’s beschrijving van de Nine Star Ki tendensen voor 2021.
Nine Star Ki tendensen 2021
Een nieuw, energetisch jaar staat in de startblokken klaar om het ingrijpende jaar 2020 te vervangen.
Een jaar dat in het collectieve geheugen gegrift zal blijven als het C-jaar waarin menigeen verworvenheden en zekerheden als sneeuw voor de zon heeft zien verdampen.
Toch is het grote, ingrijpende proces van omwenteling al eerder begonnen.
Begin 2020 schreef ik:
“2019 Is voor menigeen een jaar geweest waarin veel van wat veilig, zeker, vanzelfsprekend en vertrouwd was dat toch niet bleek te zijn. Grote basiszekerheden zoals je baan, gezondheid, relatie en woonplek zijn onder je vandaan veranderd; fundamentele zekerheden zijn op de schop gegaan.”
Je kunt gerust stellen dat die ontwrichtende tendens van 2019 in 2020 pas echt tot volle wasdom is gekomen. 2019 Was een watje vergeleken met 2020 die de omwenteling met kracht een vervolg heeft gegeven. Wat zegt dat over hoe dit wordt vervolgd in 2021?
Angst heeft ons het afgelopen jaar in zijn greep gehouden.
Angst voor tekort (aan wc-papier), angst voor een onzichtbaar v i r u s (die groter was dan de angst voor agressieve, desinfecterende middelen en een vakcin), angst voor de mede-mens (die toch al niet te vertrouwen was) en angst voor jezelf (want ineens besef je dat wie je bent voor een groot deel bepaald wordt door wat je hebt).
Maar angst is een slechte raadgever en beneemt je de adem; als je geschokt bent of bang bent voor iets, houd je je adem in tot het moment dat het weer veilig is om door te ademen. Wat het jaar 2020 teweeg heeft gebracht is een permanent inhouden van de adem, een permanente beklemming. Met andere woorden een permanente onvrijheid om vrij adem te kunnen halen. Letterlijk en figuurlijk. De vraag is dan ook gerechtvaardigd of we nu, nu 2021 zich heeft aangediend, ook echt opgelucht adem kunnen halen. Of dat ons meer benauwdheid te wachten staat. Maar eerst een terugblik op het vorige jaar.
De processen die we nu doormaken kunnen niet los gezien worden van het grotere plaatje.
Daarvoor heb ik een apart stuk geschreven waarin ik dieper op dat grotere plaatje en de grotere cycli waar we ons in bevinden, in ga. De beweging waar we nu in zitten vraagt namelijk om nog iets verder terug te kijken dan alleen naar vorig jaar.
Om diezelfde reden blik ik hier, zoals je van me gewend bent, nu niet alleen terug op de Nine Star Ki tendensen die ik voor vorig jaar schreef, maar neem ik 2019 er ook nog een stukje in mee. Ik raad je ook om de Nine Star Ki tendensen van 2020 te lezen.
Fundament
Vorig jaar schreef ik:
“Dat er weinig aanstalten gemaakt wordt voor fundamentele veranderingen, biedt weinig hoop voor de toekomst. Vooral gezien de veranderingen die ons te wachten staan als gevolg van grotere kosmische cycli die regelrecht gaan ingrijpen op de structuren waarmee we Moeder Aarde in het gareel hebben trachten te houden. Structurele veranderingen die noodzakelijk zijn in en voor de wereld.”
En in de tendensen voor 2020 schreef ik over 2019:
“Veel veranderingen die het komende jaar in gang gezet worden, worden in het volgende jaar (2020), dat een 7-metaal jaar is, gemanaged en ten uitvoer gebracht. In een 8-aarde jaar (2019) worden de fundamenten van verandering gelegd waar de toekomst hoopvol op verder kan bouwen. Of waar de toekomst hopeloos doorheen zakt.”
In het afgelopen jaar is wel duidelijk geworden dat de fundamenten van Nederland niet bestand zijn tegen de veranderingen die zich hebben aangediend. Systemen lopen vast. Mensen lopen vast. De zorg dreigde vast te lopen. De manager (7-metaal) is de grip kwijtgeraakt op zijn organisatie.
Zorg
In 2020 schreef ik: “Het afgelopen jaar (2019) heeft veel duidelijk gemaakt over waar we nu staan. Steeds meer dringt het besef door dat de wijze waarop het leven nu vorm aan heeft genomen en waarop we de maatschappij ingericht hebben, niet langer gerechtvaardigd kan worden en in dezelfde vorm voort kan blijven bestaan. Het zorgt voor een aftakeling van ondermeer het zorgstelsel dat in het na-oorlogse Nederland met zoveel zorgvuldigheid is opgebouwd. Het is een aftakeling die, sinds de invoering van de zorgverzekering in 2006, al langer aan de gang is natuurlijk maar waarvan de misstanden die als gevolg daarvan menig leven ontregeld hebben, niet langer weggewuifd kunnen worden. Ze kunnen ook niet langer afgedaan worden als een kinderziekte van een ‘nieuw’ systeem. De zorgverzekering heeft absoluut een bijdrage geleverd aan het wegwerken van wachtlijsten en het efficiënter laten functioneren van zorgcentra en ziekenhuizen. En daar zit hem de kneep natuurlijk. Want de marktwerking zorgt ervoor dat artsen financieel worden beloond voor het uitvoeren van zoveel mogelijk behandelingen in een zo kort mogelijke tijd. […] Nu echter zorgt het systeem ervoor dat de mens wordt gereduceerd tot onderdeel van een rekensom waarvan de uitkomst erop gericht is zoveel mogelijk winst te behalen voor de zorgverzekeraar.”
Handen aan het Bed
Het fundament onder ons zorgsysteem is door eerdere bezuinigingen ernstig aangetast. Dat de zorg afgelopen jaar bijna bezweek onder de druk die C-patiënten op de IC’s veroorzaakte, zoals werd gesteld, valt dan ook niet een v i r u s te verwijten, maar het verschralen van het zorgsysteem. Niet langer zijn we onvoorwaardelijk bezig met het verlenen van zorg. Nee, de zorg is een verdienmodel geworden dat wordt afgerekend op basis van cijfers.
In 2020 heeft het v_s dat zich aandiende, de krapte (metaal) van het tekort aan bedden en handen aan het bed van alle kanten duidelijk gemaakt. Zo is het niet gebracht. Want het beeld dat geschetst is, het beeld dat er in de basis voldoende capaciteit is, maar een heftig v_s is rondwaart waardoor die capaciteit niet toereikend zou zijn en de zorg overbelast dreigde te raken.
Dat beeld gaat voorbij aan de smalle marges waarbinnen de zorg moet opereren en die geen ruimte bieden aan bijzondere situaties. Het opvoeren van een v_s die die krapte veroorzaakt, is vervolgens het argument geweest om tot het nemen van draconische maatregelen over te gaan, om zo te voorkomen dat die zorg zou bezwijken. Daarmee wordt een andere kant opgekeken, weg van alle eerdere bezuinigingen op het zorgsysteem. Weg van de ontmenselijking van de zorg.
Ooit hebben we het cijferstelsel dat we nu gebruiken ingevoerd om dingen duidelijker te krijgen.
Nu wordt datzelfde systeem van cijfers gebruikt om mensen te ontmenselijken. (Lees hiervoor ook het stuk: ‘Een crisis, de cyclus van het element vuur, de transformatie van het ego en de geschiedenis die zich herhaalt’) De markt is van zijn voetstuk gevallen. Fouten in het denken over het zorgsysteem zijn onverbiddelijk aan het licht gekomen. Zoals er nog meer fouten aan het licht zijn gekomen en ook nog zullen komen. Metaal, of dat nu het 7-metaal van 2020 of het 6-metaal van 2021 is, let namelijk op de details en is kritisch in zijn analyse.
Breekijzer
Wat de ontwrichting van 2020 duidelijk heeft gemaakt is dat bestaand houvast onder de druk van de grote kosmische stuwing wegvalt. Metaal is het breekijzer dat tot diep in het fundament doordringt. Dat betekent ook dat houvast in de vorm van structuren die we gecreëerd hebben om het leven en ons land te organiseren, door grote druk van buiten instorten. Dat is het effect van de grote cyclus waar we nu in zitten: de kosmos die als een man-on-a-mission een grote stuwing veroorzaakt en ons afgelopen jaar door de vernauwing van een zandloper heeft geperst. De wereld nu ziet er, aan de andere kant van die vernauwing, ineens heel anders uit.
Uit de Bocht
Cijfers, die bij het element metaal horen, helpen om dingen helder te krijgen en de boel op een rijtje te zetten. Maar cijfers en de toepassing daarvan zijn als fenomeen, onder invloed van de 81-jarige cyclus van 9-vuur die na de Tweede Wereldoorlog zijn invloed heeft doen gelden, gigantisch uit de bocht gevlogen. Ze zijn onder invloed van de expansie kracht van 9-vuur, onze wereld gaan overheersen en domineren. Een geëxalteerd (vuur) gebruik van cijfers (metaal) leidt echter tot ontmenselijking (metaal) van het systeem waar de cijfers dienstbaar aan zouden moeten zijn. Een prachtig, maar ongelooflijk pijnlijk voorbeeld hoe cijfers een organisatie en mensen binnen die organisatie kunnen beheersen, is de situatie rond de toeslagen affaire.
“Computer says ‘no’ ” ~Little Britain
Kritisch
In 2020 schreef ik:
‘In de kern (een 6-metaal) komt het er op neer dat we dit jaar gebruik moeten maken van de mogelijkheid tot het maken van de individuele keuze (4-hout) om ‘nee’ te zeggen (6-metaal). Het is niet te voorspellen welke kant deze tendens zich op zal ontwikkelen. Door de allesoverheersende invloed op de achtergrond van de kosmische stuwing die veroorzaakt wordt door het 9-2-7 profiel, wordt een breekijzer gezet in de bestaande structuren van veiligheid en ook in die van de macht. En als je ergens een breekijzer in zet, weet je niet precies waar het gaat breken. In alle gevallen is het zaak om kritisch te blijven. Met de introductie van 5G zijn we er helemaal niet zo ver meer van verwijderd om als hersendode weekdieren de kant van de wereld van WALL-E op te gaan!’
Deze tendens is het die uiteindelijk geleid heeft tot de val van het kabinet Rutte. We hebben ‘nee’ gezegd tegen het beleid van het kabinet met betrekking tot de toeslagen affaire. We hebben het breekijzer gezet in de structuur van de macht die niet langer dient.
Ooit zijn mensen nauwgezet dingen gaan administreren om zo een gelijke en eerlijke behandeling van mensen te garanderen.
Door de komst van de Arabische cijfers werd het eenvoudiger om bij te houden hoe vaak iets gebeurt, hoeveel je van iets hebt en om een huishoudboekje bij te kunnen houden zodat je weet wat je hebt uitgegeven. Die ontwikkeling van administreren is uitgegroeid tot het ambtelijk apparaat.
Ook hebben we wetten en regels opgesteld waarin tot uitdrukking komt hoe er leiding gegeven wordt aan een land. Het zijn deze wetten en regels waar de praktijk van de dagelijkse organisatie, en de uitvoering van die organisatie, van een land aan getoetst wordt. Het is ook een manier om de waardigheid van burgers te respecteren en te waarborgen. Dat is het juridische apparaat geworden.
Een ambtelijk apparaat vertegenwoordigt de heerser, de leiding van een land, en doet de boekhouding voor de heerser, het land. Het houdt de cijfertjes bij en toetst deze aan de wetten en regels die die heerser, of dat nu een vorst of een democratisch gekozen kabinet is, heeft opgesteld. Daarmee neemt het ambtelijk apparaat, namens de heerser, de positie in van het administratieve orgaan dat de lineaal hanteert en alles en iedereen de maat neemt, zodat iedereen eerlijk en rechtvaardig behandeld wordt.
Selectie
Wat bedoeld was om gelijkheid en eerlijkheid te bevorderen, kan echter ook onder een verkeerde leiding, of vanuit een onjuiste intentie, of door het uitblijven van het nemen van (individuele) verantwoordelijkheid, verkeerd gebruikt worden en heel verkeerd uitpakken. De Tweede Wereldoorlog heeft zichtbaar gemaakt dat het ambtelijk apparaat juist ook tègen mensen gebruikt kan worden.
Als er toen iets duidelijk is geworden, is het wel dat je door middel van een administratie ook kunt vastleggen tot welk geloof, geslacht en ras iemand behoort èn dat het dan heel eenvoudig is om op basis van die criteria een selectie te maken. Dat heeft duidelijk gemaakt dat bureaucratie, als we niet oppassen, een totalitair regime ondersteunt in het op verkeerde wijze en op basis van verkeerde intentie, leiding geven aan een land. Het gevolg was bureaucratische massamoord.
Onmenselijk
Onze eigen Nederlandse belastingdienst die in een democratisch georganiseerd land, als ondersteunend orgaan, uitvoering geeft aan de wetten en regels die wij hebben opgesteld, is zo in de wereld van de cijfers vastgelopen, dat ze dat trucje uit de Tweede Wereldoorlog doodleuk herhaald heeft. Zeer nauwgezet heeft het ambtelijk apparaat mensen langs een lineaal gelegd en hen de maat genomen op basis van criteria die nooit meegewogen hadden mogen worden: leeftijd, geslacht en etniciteit.
De mensen van deze ‘dienst’ hebben als gevolg hiervan een aantal mensen het leven bijna onmogelijk gemaakt. En wat misschien nog wel erger is: individuele verantwoordelijkheid als mens, werkend bij die ‘dienst’, is niet genomen. Het ontnuchterende relaas van getuigenissen maakt ook duidelijk dat daar waar deze verantwoordelijkheid door een enkeling wel genomen is, de signalen die zij gaven door leidinggevenden zijn genegeerd en terzijde geschoven.
Het heeft geleid tot een onmenselijke behandeling van mensen die om hulp en steun vroegen bij een overheid die ze dachten te kunnen vertrouwen maar die nietsontziend werden teruggeworpen op zichzelf.
De leiding die dienstbaar zou moeten zijn aan het eerlijk en rechtvaardig houden van Nederland, heeft zich tegen haar burgers gekeerd. Die leiding, begeleidt niet langer, maar begrenst op koele, kille wijze. Het metaal is doorgeschoten in het mes dat niet alleen rot weefsel kan verwijderen om te voorkomen dat een patiënt overlijdt. Het is doorgeschoten in het mes dat de patiënt de keel doorsnijdt. Mark Rutte is met zijn 6-5-6 profiel, symbool geworden van bezuinigingen, beperkingen, begrenzingen en ontmenselijking van een land, om zo het onstilbare, heilige monster van de economische groei tevreden te houden.
Cijfers horen bij het element metaal.
Metaal is het element dat rationeel naar dingen kijkt, daarom kan het metaal ook zeer behulpzaam zijn wanneer helderheid en overzicht nodig is. Door de 81-jarige cyclus van 9-vuur waar we ons echter in bevinden, is onze administratie, onze hang om alles langs een lineaal te leggen, onze drang om alles in cijfers te vangen, tot groteske proporties opgeblazen. Zo grotesk dat het zich tegen mensen heeft gekeerd en zonder geweten hun rechten heeft geschonden.
Afgelopen jaar is van alle kanten duidelijk geworden dat we onze wereld hebben ontmenselijkt door alles, maar dan ook alles in cijfers en regels te willen vangen en het de maat te willen nemen. Wat je echter daarmee vangt is de vrijheid van mensen en hun vertrouwen in het land.
Over 2020: “Het aanpassen van normen in plaats van het aanpassen van individueel consumptiegedrag, alsmede het uitblijven van individuele verantwoording, is dus bijna een garantie voor een toekomst waarvan het fundament bij voorbaat al wankelt. In een 7-metaal jaar (2020) wordt de uitkomst van verwerkingsprocessen uit de jaren daaraan voorafgaand, geïntegreerd en tot gemeengoed gemaakt. Maar als die fundamentele veranderingen niet vrijwillig in een 8-aarde jaar (2019) in gang zijn gezet, komt er een proces op gang dat eerst bestaande structuren, letterlijk of figuurlijk, neerhaalt om ze daarna weer op te bouwen.’”
“Ofwel de leiders van de wereld beginnen vrijwillig met de verandering en het herstel van vertrouwen in hun regeringen en economieën, of het collectief begint een opstand […].” ~ Raymond Merriman
Leiders
Soms legt een tendens heel duidelijk en direct bloot wat er speelt. Voor 2020 schreef ik:
‘Wat nodig is in een tijd van grote verandering, zijn sterke leiders (positief metaal) die kunnen staan voor hun beslissingen.’
Het zwalkende beleid van de overheid heeft mede bijgedragen aan de groei van angst die, gevoed door onduidelijkheid en onzekerheid, het volk om strengere maatregelen heeft laten vragen. Eigenlijk was de koers die het kabinet inzette aanvankelijk goed: matige maatregelen, maatregelen die veel minder streng waren dan in andere Europese landen en ruimte lieten voor eigen verantwoordelijkheid.
Echter was die koers niet consistent. En die onduidelijkheid, het ontbreken van het staan voor een besluit en een maatregel, het ontbreken van heldere en eerlijke (metaal) communicatie, heeft de positie van onze ‘leiders’ ernstig verzwakt.
Die verzwakking heeft ruimte geboden aan waar we in Nederland goed in zijn: het ventileren van een eigen mening. Als gevolg van de geuite kritiek (negatief metaal) zijn de maatregelen juist aangescherpt en ontmenselijkt. Die maatregelen zagen ondertussen in ernstige mate aan de stoelpoten van onze vrijheid, zoals de tendens van 5-aarde in 3-hout in 2020 in beweging heeft gebracht. Wat ironisch is, is dat het juist onze eigen spirituele onvolwassenheid is geweest, de uitdaging van 2020, waardoor we niet in staat zijn gebleken om het spel te doorzien. De angst hebben we vervolgens ook niet weten te pareren en voilá, zie onze bijdrage aan de situatie waarin we ons nu bevinden. Dit is het bewijs van creatie-kracht, van heel laag niveau. Als we ons huiswerk hadden gedaan, de lessen van 2020 serieus hadden genomen, had dat tot een andere uitkomst geleid.
Dief
De leiding van Nederland (en van Europa en de rest van de wereld ook) is afgelopen jaar uitgedaagd discipline (metaal) te tonen in het op heldere wijze beheersbaar houden van een proces dat we laten domineren door C. en een crisis die daaruit voortvloeit. Of die we daaruit voort hebben laten vloeien? Schept de gelegenheid niet de dief? En is de dief ook niet degene die wat te verliezen heeft als aan het licht komt wat hij uitgespookt heeft? En is het ook niet zo dat het weinig integere handelen van de dief hem op straf komt te staan? Maar hoe zit dat dan met de ‘dieven’ die leiding geven aan Nederland (en aan Europa en de rest van de wereld)? Van welk handelen willen zijn koste wat het kost voorkomen dat het aan het licht komt? Wat hebben zij te verliezen?
Vertrouwen
Het samenvallen van het onderzoek naar de toeslagen affaire, de val van het kabinet Rutte als gevolg daarvan en het ontbreken van een helder en duidelijk beleid ten aanzien van de C. maatregelen die worden opgelegd, zorgen voor een toename van wantrouwen.
In eerste instantie, tijdens de eerste lockdown, waren we collectief nog in shock door wat er gebeurde en de snelheid waarmee dat plaatsvond. Van de ene op de andere minuut moest de horeca dicht. Onzekerheid sloeg om zich heen. Maar inmiddels zorgen alle ingrediënten samen voor een toename van wantrouwen.
Als je de leiding van een land niet meer kunt vertrouwen, waar moet je dan te rade gaan?
Bij jezelf en bij dat wat natuurlijk is! Deze hele beweging waar we ons in bevinden, is èèn grote test voor het vertrouwen in het leven en in de natuurlijke kwaliteiten van je jezelf en je eigen lichaam. Vertrouw je op de natuurlijke vaardigheid van je lichaam om zich adequaat te verdedigen tegen een virus? Vertrouw je op de leiding van een land die zegt wat we moeten doen, maar die blijk heeft gegeven niet te vertrouwen te zijn omdat ‘regels’ boven mensen gesteld worden? Vertrouw je op de aanpak van een v_s die je door middel van maatregelen als het dragen van mondkapjes en het op afstand moeten blijven van elkaar, eigenlijk vertelt dat je vreemden niet kunt vertrouwen? Wat? We kunnen andere mensen niet vertrouwen want door hen zouden we wel eens ziek kunnen worden of dood kunnen gaan?
Lichaam
Het v_s, of beter gezegd de wijze waarop het v_s wordt gepromoot, beneemt je de adem. Maar als je dat niet alleen fysiek en emotioneel, maar ook psychisch laat gebeuren, doet dat iets met hoe je de wereld kunt ontvangen. Dan sta je toe dat je lichaam, en daarmee je lagere bewustzijn, in de greep komt van iets waarvan je denkt dat dat het lichaam zou kunnen verwoesten. Je verliest het vertrouwen in je lichaam, want je gaat er van uit dat het je niet adequaat tegen een v_s kan verdedigen, waardoor een ander, minder ontwikkeld deel van je hersenen de regie gaat overnemen en in standje ‘overleven’ schakelt en je dus voor een deel je ‘bewustzijn verliest’.
Het idee dat je lichaam je kan verwoesten, kan alleen postvatten als je denkt dat je je lichaam bént en niet als je beseft dat je een lichaam hèbt.
Daardoor komt het verlies van het lichaam synoniem te staan voor het verlies van jezelf. Je Zelf. Dat is het wat de grootste angst genereert. Angst is echter waanzinnig besmettelijk. Besmettelijker dan welk v_s ook. Het laat je razendsnel afglijden in de duistere spelonken van je persoonlijke onderwereld en naar alle demonen die daar wonen.
Zodra je kunt zien dat wat er nu gebeurt eigenlijk een medicijn is, kun je gaan onderzoeken tegen welke ziekte dit ‘C-medicijn’ werkt: de ziekte van de collectief opgeblazen ego’s die denken dat we alles kunnen hebben en alles kunnen controleren. C. is het medicijn dat die opgeblazen ego’s laat leeglopen en gedachten over een volgende, verre vakantie laat verschrompelen tot de wens weer bij een dierbare op bezoek te kunnen. Het reduceert de stress om er altijd als door een ringetje gehaald uit te zien, tot de wens dat je niet een chocoladepasta-zoen van je drie-jarige op je wang hebt, vlak voor je online gaat.
Dit hele v-gedoe laat ons de schellen van de ogen vallen zodat we nu echt kunnen ervaren wat een theater we van het leven gemaakt hebben.
Helemaal conform de 81-jarige cyclus die gedomineerd wordt door 9-vuur. 7-Metaal vorig jaar en 6-metaal dit jaar zijn de spelden die de groteske opgeblazenheid leeg prikken. Ze leggen de vinger op de zere plek van de gedachte dat een beter leven buiten ons ligt, in plaats van in onszelf. En dat we onze identiteit ontlenen, dat we iemand zijn, door wat we hebben. In plaats van dat we zijn wie we zijn door de verbindingen die we met andere mensen hebben.
De metaal vingers van 2020 en 2021 wijzen naar binnen, naar ons innerlijk. Daar ligt de oplossing, de diepere boodschap die te ontdekken valt. Daar ligt, diep verborgen een innerlijke energiebron waarmee we de realiteit scheppen naar onze intentie en waarmee we angst en wantrouwen te lijf kunnen gaan en te vuur en te zwaard kunnen bestrijden. Het metaal van restricties en vac ci naties, is ook het metaal van het zwaard en persoonlijke kernkracht.
Angst
Nog iets wat ik vorig jaar over 2019 schreef: ‘2019 Biedt de kans voor het loslaten van structuren, gewoontes en patronen die jezelf en het systeem blokkeren en vasthouden in wat ooit was. De vraag is of we daarin vertrouwen kunnen hebben of dat we ervaren dat dat loslaten een onverkwikkelijk appél doet op de grootste ondermijnende emotie van allemaal: angst. Angst verlamt, angst is een slechte raadgever en angst zorgt voor een hardnekkig vasthouden aan wat gekend, veilig en vertrouwd is. Het instigeert heimwee naar het verleden en het herwaarderen van oude tradities. De behoefte aan een terug naar wat was laat zich vaak zien in een beweging die nationalisme, patriottisme en dus een beweging naar rechts verwelkomt en omarmt.’
2020
Nog eentje over 2020: “Dus wat brengt 2020 ons? In ieder geval geen voortzetting van dat wat oud, vertrouwd, veilig en bewezen is. 2020 Wordt een jaar waarin de energie zich als een recalcitrante puber tegen zijn ouders keert en schoon schip maakt met de in het verleden gecreëerde illusies en zoethouderijtjes. Ondanks dat de stemming onder bijvoorbeeld ondernemers nog steeds (gematigd) positief is over de ontwikkelingen voor 2020, en ook financieel adviseurs vertrouwen hebben in bijvoorbeeld de beursontwikkelingen van het nieuwe jaar, is de situatie te vergelijken met de ouders die (nog) niet in de gaten hebben dat hun kind zich langzamerhand aan hun zorg aan het onttrekken is […]. Enige voorbereiding om dit nieuwe jaar met vertrouwen tegemoet te zien, is dan ook zeker op zijn plaats.”
Crisis of Catastrofe
Over het algemeen zien mensen die wat bewuster in het leven staan, een crisis als kans. Een crisis is echt als een breekijzer die bestaande structuren openbreekt waardoor er ruimte komt voor vernieuwing. We noemen dat ‘crisis’ omdat een crisis een bedreiging vormt voor de basissystemen die het in stand houden van leven ondersteunen. Daar moet je snel op reageren alhoewel er sprake is van grote onzekerheid: je weet immers niet hoe het afloopt, maar niets doen is geen optie, want dan kan een crisis uitgroeien tot een catastrofe.
In principe is een crisis beheersbaar en loopt goed af. Een crisis is kortstondig, maar kan wel heftig zijn. Het is de knal die je in een klap wakker schudt en om je ingrijpen vraagt. In dat ingrijpen ligt de ruimte en de kans om het anders te doen. Om de structuren te herordenen naar een vorm die beter geschikt is om te voorkomen dat er zich wederom een crisis aandient. Het is, kortom, een leermoment.
Catastrofe
Blijft dat leermoment tijdens of als gevolg van de crisis uit, dan kan een crisis uiteindelijk uitgroeien tot een catastrofe. Een catastrofe heeft werkelijk ingrijpende en langdurige ‘negatieve’ effecten op de maatschappij. Dat is de situatie waarin structuren niet alleen opengebroken worden, maar ook onherstelbaar omvergeworpen worden. De vraag is dan of dat ook echt zo ‘negatief’ is als we geleerd hebben.
Letterlijk betekent het woord ‘catastrofe’ ‘keerpunt’ (Grieks) of ‘wending’ (Frans). We zijn echter het woord gaan associeren met een ramp.
Een catastrofe is, net als een crisis, echter ook een kans maar dan van andere omvang. Ingrijpender, langduriger.
De bankencrisis, die in 2007 begon en pas in 2011 zijn einde vond, was een kans om het in de financiële wereld anders te doen. Door enorme inzet van overheden en de ECB zijn toen catastrofes voorkomen. Wat betekent dat de bestaande structuren zijn hersteld en de kans die die crisis bood gemist is. Het ‘lek’ werd gedicht en de patiënt overleed niet. Helaas. Want soms is het prettig als een crisis wèl uitmondt in een catastrofe en de patiënt wèl overlijdt omdat hij eigenlijk niet langer levensvatbaar is en zijn leven heeft uitgediend.
De kans die die bankencrisis bood was het doorbreken van de principes gebaseerd op hiërarchie en privileges, en de intrinsieke thema’s seksisme en racisme die daaruit voortvloeien. Dat het geen catastrofe is geworden, was een overwinning voor de ‘white male supremacist’, en het verlies van een kans op het creëren en integreren van meer natuurlijke en archetypische vrouwelijke waarden die eigenlijk sinds de prehistorie al niet meer aan de bak komen.
Evolutie
Nu bevinden we ons opnieuw in een crisis. Er wordt ons wederom een kans geboden om ruimte te creëren voor vernieuwing, want een geschiedenis herhaald zich. Soms is dat een herhaling van hetzelfde, net zolang tot dat de les geleerd is. Zodra die les is geleerd wordt een zich herhalende geschiedenis getransformeerd naar evolutie, oftewel ontwikkeling. Kortom, we worden er beter van; we blijven iets net zo lang fout doen, tot het kwartje valt.
Het eerste huis (hutje) dat ooit is afgebrand was een crisis die waarschijnlijk uitgegroeid is tot een catastrofe omdat het hele dorp afbrandde. De kennis en ervaring van brandweermensen die weten hoe je een brand moet bestrijden, bestond nog niet. Zo’n catastrofe zet een mens aan het denken met als resultaat de wens (kan ik me zo voorstellen) om voor een volgende keer te voorkomen dat er weer zo’n ramp plaatsvindt.
Een crisis die uitgroeit tot een catastrofe zet aan tot het willen leren hoe dit in de toekomst te voorkomen.
Drama
Als die eerste crisis niet ontaard was in een catastrofe, had de les niet geleerd kunnen worden. Met andere woorden, soms is het zeer noodzakelijk dat een crisis uitgroeit tot een catastrofe.
De situatie waar we ons nu in bevinden wordt een crisis genoemd omdat dat een aantal mensen goed uitkomt omdat het breekijzer dat in deze crisis bestaande structuren openbreekt, ruimte geeft voor herstructurering waar zij voordeel uit halen. Een crisis kan namelijk ook door de slimmeriken onder ons gebruikt worden voor eigen gewin. Zoals het er meer en meer begint uit te zien, is iets dat aandacht vroeg maar op zich niet zorgwekkend was, namelijk het ontstaan en de verspreiding van een nieuw v rus, opgeblazen tot de proporties van een crisis. Zodat die crisis gebruikt kan worden om mensen te begrenzen en te beperken op een wijze die we anders, zonder v ir us, niet gepikt zouden hebben.
Dit opblazen van een aanleiding, is ook weer conform de 81-jarige cyclus van 9-vuur waar we ons in bevinden. Vuur is theatraal en houdt van drama. Het lage vuur dan welteverstaan, dat het aan empathie voor en compassie met de medemens ontbreekt. Het vuur dat nog graag in het egocentrische model wil blijven hangen.
De grotere cycli waar we ons in bevinden, laten ondertussen een beeld zien dat er geen crisis, maar een catastrofe nodig is om echte, wezenlijke veranderingen door te voeren.
Pas dan kan een herhaling van de bankencrisis voorkomen worden en de les geleerd worden die we niet geleerd hebben! Pas dan kan het mechanisme dat de bankencrisis veroorzaakt heeft, met wortel en tak uitgeroeid worden. Het systeem moet zodanig ontwricht worden dat de patiënt, in dit geval de ‘white male supremacist’, wèl komt te overlijden. Het is klaar namelijk. Genoeg geweest!
Met man en macht is ‘men’ nu aan het werk om een zelf gecreëerde crisis (als je nog twijfelt aan de ernst van C, lees dan deze blog van Marjolein Dubbers[1] waarin ze twijfel en vragen mooi beschouwend op een rijtje zet), als breekijzer in te zetten om dat te bereiken wat een klein groepje mensen voor ogen heeft. Namelijk meer macht, meer welvaart en meer invloed over mensen.
Zodra je je hier bewust van bent en dit spel in de ogen kunt zien, hoef je niet langer in het ondermijnende angst scenario te stappen.
Je kunt er uit stappen en zien dat je angst je waarneming heeft vertroebeld waardoor je volgzamer bent geworden dan je misschien normaal gesproken denkt te zijn. Uit de illusie stappen die gecreëerd wordt is als het ware snappen hoe het spel gespeeld wordt, wat de spelregels zijn en dus ook wat je kunt winnen. Dan doorzie je hoe je die spelregels kunt gebruiken om het oneerlijke spel van de tegenstander als een boemerang bij hem terug te laten komen.
Je wint dit spel wat nu gespeeld wordt, niet door te vechten, luidkeels te protesteren en geweld (ik ben zeer nadrukkelijk tegen geweld!) aan te wenden. Dat voedt enkel je tegenstander en rechtvaardigt het verder beperken van vrijheden, het in het leven roepen van strengere maatregelen en striktere controle.
Bewustzijn helpt te zien wat er gebeurt en om een goede strategie te ontwikkelen.
De belangrijkste strategieën zijn de energie van de tegenstander terugleiden naar de tegenstander zelf zoals Sun Tszu in ‘De kunst van het oorlogvoeren’ beschrijft. Maar ook, en misschien wel vooral, het stoppen met het voeden van het monster dat in je tegenstander woont. Macht voedt zich met angst. Manipulatie voedt zich met verwarring. Overheersing voedt zich met gebrek aan eigenwaarde. Het herkennen van de kwaliteit van de intentie van de energie die momenteel aanwezig is en de wijze waarop deze gebruikt wordt, laat je zien wat het medicijn daartegen is. Niet wij moeten gefaxt worden, maar het monsterlijke mechanisme achter deze crisis.
Keerpunt
Gek genoeg is het dus nu in ons belang dat de crisis niet langer beheersbaar gehouden wordt, maar dat deze ontaard in een catastrofe. Dan ontstaat de situatie waarin structuren niet alleen opengebroken worden, maar ook onherstelbaar omvergeworpen worden. Laten we de ware betekenis van het woord ‘catastrofe’ (‘keerpunt’ (Grieks) of ‘wending’ (Frans)) in ons voordeel gebruiken en omverwerpen wat de huidige crisis juist veroorzaakt heeft: het niet in verbinding zijn met onszelf, met elkaar en met de natuurlijke waarden van het archetypische vrouwelijke!
Dat dat kan, dat we dat kunnen, bewijst de val van het kabinet Rutte. Dat is een belangrijke gebeurtenis van symbolische waarde: de lineaal waarlangs de ambtenaar ons mensen van vlees en bloed heeft gelegd en door middel waarvan mensen de maat is genomen, is gebroken. Dit is niet wat we willen. Punt. Wat wij willen is een menselijke maatschappij waarin, zoals het hoort, de overheid en het ambtelijk apparaat dienstbaar, is aan ons mensen, in plaats van dat wij dienstbaar moeten zijn aan het systeem.
Oogsten
Lessen die geleerd willen worden, geschiedenis die zich herhaalt: het is de universele wet van oorzaak en gevolg die zich nu onontkomelijk aan ons opdringt en dringend om aandacht vraagt. “Alles wat we doen als mens heeft gevolgen, die op het bewustzijnsniveau van de handeling op een of andere manier bij ons zullen terugkomen. Doen we iets vanuit frustratie, woede of verdriet, dan zullen we op die frequentie in onszelf of vanuit de buitenwereld de effecten daarvan merken. Doen we iets vanuit verbinding en harmonie, dan zullen we oogsten op dat gebied.”[2]
Waar, wie en wat
729 Jaar geleden hebben we te maken gehad met dezelfde energetische tendensen als nu. Dat heeft geleid tot het leggen van de fundamenten waar ons huidige economische systeem en de verdeling van machtsstructuren zoals we dat nu kennen, is gebouwd. Deze systemen en structuren hebben hun functie gehad en zijn aan vervanging toe, net als in de dertiende eeuw het feodale stelsel toe was aan vervanging. De vraag die nu voor ligt is wat we willen. Waar willen we naar toe met z’n allen? Wie willen we zijn? Wat zijn we eigenlijk?
Creatie-kracht
Ik denk dat het overgrote deel van de mensen die nu op aarde leven, graag wil dat iedereen gelukkig en gezond is. Dat iedereen liefde en overvloed ervaart; dat wil zeggen voldoende te eten, prettig werk dat vervulling geeft, een warm en liefdevol contact met anderen mensen, en eerlijke, gelijkwaardige, rechtvaardige behandeling. Daarnaast is het hebben van respect voor wie je bent en wie een ander is, en respect voor je proces van wording en dat van een ander, een voorwaarde die nodig is om andere fundamenten te leggen waarop we andere structuren kunnen bouwen. Dat vraagt om ruimte voor de grootste intrinsieke kracht die ons als mens onderscheid: creatie-kracht. Om die ruimte te creëren moet afgebroken worden wat dat blokkeert en in de weg staat. Te beginnen in onszelf.
Hoe dat er uit gaat zien en welke hulp en tegenstand we daarbij kunnen verwachten, vertellen de energetische tendensen van 2021.
2021: Op weg naar spirituele volwassenheid; Het vervolg van 2020
In 2020 hebben we kennis kunnen maken met wat het is om als spirituele puber (7-metaal) het huis uitgeschopt te worden en op eigen, spirituele benen te gaan staan. Dat experiment is nog niet overal evengoed gelukt. Wat wel goed is gelukt is de heftige turbulentie die de kosmische stuwing van een man-on-a-mission (het profiel van 9-2-7 vorig jaar en 9-2-6 dit jaar) tot op onze drempel en zelfs in huis heeft gebracht.
Toch zie ik steeds meer mensen die begrijpen hoe het proces werkt; die groep is groeiende.
Na van de eerste schrik bekomen te zijn, wordt er verantwoording genomen over en voor het eigen leven. De uitdaging om spiritueel volwassen te worden, is op gang gebracht. Dat is prachtig om te zien! Er wordt echter meer gevraagd.
2021 Is het jaar van 6-metaal.
6-Metaal is weliswaar verwant aan 7-metaal, maar benadert alles net even specifieker, scherper, harder, met meer precisie. Het 7-metaal van vorig jaar heeft een proces op gang gebracht dat te maken heeft met bewustwording. 6-Metaal neemt dit jaar een examen af over wat je geleerd hebt. Ontsnappen kan niet meer.
6-Metaal zet de bijl in de illusie dat niets doen en afwachten ook een goede keuze is. 6-Metaal dwingt dit jaar tot het maken van keuzes die je dichter bij jezelf brengen, bij je kern, bij dat wat je energetisch bent. Doe je dat niet dan is (psychische) kortsluiting niet ondenkbaar. 6-Metaal zet de situatie op scherp door haarfijn duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit.
“ Vanuit Jungiaans, psychoanalytisch standpunt kan de menselijke agressie niet eenvoudig worden uitgebannen door voorbij te gaan aan het bestaan ervan. Er wordt benadrukt dat de werking van de agressieve impulsen in de psyche onder ogen moet worden gezien en in goede banen worden geleid. Alleen zo kan agressie op een volwassen en uitgebalanceerde manier tot uitdrukking worden gebracht en bijdragen aan een menswaardige toekomst op basis van rechtvaardigheid. Precies zoals het archetype van de heerser zonder tegenwicht van de magiër tot tirannie en arrogantie van macht leidt, zal het archetype van de geliefde, als het niet gecompenseerd wordt door een volkomen toegeruste, gelijkwaardige en geïntegreerde krijger, leiden tot naïviteit, masochisme en onbewuste samenzwering met kwade machten, zowel in de eigen psyche als in de maatschappij.” voorwoord door Robert L. Moore in ‘De kunt van het spiritueel oorlogvoeren’ – Grant Schnarr, Servire 2002
Mantel der Liefde
We redden het niet door te doen alsof we van iedereen houden en we alles met de mantel der liefde kunnen toedekken. Dan gaan we voorbij aan het bestaan van dingen die niet goed zijn en kijken we er van weg. Eigenlijk verlenen we daarmee bestaansrecht aan dat wat we niet willen, aan dat waarvan we niet willen dat het bestaat. Enkel vanuit liefde het kwaad willen bestrijden past in het gevoel van superioriteit dat een opgeblazen ego ervaart (lees ook: Crisis-Een achtergrond artikel). Precies zoals het in een 81-jarige cyclus van 9-vuur gestimuleerd wordt. Tenzij je je arrogante houding door hebt en die illusie zelf door prikt.
Tegengeluid
Dat vraagt om een ander geluid, het vraagt om het ontwikkelen van een spiritueel volwassen tegengeluid. Het belangrijkste tegengeluid dat je kunt gebruiken is het geluid van de waarheid. Waarheid gaat ondermeer over het eerlijk tegenover jezelf kunnen zijn over de woede, de angst, de afkeer, de schaamte die je voelt in bepaalde situaties. Eerlijk jezelf de waarheid vertellen is het begin van het eerlijker kunnen zijn naar anderen maar bovenal naar jezelf.
Het is die eerlijkheid waarmee je ook de grip die een ander òver jou heeft, overwint en waardoor je je kunt bevrijden van de grip waarmee emoties je gevangen houden.
Bij elke stap die je daarin zet bevrijd je je meer en meer van dat wat je vatbaar maakt voor manipulatie. Als je bang bent voor afwijzing of het verlies van veiligheid, zul je niet eerlijk onder woorden brengen dat iets je niet zint. Het risico zou kunnen zijn dat je afgewezen wordt of je veiligheid verliest. Zodra je daar niet meer bang voor bent, ontstaat de vrijheid om zonder angst te zeggen wat je van iets vindt. Het monster, ongeacht of die nu binnen in jezelf woont of zich buiten je manifesteert en ongeacht de vorm, is bedwongen.
Wetiko
De krachten die in de tijd waarin we nu leven ontwikkelt moeten worden, is enerzijds de scheppende kracht van het bewustzijn dat alles met elkaar verbonden is en je met dat bewustzijn de beschikking hebt over creatie-kracht, en anderzijds de destructieve kracht van de (spirituele) krijger die vernietigt wat onoprecht en niet integer is en te vuur en te zwaard verdedigt wat puur en eerlijk is. Echter wil ik hier nogmaals benadrukken dat ik tegen geweld ben; het ware krijgerschap toont zich niet door anderen die te dichtbij komen te onthoofden, maar door met je zwaard de sluiers van illusie door te snijden en de ketenen door te hakken waarmee je innerlijke monster, of het monster dat je buiten je gemanifesteerd hebt, je gevangen houdt.
Paul Levy heeft dat innerlijke monster een naam gegeven en gebruikt daarvoor de term ‘Wetiko’ – “Wetiko is een woord dat Indianen gebruiken om een duivels persoon aan te wijzen die zich nooit zorgen maakt over het welzijn van anderen.”
Beeld
Wetiko is echter niet alleen een woord dat iets zegt over het karakter van een persoon; Wetiko is in zichzelf een meester-illusionist die je in een staat van zijn brengt waarin je bewustzijn voor de gek gehouden wordt over wie je eigenlijk bent. Dit gebeurt doordat Wetiko je een vals besef van het Zelf, van jezelf, presenteert. Alsof je in een lachspiegel kijkt en een vertekend beeld van jezelf ziet.
Deze illusie van dit Zelf lijkt zo echt, dat je werkelijk gelooft dat je dat verwrongen beeld ook bènt. Het punt is echter dat die illusie van je Zelf, letterlijk een vertekend en heel armzalig, laag zelfbeeld laat zien. Het Zelf dat Wetiko je laat zien is dat van een mens met problemen, gewond, beperkt, niet in staat tot creativiteit laat staan tot creatie.
Het is dit DENKBEELD van wie en wat we denken te zijn, dat ons gevangen houdt in een constructie waar Wetiko van smult en zich energetisch mee in leven houdt en waar Wetiko belang bij heeft om ons in die staat te houden. Zodra we ontdekken wat de illusie is en die doorzien, verliest Wetiko zijn recht van bestaan.
Schaduw
Carl Gustav Jung noemde dat onze Schaduw die zowel individueel als collectief aan de touwtjes trekt en ons alle kanten op dirigeert. Behalve die, die werkelijk goed is voor ons Zelf natuurlijk. Zodra we ons maar een beetje in de richting van ons Zelf begeven, roept de Schaduw de hulp in van Angst om de illusie van ons Zielige Zelf nieuw leven in te blazen en ons weg te houden van de weg waar de oplossing wacht.
De Schaduw maakt het Slachtoffer in ons wakker. Een grotere devaluatie van je Zelf dan slachtofferschap is bijna niet denkbaar. Dat roept het gevoel op dat je gevangen zit in een systeem waar je niet aan kunt ontsnappen. Maar dat is juist de grootste illusie die zowel de Schaduw als Wetiko je wil laten geloven: dat je gevangen bent en jezelf, je Zelf, niet kunt bevrijden.
De grap is dat je Zelf altijd vrij is; het hoeft niet eens meer bevrijd te worden.
Het enige waar je je van moet bevrijden is de ILLUSIE dat je gevangen bent. De Schaduw en Wetiko leveren wat dat betreft goed werk. We geloven collectief dat we hulpeloos zijn, niets weten en niets kunnen, dat we slachtoffers zijn van het leven. We geloven dat anderen wel daadkrachtig zijn, alles weten en alles kunnen. We geloven dat we onszelf redden door ons leven in de handen te leggen van die anderen die zich presenteren als beter, krachtiger en machtiger dan wij. Wat een illusie!
‘V_s’
Dit jaar, een 6-metaal jaar, gaat duidelijk worden wie niet langer in die illusie gelooft en de ketenen van gevangenschap afwerpt, en wie zich totaal onderwerpt en de eigen kracht weggeeft aan anderen. Spirituele volwassenheid is een wordingsproces dat al langer geleden in gang is gezet. De eindfase is in 2012 geïnitieerd. Nu hebben we de finale bereikt.
Vorig jaar begon het met een eerste confrontatie met de gedaantes die het monster van Wetiko en onze Schaduw aan kunnen nemen. We hebben het voor het gemak ‘v_s’ genoemd. Dit Wetiko ‘v_s’ van illusie, dit ‘v_s van onze Schaduw, heeft een aantal mensen geïnfecteerd die sowieso al niet per se het beste met ons voor hebben. Het ‘v_s’ kwam hen als geroepen om het scenario van de illusie waar we in leven, dat we zwak en afhankelijk zijn, nog wat verder aan te dikken. Hoe meer we in die illusie geloven, hoe verder we af komen van ons Zelf, hoe makkelijker we gemanipuleerd kunnen worden, hoe kleiner en angstiger we worden en hoe verder we afraken van de vrijheid, de Vrijheid, die ons Zelf ons kan bieden.
Het is dit jaar dus erop of eronder.
6-Metaal gaat over het maken van keuzes. Nooit eerder was het maken van keuzes van zo groot belang als nu! De uitdaging van 2021 is dan ook of je van je recht (6-metaal) om keuzes te maken (6-metaal) gebruik maakt om daarmee ruimte te maken voor je persoonlijke en spirituele integriteit (6-metaal), zodat je zelf leiding en richting (6-metaal) kunt geven aan de weg die je gevraagd wordt te gaan en waarachtig (6-metaal) in het leven kunt staan.
Die nadruk op het element 6-metaal ontstaat doordat 2021 een 6-metaal jaar is en doordat tegelijkertijd de grotere cyclische en energetische processen samenkomen in en zich concentreren op 6-metaal: het grote punt van omslag. Dit jaar maak je de keuze welke van de twee wegen je inslaat: die van de zelfverwerkelijking, of die van de illusie waarin Wetiko en je Schaduw je gevangen houden.
Zwaard
We redden het niet door te doen alsof we van iedereen houden en we alles met de mantel der liefde kunnen toedekken. We redden het niet door te doen alsof het ons allemaal niet raakt en we er niets mee te maken hebben. 6-Metaal legt de vinger op de zere plek van de illusie die we gecreëerd hebben en aanzien voor de werkelijkheid. 6-Metaal legt je dit jaar het vlammend zwaard van de krijger in handen om de ketenen waarmee die illusie je gevangen houdt, door te hakken en je te bevrijden.
Die liefde vraagt om nog wat meer uitleg. In ‘Verschuif die bank’ schrijf ik daarover het volgende: ‘Je blik, je perspectief blijft gevuld met de liefde uit je hart en geeft daarmee al invulling aan die blik, dat perspectief. Ha! Zo vervuld van liefde kijk je gekleurd naar de wereld om je heen en kun je niet meer echt zien wat er is.’
Een hart vol liefde kan niet gevuld zijn met haat. Een hart vol liefde kijkt echter wel op een gekleurde manier naar de wereld die er voor kan zorgen dat je niet alles meer op de juiste wijze kunt waarnemen. Een hart vol liefde heeft de neiging ervan uit te gaan dat een ander het nooit zo verkeerd bedoeld als dat het overkomt. Heel vaak klopt dat, de meeste mensen deugen echt, maar niet altijd.
Wat nodig is is het ontwikkelen van een neutrale blik die, voorbij emoties als liefde, kan waarnemen wat er werkelijk is en dat ook bij naam kan noemen.
Want alhoewel de meeste mensen deugen staan ze door hun onwetenheid, vergevingsgezindheid en hun neiging om weg te kijken van wat ongemakkelijk is, het kwaad toe zijn gang te gaan. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Dit 6-metaal jaar drukt ons met de neus op dat feit, het feit dat er gewoon echt duister is die de functie heeft om ons het licht te laten zien!
Een hart gevuld met liefde voor jezelf echter, kan blij zijn met alles wat het leven aanreikt, ook de grootste uitdagingen. Het weet wat nodig is om jou gezond en gelukkig te houden, maar ook wat nodig is om je verder te brengen in het leven. Dat hart zorgt ervoor dat je niet uit liefde voor een ander iets doet dat tegen jezelf en je eigen proces in gaat. Dat is de vorm van liefde die noodzakelijk is en je dichter bij jezelf brengt in plaats van verder van jezelf af. 6-Metaal wijst met zijn puntige vinger je de weg naar binnen, niet naar buiten!
[1] https://energiekevrouwenacademie.nl/wel-niet-vaccineren-mijn-mening/
[2] uit: Astrologie Nieuwsbrief januari 2021 – Han van Straaten, Astro Econoom