Nine Star Ki tendensen 2020

Nine Star Ki tendensen 2020

Nina Elshof wordt erkend als de master in Conceptual Feng Shui en Nine Star Ki. Ze droomt, denkt, handelt en beziet haar leven en de wereld om zich heen vanuit deze filosofie en is auteur van onder meer het boek  ‘Huis & Ziel’ en founding director en hoofddocent van de Nine Star Ki & Feng Shui Academie; de enige volledig erkende opleider in Conceptual Feng Shui en Nine Star Ki in Nederland.

Naast haar maandelijkse Volle Maan blogs waarin ze de Nine Star Ki energie van een maan(d) beschrijft, geeft Nina tijdens het jaarlijkse Nine Star Ki Event inzicht in de energetische tendensen van een nieuw jaar. Het is een event dat na meer dan tien jaar is uitgegroeid tot een gebeurtenis met grote impact. Alom stemmen mensen zich af op dit jaarlijkse energetische weerbericht die hen helpt zich voor te bereiden op wat het nieuwe jaar brengt.

In dit artikel lees je de integrale teksten van Nina’s beschrijving van de Nine Star Ki tendensen voor 2020.

Download hier het volledig artikel inclusief de uitwerking van deze tendensen beschreven per element.


Nine Star Ki tendensen 2020

 

Een nieuw, energetisch jaar kan soms voelen als een enorme opluchting.

2019 Is voor menigeen een jaar geweest waarin veel van wat veilig, zeker, vanzelfsprekend en vertrouwd was dat toch niet bleek te zijn. Grote basiszekerheden zoals je baan, gezondheid, relatie en woonplek zijn onder je vandaan veranderd; fundamentele zekerheden zijn op de schop gegaan. Hetzij omdat je daarin een bewuste keuze hebt gemaakt, hetzij omdat de keuzes van anderen je daartoe dwongen.

Op de kop

Dat heeft ervoor gezorgd dat menig leven op de kop is gezet en er veel mensen zijn die het als een zwaar jaar ervaren hebben. Nu is ‘zwaar’ ook een woord dat erg passend is voor een aarde element dat over het algemeen moeizaam in beweging komt en wat zwaarder op de hand is dan gemiddeld de andere elementen hout, vuur, metaal en water. Dit, in combinatie met de werking van 8-aarde op de fundamenten van het bestaan, maakt dat veel mensen opgelucht kenbaar maken dat ze blij zijn dat dit jaar voorbij is, in de verwachting dat het komende jaar het allemaal wat makkelijker zal gaan worden.

Dat echter, is niet het geval. Waarom dat zo is zal ik uiteraard uitgebreid in deze voorspellingen uit de doeken doen. Maar eerst een terugblik op het vorige jaar.

Onderzoek

Vorig jaar schreef ik over de tendensen voor 2019:

‘Er is veel verleden dat om onderzoek vraagt.

Niet alleen op individueel niveau, maar vooral op wereldlijk niveau hebben we het nodige te verantwoorden. Oorlogen, lang geleden gestreden, die nog steeds hun last op het heden blijven drukken. Misbruik van landen, van bronnen en van mensen waarin grote, ook politieke, spelers op de markt hun verantwoording keer op keer hebben weten te ontlopen. Persoonlijke ervaringen en ook daden, die uit de schaduwen mogen treden zodat er verantwoording voor genomen kan worden en je je projecties daarover terug kunt nemen. Er is, kortom, veel trauma en er zijn veel ervaringen die om onderzoek vragen zodat ze begrepen, verteerd, geheeld en geïntegreerd kunnen worden.

Onderzoek leidt altijd tot vragen. Vragen als waarom hebben we ooit gekozen voor plastic als verpakkingsmateriaal? Hoe zijn we in het verleden met macht omgegaan, ook individueel? Waarom vinden we het normaal dat verworven seksuele vrijheden langzamerhand weer verbannen dreigen te worden naar een verdomhoekje? Waarom wordt een jongen van 15 een ‘man’ genoemd en een vrouw van 24 een ‘meisje’? Waarom tolereren we dat mensen onder mensonterende omstandigheden moeten verblijven in een vluchtelingenkamp waar een geslagen hond nog niet naartoe zou willen vluchten? En hoe heeft het zo ver kunnen komen dat de politieke democratie verworden is tot een economisch machtsspel van ongekende omvang waarin eigen belangen op de achtergrond van grotere doorslaggevende invloed zijn dan objectieve, democratische parameters?  

8-Aarde beseft hoe diep de wonden zijn die we collectief en individueel veroorzaakt hebben in het verleden, waardoor de wereld -en je leven- geworden is zoals ze nu is. In 2019 wordt gevraagd daar verantwoording voor te nemen, ernaar te handelen en zo te bouwen aan een nieuwe wereld.’

“Pas als we het verleden begrijpen en integreren, kunnen we ons onbelemmerd op de toekomst richten. Alles wat we niet verwerken dragen we onbewust als ballast met ons mee. Dit geldt ook voor de maatschappij als geheel.” ~ Han van Straaten

Geweten

En: ‘Want het wordt een 8-aarde jaar. En 8-aarde is het geweten van het verleden. Het is de filosoof die op basis van sociale feiten het ongelijk van de historicus bewijst. […] Dat is de basis van de tendens voor het nieuwe jaar. Alles gaat op de schop, maar niet op basis van nieuwe ontwikkelingen, maar op basis van nieuw verkregen inzichten aan de hand van oude kennis. […]’

Besef

Het afgelopen jaar heeft veel duidelijk gemaakt over waar we nu staan. Steeds meer dringt het besef door dat de wijze waarop het leven nu vorm aan heeft genomen en waarop we de maatschappij ingericht hebben, niet langer gerechtvaardigd kan worden en in dezelfde vorm voort kan blijven bestaan. Het zorgt voor een aftakeling van ondermeer het zorgstelsel dat in het na-oorlogse Nederland met zoveel zorgvuldigheid is opgebouwd. Het is een aftakeling die, sinds de invoering van de zorgverzekering in 2006, al langer aan de gang is natuurlijk maar waarvan de misstanden die als gevolg daarvan menig leven ontregeld hebben, niet langer weggewuifd kunnen worden. Ze kunnen ook niet langer afgedaan worden als een kinderziekte van een ‘nieuw’ systeem.

De zorgverzekering heeft absoluut een bijdrage geleverd aan het wegwerken van wachtlijsten en het efficiënter laten functioneren van zorgcentra en ziekenhuizen. En daar zit hem de kneep natuurlijk. Want de marktwerking zorgt ervoor dat artsen financieel worden beloond voor het uitvoeren van zoveel mogelijk behandelingen in een zo kort mogelijke tijd. De tijd die een arts of andere zorgverlener aan de patiënt besteed, zou echter voorop moeten staan. Samen met de kwaliteit van die tijd. Nu echter zorgt het systeem ervoor dat de mens wordt gereduceerd tot onderdeel van een rekensom waarvan de uitkomst erop gericht is zoveel mogelijk winst te behalen voor de zorgverzekeraar.

Hoe menselijk is zo’n systeem? Wat is de ethische en spirituele waarde van zo’n systeem? Het is een vraag waarin in 2019 bij menigeen het geweten is gaan opspelen.

“Het wordt steeds duidelijker dat een economisch systeem, gericht op korte termijn winsten en het via reclame verleiden van de consument tot massaconsumptie, zijn langste tijd heeft gehad.” ~ Han van Straaten

Onverschillig

Verder schreef ik:

En de heersende machten zijn onverschillig gebleken. Voor het ongenoegen van werknemers. Voor het ongenoegen van de kleine bedrijven die worstelen met belastingen en heffingen en die multi-nationals zien profiteren van belastingparadijs NL.bv. Ze zijn ook onverschillig gebleken voor het ongenoegen van de mensen die dag in dag uit garant staan voor het zorgen, opvoeden, hoeden, begeleiden en onderwijzen van de medemens. Omdat de mens, als individu, er niet meer toe doet blijken de taken van de zorgenden onder ons, van totaal en generlei belang te zijn. Zo lijkt het. Alles staat in dienst van de cijfers, de macht en het geld. Elk proces is vercommercialiseerd. En de menselijke waarden kunnen enkel nog uitgedrukt worden in percentages, scores en zorgminuten.’

“We zijn de menselijke maat uit het oog verloren.” ~ Threes Brouwers

En ook:

‘Maar 8-aarde in de positie van 5-aarde is een combinatie die de bereidheid laat zien om sociaal onrecht aan de kaak te stellen. Om structuren te slopen die niet werken en ze te verbouwen tot wat wel werkt. Tot wat wel eerlijk en rechtvaardig is.’

Protest

Dat hebben we gemerkt afgelopen jaar. Het is een jaar geweest waarin nog nooit zo massaal en op zo veel verschillende terreinen geprotesteerd is als afgelopen jaar. Het Malieveld in Den Haag kon het nauwelijks bolwerken. Niet alleen het zorgpersoneel, ook de leraren, klimaatjongeren en boeren hebben hun verzet, herhaaldelijk en zeer indringend kenbaar gemaakt. Precies zoals het 8-aarde, het element van de revolutie, betaamt.

“[…] besef je dat alle collectieve problemen beginnen bij het individu en alleen op dat niveau kunnen worden aangepakt.” ~Threes Brouwers

Individueel

En ook:

2019 Gaat dan ook niet meer over een enkele actie die wordt ondernomen, maar over een verzameling van acties die we voortdurend als individu ondernemen om de wereld vorm te geven.’ In dat licht bezien was het prachtig hoe een eenling, een meisje uit Zweden, in korte tijd kon uitgroeien tot een klimaatactiviste van formaat. Haar actie deed ertoe en doet er nog steeds toe. Greta Thunberg begon in september 2018 al met haar  schoolstaking en vroeg daarmee aandacht voor wat zij noemde “een uitzonderlijke en dringende crisis die nooit als zodanig is erkend […]”. Zij gaf ook woorden aan het ‘8-aarde geweten van het verleden: “we hebben al dertig jaar pep-talk en positieve praatjes gehoord. En sorry, maar het is nutteloos. Had het geholpen, dan waren de emissies nu al gezakt – en dat is niet het geval”.

“Ofwel de leiders van de wereld beginnen vrijwillig met de verandering en het herstel van vertrouwen in hun regeringen en economiën, of het collectief begint een opstand […].” ~ Raymond Merriman

Leiders

Wat nodig is in een tijd van grote verandering, zijn sterke leiders die kunnen staan voor hun beslissingen. In de voorspellingen van 2019 zei ik daarover: ‘De werkelijkheid laat echter leiders zien die, gedreven door hun eigen angst voor wat mensen van hen vinden en media over hen schrijven en wat uiteindelijk in verkiezingsuitslagen duidelijk zal worden, zich meer druk maken over een juist gebruik van stoere taal dan over het aan de dag leggen van echt leiderschap.’

Thunberg zei daarover tijdens een actie voor het Britse parlement: “Onze leiders handelen allemaal als kleine kinderen.”. Kortom, onze leiders zijn de stuurlui die aan de wal staan en enkel in staat blijken de innovativiteit ten toon te spreiden om rekenmodellen die stikstof- en PFAS-normen berekenen, aan te passen zodat het Gouden Kalf van economische groei toch vooral door kan groeien. Hieruit blijkt een totale ontkenning van de ernst van de situatie; we gaan gewoon op de oude voet door. Er is niets, of in ieder geval weinig geleerd.

Oude Tradities

Over 2019 schreef ik ook: ‘2019 Biedt de kans voor het loslaten van structuren, gewoontes en patronen die jezelf en het systeem blokkeren en vasthouden in wat ooit was. De vraag is of we daarin vertrouwen kunnen hebben of dat we ervaren dat dat loslaten een onverkwikkelijk appél doet op de grootste ondermijnende emotie van allemaal: angst. Angst verlamt, angst is een slechte raadgever en angst zorgt voor een hardnekkig vasthouden aan wat gekend, veilig en vertrouwd is. Het instigeert heimwee naar het verleden en het herwaarderen van oude tradities. De behoefte aan een terug naar wat was laat zich vaak zien in een beweging die nationalisme, patriottisme en dus een beweging naar rechts verwelkomt en omarmt.’

Het laat zich zien in het boerenprotest dat een herwaardering wil van de status van de boer. Echter hiermee wordt volledig ontkend dat juist de landbouw, ondanks de vele hervormingen die in deze sector al geleid hebben tot een enorme reductie van de uitstoot van stikstof, nog steeds voor het grootste deel van deze uitstoot verantwoordelijk is. Die uitstoot is in totaal zelfs 88 keer hoger dan die van Schiphol!

Een serieuze reactie op te nemen milieu-maatregelen zou dan ook zijn om niet de sector ter verantwoording te roepen, maar ieder individu te wijzen op zijn of haar consumptie patroon.

Want het overgrote deel van deze stikstofuitstoot (meer dan de helft) is toe te wijzen aan de intensieve veehouderij en dan met name de rundveehouderij. Als iedereen er individueel voor kiest minder melk te drinken en minder vlees te eten, heeft dat een groter effect op het terugdringen van de stikstof emissies, dan alle wilde (en niet uitgevoerde of aangepaste) plannen van kabinet dat geen leiding neemt. Het zijn bovendien keuzes waarvoor geen ingewikkelde overlegstructuren nodig zijn maar die direct ingezet en uitgevoerd kunnen worden. Met ook weer direct effect als resultaat; niet alleen voor het milieu, maar ook voor jou als mens zelf. Want al dat melk drinken en vlees eten is verre van gezond!

Toekomst

Dat er weinig aanstalten gemaakt wordt voor fundamentele veranderingen, biedt weinig hoop voor de toekomst. Vooral gezien de veranderingen die ons te wachten staan als gevolg van grotere kosmische cycli die regelrecht gaan ingrijpen op de structuren waarmee we Moeder Aarde in het gareel hebben trachten te houden. Structurele veranderingen die noodzakelijk zijn in en voor de wereld. Want ik schreef vorig jaar: ‘Veel veranderingen die het komende jaar in gang gezet worden, worden in het volgende jaar, dat een 7-metaal jaar is, gemanaged en ten uitvoer gebracht. In een 8-aarde jaar worden de fundamenten van verandering gelegd waar de toekomst hoopvol op verder kan bouwen. Of waar de toekomst hopeloos doorheen zakt.’

Het aanpassen van normen in plaats van het aanpassen van individueel consumptiegedrag, alsmede het uitblijven van individuele verantwoording, is dus bijna een garantie voor een toekomst waarvan het fundament bij voorbaat al wankelt. In een 7-metaal jaar wordt de uitkomst van verwerkingsprocessen uit de jaren daaraan voorafgaand, geïntegreerd en tot gemeengoed gemaakt. Maar als die fundamentele veranderingen niet vrijwillig in een 8-aarde jaar in gang zijn gezet, komt er een proces op gang dat eerst bestaande structuren, letterlijk of figuurlijk, neerhaalt om ze daarna weer op te bouwen.

Dus wat brengt 2020 ons?

In ieder geval geen voortzetting van dat wat oud, vertrouwd, veilig en bewezen is. 2020 Wordt een jaar waarin de energie zich als een recalcitrante puber tegen zijn ouders keert en schoon schip maakt met de in het verleden gecreëerde illusies en zoethouderijtjes. Ondanks dat de stemming onder bijvoorbeeld ondernemers nog steeds (gematigd) positief is over de ontwikkelingen voor 2020, en ook financieel adviseurs vertrouwen hebben in bijvoorbeeld de beursontwikkelingen van het nieuwe jaar, is de situatie te vergelijken met de ouders die (nog) niet in de gaten hebben dat hun kind zich langzamerhand aan hun zorg aan het onttrekken is, lak heeft aan waar de ouders hun zekerheden aan ontlenen en vreselijk de beest uithangt in het proces van grenzen verleggen en ontdekken wie het zelf is. Enige voorbereiding om dit nieuwe jaar met vertrouwen tegemoet te zien, is dan ook zeker op zijn plaats.

Ba Gua 2020
Illustratie Ba Gua. In dun de positie. In vet het bezoekende element.

2020: Op weg naar spirituele volwassenheid

2020 Wordt gedomineerd door het element 7-metaal. Dit element is te vergelijken met het kind dat zich in de Ba Gua tussen de positie van de archetypische moeder (2-aarde) en de archetypische vader (6-metaal) bevindt en door zijn komst en met zijn aanwezigheid de grenzen van de bestaande status quo met voeten treedt, deze overschrijdt en doorbreekt. Dat kind, dat wordt uitgebeeld door het element 7-metaal en de daarbij horende karakteristieke kenmerken, daagt uit om out of the box te denken, nieuwe wegen in te slaan en anders om te gaan met wat er al is. Het stelt eigen eisen die niet genegeerd kunnen worden en die je dwingen om je leven aan te passen aan een nieuwe identiteit die aan het ontstaan is in het proces van spiritueel volwassen worden.

Grote Moeder

Dit proces vraagt je niet om terug te gaan naar vroeger tijden en je individualiteit op te geven ten behoeve van het grote geheel. Integendeel, onze ontwikkeling -door duizenden jaren van evolutie heen- zijn we gestart vanuit het in verbinding staan met de Grote Moeder (2-aarde).

Door deze grote verbondenheid met de natuur hebben we een eenheidsbewustzijn ervaren waarbij er geen onderscheid bestond tussen dat wat we vanuit onszelf voelden en de invloed die van buiten op ons doorwerkte. De Moeder Godin baarde immers alles en dus was alles met haar verbonden en van haar afhankelijk, alles was één met haar. Zo ook de mens.

De ordening van de wereld was cyclisch en de afhankelijkheid van die cyclische processen was groot; het dag en nacht ritme bijvoorbeeld, bepaalde het dag en nacht ritme van de mens, er was gewoon geen andere keuze mogelijk. De ordening werd herkend door een rijke cultuur van beelden en beeldtaal.

Natuurreligies

Langzaamaan begint vervolgens voorzichtig het mannelijke en het vrouwelijke zich te differentiëren. Het heeft geleid tot een proces om fysiek op eigen benen te kunnen staan. En om zo alles vanuit een positie van afgescheidenheid te kunnen bekijken en te onderzoeken. Dat heeft er toe geleid dat we voor onszelf hebben leren voelen en de materie van ons eigen, fysieke lichaam hebben leren ervaren. Het heeft geleid tot een noodzakelijk proces van individualisering waarin we los zijn gekomen van die Grote Moeder en, net als een klein kind, ‘ik’ hebben leren zeggen. Het heeft geleid tot een noodzakelijk proces van loskomen van het natuurlijke, van de grote natuur, waarmee we eerst zo onlosmakelijk verbonden waren en die tot uitdrukking kwam middels de natuurreligies.

Grote Vader

Door de differentiatie van het mannelijke en het vrouwelijke, hebben deze natuurreligies echter geleidelijk het veld moeten ruimen voor een religie waarin we een Grote Vader (6-metaal) zijn gaan aanbidden. De eenheidsbeleving met de natuur en het aanbidden van vrouwelijke Godinnen, heeft zo’n zesduizend jaar geleden langzaam plaatsgemaakt voor een religie waarin we goden, later èèn godheid, buiten ons zijn gaan vereren: Yahweh verscheen ten tonele als mannelijke en enige god. Daarmee maakt de aanbidding van alles wat natuurlijk geordend was, plaats voor een abstracte ordening gebaseerd op regels, wetten, grenzen en afspraken. Allemaal aspecten van 6-metaal.

Het gaat niet langer over beelden, maar over woorden. De logica en de rede doen hun intrede.

Dit heeft een proces in gang gezet van het verbreken van verbindingen, een proces waarin we zelf keuzes hebben leren maken, bijvoorbeeld over de ordening van de omgeving om ons heen. Dit proces heeft, zoals het het archetypische vader-element betaamt, afgescheidenheid gebracht waar aanvankelijk het gevoel eenheid overheerste. Het heeft de wetenschap gebracht die niets meer aanneemt vanuit een oud weten, maar die alles tot op het molecuul wil ontleden en begrijpen. Het is een proces geweest dat noodzakelijk is geweest zodat we ons hebben kunnen ontwikkelen tot denkende en analyserende mensen die inzicht hebben in hoe de wereld werkt en hoe wij ons zelf tot die wereld verhouden. Het heeft ons geleerd keuzes te maken. Maar wel vanuit het denken en de ratio.

Verbinding

Het is echter ook een proces geweest waarin we elke vorm van verbondenheid zijn kwijtgeraakt en waarin we terecht zijn gekomen in een situatie waarin bijna alles dood-gerationaliseerd en -geanalyseerd wordt. Een situatie waarin nauwelijks nog ruimte is voor het weten van het lichaam en het in verbinding zijn met de grote, cyclische processen die zo herkenbaar zijn in een (persoonlijke) flow in het leven en in de natuurlijke processen van de grote natuur.

We kijken nu vanaf een afstand naar ons lichaam en de processen om ons heen. Het hoofd bepaald de verbindingen die gelegd worden, niet meer de intuïtie en het gevoel zoals een paar duizend jaar geleden. Vanuit deze houding is de macht om de omgeving te beïnvloeden, sterk toegenomen. Want de mannelijke godheid schept van een afstand door middel van het woord. Hij baart niets.

Integratie

Vanuit die afgescheidenheid ontstaat toch weer de behoefte om verbinding en aansluiting te zoeken met een groter geheel, een natuurlijke ordening. Dat vraagt om een andere benadering dan die welke we tot nu toe aan de dag gelegd hebben.

We zijn als mensen, collectief toe aan een nieuwe stap in onze ontwikkeling. Een stap waarin we niet terugvallen op eerder verworven vaardigheden en talenten, maar waarin twee vormen van omgang met de werkelijkheid: die van het instinct en de intuïtie van het lichaam en die van de ratio en het denken van de geest, zich moeten verenigen in een nieuwe vorm. Een vorm die er nu nog niet is maar die moet gaan ontstaan vanuit het proces van zelfonderzoek en ontwikkeling van een eigen, onafhankelijke, voelende en denkende maar ook van spiritualiteit doortrokken identiteit. Een vorm die het goede van het vrouwelijk en het goede van het mannelijke eert en integreert in een nieuwe synergie van spirituele volwassenheid.

Geankerde Spiritualiteit

Na een lange fase van fysieke bewustwording, verbonden met de Grote Moeder (2-aarde) en een lange fase van geestelijke bewustwording, verbonden met de Grote Vader (6-metaal) zijn we nu toe aan een volgende fase, los van de moeder en de vader. Een fase waarin we zèlf bewust kiezen om de kwaliteiten van die Grote Moeder, de natuur en het fysieke lichaam, en die van de Grote Vader, de kosmos en de geest, te integreren tot een in het lichaam en de intuïtie geankerde spiritualiteit.

We zijn op weg naar spirituele volwassenheid en het is alsof we als mensheid aan de vooravond staan van een collectieve spirituele puberteit:

een proces dat van je vraagt om je spirituele identiteit te onderzoeken. Om je af te vragen wie je op zielsniveau bent, waar je vandaan komt, wie je wilt zijn en welke weg je als ziel te bewandelen hebt. Het is een proces, dat net als een ‘gewone’ puberteit er om gaat jezelf te ontdekken en los te breken van dogma’s die door ouders, opvoeding, cultuur of maatschappij zijn opgelegd. Om los te breken van de dogma’s van de Grote Moeder en de Grote Vader, waardoor er integratie van vernieuwende ideeën en gedachtegoed kan plaatsvinden. Het is een fase in de ontwikkeling van de mensheid waarin het kopiëren en herhalen van wat was ons niet langer verder brengt, maar juist het leren en integreren en van daaruit bewust zelf creëren is wat nu telt.

Elke keuze telt. Elke keuze is een keuze van jezelf, van je Zelf. Maar elke individuele keuze is er ook een die grote invloed op het geheel heeft. Meer dan ooit!

Generaties

Elke generatie bouwt voort op wat de vorige generatie tot ontwikkeling heeft gebracht. Telkens worden opnieuw keuzes gemaakt om te behouden wat goed is en om ruimte te maken voor wat beter en anders kan. Heel erg lang heeft dat enkel betrekking gehad eerst op materiële en vervolgens op rationele processen. Nu echter is het de tijd voor een belangrijke volgende stap: de stap voor het maken van keuzes om te behouden wat goed is op het gebied van psychische en spirituele processen. En om daarin ruimte te maken voor wat anders en beter kan. Beter gezegd, om ruimte te maken om door te groeien naar spirituele en psychische volwassenheid.

Zelf

Dat vraagt je keuzes te maken op basis van wat jouw Zelf bedoeld heeft dat je met je leven moet doen en waar het wil dat je je naartoe beweegt. Keuzes die je maakt vanuit het bewustzijn dat èlke keuze invloed heeft op het geheel. Het is, kortom, een beweging waarin een vereniging plaats dient te vinden van duizenden jaren van grote processen die de ontwikkeling van de mensheid beïnvloed hebben. Een beweging waarin we vanuit de veilige moederschoot van de Grote Moeder, via de ontwikkeling van het zelfstandig en rationeel denken van de Grote Vader, nu zelf gaan bepalen wie we zijn en daar verantwoording voor nemen.

Dat vraagt om integratie van het eenheidsbewustzijn van de Grote Moeder, met het separatieve denken van de Grote Vader. Het is een integratie die je vraagt jezelf te zien als een zelfstandig denkend, verantwoordelijk mens dat verbonden is met zijn verleden en deze onvoorwaardelijk accepteert en bereid is om vanuit liefde voor het geheel en met hulp van het eigen ontwikkelde kritische bewustzijn, keuzes te maken voor de toekomst waarin het eigen welzijn zowel als dat van de grote natuur en de medemens, in betracht genomen wordt.

Binnenwereld

In tegenstelling tot de trend die, zeker na de tweede wereldoorlog maar met name vanaf de industriële revolutie in gang is gezet, gaat het proces nu niet langer om het veranderen, ontwikkelen en evolueren van processen buiten ons en om het losbreken en op eigen benen staan.

Nu keert de beweging van de levensenergie zich om en richt zich naar binnen, weg van alles buiten je. Want we zijn meer dan de buitenkant, ons werk en ons opgebouwde zelfbeeld. Deze beweging van terugtrekking in de eigen binnenwereld nodigt uit tot zelfonderzoek, zoals een puber die zich afkeert van de ouders en van datgeen wat ‘gevestigd en normaal’ is, en op zoek gaat naar de eigen identiteit.

Het is een proces dat uitnodigt om keuzes te maken die behouden wat goed is en die ruimte maken voor wat anders en beter kan.

Dat vraagt erom dat het noodzakelijk is dat je eerst duidelijk krijgt wat het dan is dat anders en beter kan. Wat in jou voldoet niet aan de hoge eisen die jouw Zelf, je ziele-identiteit, aan je stelt? Op welk terrein heb je zonder zelf een afweging te maken, het voorgeleefde leven van je ‘ouders’ onvoorwaardelijk overgenomen? Waar heb je steken laten vallen, problemen genegeerd, ongenoegens onder het vloerkleed geveegd en gekwetstheden niet uitgesproken? Waar heb je je verantwoording voor jouw Zelf, voor jezelf, niet genomen waardoor je nu een stuk vrijheid in je spirituele ontwikkeling mist?

Collectief Proces

En ook, waar heb jij je individuele verantwoordelijkheid ten aanzien van collectieve processen niet genomen, waar dat wel gevraagd werd en gewenst was? In het afgelopen jaar 2019 heb je de kans gehad om daar mee aan de slag te gaan. Om de grote roze olifant die je onder het vloerkleed had geveegd bij zijn lurven te pakken en in de ogen te zien.

Alle vragen die hierboven gesteld zijn en die nog steeds onder je vloerkleed liggen, vragen nu dringend om je aandacht, om je aanwezigheid en om je toewijding om met ze aan de slag te gaan. Het niet aangaan van deze uitdagingen zorgt ervoor dat het proces dat in 2020 in gang gezet wordt, bouwt op een fundament van instabiliteit, aannames, valse verwachtingen en wishful thinking. En daarmee gaan we de wereld niet redden.

Kees

Die beweging van naar binnen keren lijkt eenvoudig. Je trekt je terug, je stopt met Facebooken en Twitteren, gaat je eigen truien breien en klaar is Kees. Niet dus. Want naar binnen keren betekent dat je tegenkomt wat je lange tijd genegeerd en over het hoofd gezien hebt. Dat wat niet leuk en wat ongemakkelijk is. Dat waar je toch geen tijd voor had om je mee bezig te houden, omdat je Insta-vrienden even al je aandacht vroegen. Dat wat je onder het vloerkleed van je onbewuste hebt geveegd onder het motto: ‘uit het oog, uit het hart’, hopend dat door je problemen te negeren ze vanzelf zouden verdwijnen.

Dat naar binnen keren is als het openbreken van het leven zodat daaruit een ruimere werkelijkheid kan ontstaan.

Dat kan bedreigend en angstaanjagend zijn. Maar ook bevrijdend! Want niet alleen wat je verdrongen hebt ligt onder het vloerkleed van het onbewuste, ook kwaliteiten en talenten die je (nog) niet tot ontwikkeling hebt gebracht, kunnen wachten op ontdekking. In alle gevallen is het echter ook een confrontatie met wie je bent en met de vraag of je wel echt een eigen persoonlijkheidsstructuur hebt ontwikkeld, of dat je iets gekopieerd hebt wat daar op lijkt.

Fluffy Bunny

Het hebben van een geankerde persoonlijkheidsstructuur, een gefundeerd zelfbewustzijn is overigens niet zo eenvoudig als het hier nu, in het kort, opgeschreven staat. Het vraagt om de moed om het leven te nemen en te leven met alles wat daarbij hoort. Het vraagt om een echt en werkelijk aanwezig zijn, ook in pijn, rouw en verdriet.

Vooral (of juist) mensen die zichzelf als spiritueel beschouwen, hebben daar nog wel eens steken laten vallen en zijn onbewust blijven weigeren om geheel en al aanwezig te zijn op aarde. Het zijn de ‘fluffy bunnies’, waar ik al eens eerder naar verwezen heb, die alles mooi en prachtig vinden en alles als ‘geweldig’ ervaren. Ondertussen zijn ze weinig geaard en weten nauwelijks het hoofd te bieden aan een echte crisis wanneer die zich aandient. Afgelopen jaar was het tijd om de balans op te maken. Komend jaar vraagt je je bevindingen te toetsen aan zelfgekozen en geijkte parameters.

1955

Doordat we ons in een 81-jarige cyclus bevinden die gedomineerd wordt door 9-vuur en die in 1955 is begonnen, is er na de tweede wereldoorlog een grote drang tot ver-yanging en naar buiten bewegen in gang gezet, weg van de binnenwereld. Innerlijke beelden van vervulling en tevredenheid, zijn vervangen door uiterlijke beelden die je laten zien en voorleven hoe jouw vervulling en tevredenheid er uit moeten zien. Steeds verder zijn we afgeraakt van innerlijke beelden die waarde hebben en waar we houvast aan kunnen ontlenen. Die we als bouwstenen voor onze identiteit kunnen gebruiken.

Samenstand

Nu keert het tij en beweegt de energie naar binnen. Juist in 2020 vindt er een samenstand plaats van de elementen die respectievelijk de 81-jarige, de 9-jarige en vervolgens de 1-jarige cyclus domineren. Deze samenstand resulteert in een zeer sterke en heftige beweging naar binnen. Naar die binnenwereld dus, waar de meesten van ons al heel lang geen onderhoud gepleegd hebben en waar het nodige puin te ruimen is, of schatten te ontdekken zijn.

Die binnenwereld is lang verwaarloosd.

Alle spirituele en new-age boeken ten spijt, is er weinig echt werk verzet om de boel van binnen op te schonen. Veel meer zijn we bezig geweest vervangers te vinden voor de afbrokkelende houvast die gevestigde religieuze instellingen tot nu toe geboden hebben. Dus zijn we nieuwe goden gaan aanbidden. Die van de uiterlijkheden, van de injectables, van de economische groei, en van spirituele grootheden die ons in zelfhulpboeken vertellen wat we moeten doen en ook hoe.

Slechts een enkeling heeft je uitgedaagd jezelf te onderzoeken, te bevragen en te helen door je te verbinden met het ongenoegen en alles wat verder nog in de schaduwwerelden binnen in jezelf leeft. Deze samenstand zorgt er tevens voor dat datgeen in onze economie wat corrupt en fundamenteel gebrekkig is en dat eigenlijk onvoldoende gewicht in de schaal legt om op de lange termijn te kunnen blijven werken, uitvergroot en gewogen wordt.

Eigen Waarde

Er breekt een tijd aan waarin het er niet langer om gaat dat je je zo Insta-fähig als maar mogelijk is aan de wereld toont. En ook niet dat je nog langer volgt wat een ander zegt. En zeker niet dat je je ongenoegen projecteert op je buurman, collega, zus of burgemeester.

Er breekt een tijd aan waarin je niet langer houvast zoekt in uiterlijke grootheden en illusoire beelden van een werkelijkheid die niet bestaat. Nu gaat het erom beelden van eigen waarde, van eigen spirituele waarde, weer in jezelf te laten ontstaan. Vanuit jezelf te laten ontstaan. Vanuit de vraag: ‘Waarom leef jíj’, ‘Wie ben jij’, ‘Wat is jouw bijdrage aan deze wereld’. We gaan een nieuw decennium binnen waarin het zal gaan om afstemming van binnen naar buiten. Het antwoord dat je zoekt, ligt niet langer buiten je, maar in jezelf.

Waarheid

Daar waar we in het verleden, tot nu toe, ons heil en antwoorden in de buitenwereld hebben gezocht, komen we nu in een proces terecht dat je terugwerpt op jezelf. De antwoorden uit de buitenwereld sluiten niet langer aan bij wat we zelf willen en nodig hebben. De antwoorden uit de buitenwereld brengen ons juist verder af van onszelf doordat ze geen antwoorden geven, maar verwarring zaaien. Zelfs de media helpen een handje in het creëren van onduidelijkheid.

De waarheid is niet langer de waarheid behalve die we zelf als zodanig voor onszelf kunnen herkennen. Dat vraagt dat je ook over het vermogen beschikt om te onderscheiden wat waar is en wat niet. Wat voor jou waar is en wat niet. Wat klopt en passend is en wat je een rad voor de ogen draait. Daar hoort dus ook de vraag bij wat het is in jou dat maakt dat je je een rad voor de ogen laat draaien!

Onderscheid

Dat vermogen tot onderscheid vind je in jezelf, niet bij anderen. Het proces van individualisering, van op jezelf staan, neemt nu de vorm aan van spiritueel en bewust op jezelf staan maar tegelijkertijd wel vanuit het besef dat je in verbinding bent met en onderdeel uit maakt van alles, van het totale, hele grote geheel: het universum.

Dat betekent dat wat jij als individu doet, effect heeft op het grote geheel. Dat het uitmaakt waar je op stemt, wat je koopt, wat je eet, wat je draagt en wat je doet en zegt. Dat het uitmaakt hoe integer je bent naar je medemens toe. Dat het uitmaakt of je persoonlijke verantwoording neemt of niet. Het is niet langer mogelijk je te verstoppen achter een trend, een hype of een stroming. 2020 Vraagt je om te laten zien waar jouw spirituele inhoud uit bestaat en hoe eerlijk, integer, zuiver en waardevol deze is en ook om daar verantwoording voor te nemen. En wees gerust, je ziel wacht geduldig tot je haar begrijpt.

Onduidelijkheid

Helaas zal het zo zijn dat voor de meeste mensen die inhoud nog totaal niet aanwezig is, óf gevuld met een enorme hoeveelheid onverwerkte s**t of grote onduidelijkheid. Dat betekent dat als uiterlijk houvast verdwijnt en je terug moet vallen op innerlijk houvast dat er niet is, je stress zult gaan ervaren en er grote kans bestaat dat je vanuit angst gaat leven. Alles en iedereen vormt dan al snel een bedreiging voor je.

Het boerenprotest is daar een prachtig voorbeeld van. Het uiterlijk houvast van een onaantastbare positie in de maatschappij, wordt ter discussie gesteld. In plaats van tot zelfonderzoek over te gaan vanuit de vraag ‘Wat kan ik als boer doen om een bijdrage te leveren aan noodzakelijke veranderingen’, wil men vasthouden aan wat er is vanuit angst voor het onbekende.

Duister

Maar er is een duister dat genegeerd is. Een duister dat lang onbenoemd is gebleven en collectief en politiek genegeerd is. Maar het zal zich openbaren en zich aandienen. Juist wat zo lang genegeerd is, kan ook als voertuig dienen en als een mogelijkheid beschouwd worden om tot grote verandering te komen.

Collectief hebben we een waanzinnige hoeveelheid duisternis genegeerd.

Van de ellende die veroorzaakt wordt in Bangladesh doordat kindjes daar het supergoedkope t-shirt in elkaar hebben gezet dat jij net bij de Primark gekocht hebt. Tot de krankzinnige groei van en het collectief negeren van kindermisbruik en vrouwenhandel. Tot het leveren van een bijdrage aan arbeidsplaatsen door zonder tussenkomst van een cassiére je eigen boodschappen af te rekenen. Tot uitputting van belangrijke grondstoffen waardoor ernstige tekorten dreigen. Tot vervuiling op nano niveau van onze voeding en daarmee van dat waarmee we onszelf voeden. Want doordat we de lichtwezens zijn die we nu eenmaal zijn, is ons bestaan afhankelijk van het duister zonder welk ons licht nooit zichtbaar zou zijn. Het donker, het duister dat gecreëerd is, door onszelf overigens, is noodzakelijk om tot bewustwording te komen, om tot ‘verlichting’ te komen.

Wanhoop

Het vraagt om koelbloedige moed en onversaagd vertrouwen om te experimenteren tijdens en met de zoektocht van je spirituele wording. Je begint ergens aan terwijl je niet weet wat je tegen zult komen en waar het zal eindigen. Of hoe het zal eindigen. Maar om te komen waar je geacht wordt te arriveren, kùn je niet anders dan alle voorwaarden, beperkingen in je denken en controle dwang, loslaten.

De tijd die je besteed aan klagen is niet beschikbaar voor het vinden van een oplossing. De tijd die je besteed aan dingen die je niet hoeft te doen en zelfs niet wilt doen, is tijd die je investeert in het verder weg raken van jezelf. Een investering die uiteindelijk enkel tot meer wanhoop zal leiden.

Schaduwwereld

Zonder die overgave en toewijding bestaat de kans dat je de oude voorwaarden van leven gebruikt en ze slechts hervormt in iets dat vaaglijk nieuw is. Maar het proces van wording vraagt je onverdeelde en onvoorwaardelijke overgave om, vanuit het besef dat jij een (nieuw) licht kunt werpen op oude misstanden, een bijdrage te leveren aan het proces van spiritueel volwassen worden. Om eigenaar te worden van je eigen ellende, je eigen problemen en verborgen complexen en trauma’s, maar ook van je verborgen talenten en kwaliteiten, en om je best te doen om zodoende ook eigenaar te worden aan je persoonlijke schaduwwereld. Dat is wat 2020 van je vraagt. Om het dit keer zèlf te doen en daarmee een voorbeeld te worden voor anderen.

Bekwaamheid

Elke stap die jij daarin zet, is een bijdrage aan het helen van het geheel waarvan je moet beseffen dat je er niet langer los van bent, maar tot over je oren mee verbonden bent. Met elke stap die jij zet om bij je Zelf -en daarmee in je ware kracht- te komen, draag je bij aan de creatie van een positieve verandering.

Want ondanks de uitdagingen, is er in 2020 ook momentum om jezelf spiritueel te regenereren en je een ongekende toekomst te visualiseren.

Juist als je aan de slag gaat met wat niet leuk is en wat je uit je comfort-zone haalt, grijp je de kans om er meester over te worden in plaats van dat het meester blijft over jou waardoor je het onderspit delft. Het aangaan van de uitdagingen is de spirituele meesterproef waarin je kunt laten zien wat jij in het diepst van je wezen, waard bent. Dàt is de uitdaging van 2020.

Verbinding

Om je daarbij te helpen zorgen de drie cycli die in elkaar grijpen en komende jaren versterkt op elkaar inwerken, dat je voortdurend in situaties terecht zult komen waarin je proeven van bekwaamheid moet afleggen. Vanaf 2020 zul je de ene na de andere uitdaging op je pad treffen die je helpen om te oefenen met het nemen van juiste, eerlijke, integere en liefdevolle beslissingen die gebaseerd zijn op bewuste eigen keuzes.

Het gaat er niet meer om wat Trump vindt, of Boris Johnson of je moeder of je buurvrouw. Nu gaat het erom wat jij vindt. Een mening gebaseerd op helder onderzoek en feiten, die getoetst zijn aan de voorwaarden van je hart, je mededogen en compassie: de ultieme verbinding tussen hoofd en hart, tussen ratio en gevoel. De integratie van lichaam en geest zodat je ziel de mogelijkheid krijgt zich kenbaar te maken.

Vanaf 2020 ga je lijfelijk ervaren dat je met jouw benadering en interpretatie van een situatie, die situatie kunt beïnvloeden. Dat heeft niet alleen effect naar jezelf toe, maar ook naar alle betrokkenen.

Als je vanuit persoonlijke en spirituele integriteit handelt, kun je gewoonweg nooit iemand anders schade berokkenen. Dan besef je dat jouw handelen niet alleen direct effect heeft op de situatie, maar ook op het geheel van de mensheid. Er zullen obstakels zijn, maar met de oprechte wens -nee, de wìl- om die te overwinnen door eerlijk, gedisciplineerd, doelgericht en hard te werken, breng je verandering tot stand die de moeite meer dan waard zal zijn.

Omarm de kracht van toewijding!

Want de ontwikkeling van de wereld, van de mensheid, ligt nu niet langer in handen van politici, beleidsmakers en groot-industriëlen, maar in handen van ieder van ons individueel. Daar valt niet langer aan te ontsnappen. Want ons geluk -en ons voortbestaan- is van òns afhankelijk èn van de keuzes die wij maken!


Download hier het volledig artikel inclusief de uitwerking van deze tendensen beschreven per element.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *