Element metaal
Feng Shui beschouwt de tijd als een uitdrukking van het element metaal. Met de grootste precisie tikt een klok de seconden weg van de tijd die nog rest tot het moment dat het leven ophoudt. Metaal staat voor precisie en rationaliteit en heeft de wens alles volgens regels te willen doen. Het element metaal benadert het leven een beetje afstandelijk, het is de koele kikker onder de elementen.
Gelijkertijd is metaal het element dat als geen ander de niet-stoffelijke werkelijkheid kan beschrijven en daarmee in verbinding is. Want, laten we wel wezen, wat is tijd nu helemaal? Het is een afspraak die bedacht is om grip te krijgen op de beweging in het leven en om deze te kunnen meten. Maar ook om deze beweging richting te geven en in context te kunnen plaatsen omdat je ‘gisteren’ en ‘morgen’ kunt zeggen. Heel erg passende bij de karakteristieke kenmerken van het element metaal allemaal. Maar verder is tijd volledig ongrijpbaar. Zo ongrijpbaar zelfs, dat het soms lijkt alsof de tijd sneller of langzamer gaat. Vijf minuten, wachtend in de rij bij de kassa, kunnen tergend langzaam verlopen. Helemaal als je de bus wilt halen. Terwijl diezelfde vijf minuten in no time verdampen tot nul als je op Facebook rondsnuffelt. Tijd kan met andere woorden oprekken of inkrimpen.
Paradox van tijd
Elk element kent zo zijn eigen paradox, zijn eigen ogenschijnlijk innerlijke tegenstelling. Metaal is in de stoffelijke wereld verbonden met de precisie van regels en afspraken die we gemaakt hebben om de processen in die stoffelijke wereld een beetje ordentelijk te laten verlopen. Maar in de niet-stoffelijke wereld staat metaal voor energie; het ongrijpbare waar we door omringd worden.
Juist de tijd is een fenomeen dat op de grens van de stoffelijke en niet-stoffelijke wereld opereert. Het is enerzijds precies en is een belangrijke regelaar in de processen van de stoffelijke wereld, van het leven. Anderzijds is het volledig ongrijpbaar en relatief. Want: morgen is vandaag gisteren.
In de boeken over bijna-dood-ervaringen die Pim van Lommel (Eindeloos Bewustzijn) en Eben Alexander (Proof of Heaven, Na dit Leven) hebben geschreven, wordt gewag gemaakt dat er ‘na dit leven’ geen tijd meer is. Die valt weg. Lost op. Is niet meer relevant of belangrijk. Er heerst een soort eindeloosheid. Of tijdloosheid zo je wilt. Zodra het lichaam het leven niet meer domineert, maar de geest of de ziel dit doet, valt tijd weg.
Het zwarte gat en de massa waarin tijd verdwijnt
Tijd is relatief en ongrijpbaar waardoor het als scheiding tussen verleden, heden en toekomst een illusie is. Het enige dat tijd kan ‘stoppen’ is een zwart gat, iets met een enorme massa dat alles naar zich toe zuigt waardoor het lijkt alsof de tijd stil gaat staan. Ons lichaam kan soms ervaren worden als zo’n massa die maakt dat de tijd langzamer lijkt te gaan. Want onze geest opereert buiten de beperkingen van het lichaam. De geest, die vrijelijk naar het ‘licht’ kan bewegen, opereert dus ook veel sneller.
Datzelfde geldt voor elke andere vorm van massa in je omgeving. Je huis bijvoorbeeld en de spullen die er in staan. Een groot huis met veel spullen staat gelijk aan een grote massa die de tijd vertraagt. Een klein huis met heel weinig spullen staat gelijk aan een kleine massa, waardoor de tijd juist wat sneller kan gaan. Let wel, het gaat hier niet om uren en dagen, maar om nanoseconden. Juist die nanoseconden verschil kunnen maken dat je het gevoel hebt dat je leven traag, moeizaam en langzaam verloopt. Of juist snel, licht en gemakkelijk.
Dus hoe meer massa je om je heen verzamelt, hoe trager de tijd in jouw omgeving voor je gevoel zal verlopen. Hoe langer het dus ook, voor je gevoel, duurt voor er dingen kunnen veranderen.
Lichter leven, bevrijdt van alles wat ‘teveel’ is, is dus ook een manier om sneller te leven en met minder moeite.
In deel 2 van het blog ‘Klokken, tijd en de afbraak van het leven’ beantwoord ik een vraag van een nieuwsbrieflezeres over de klokken in haar huis en hoe die een goede plek te geven.