Glastonbury; reis naar een nieuwe tijd – dinsdag

Vandaag wordt echt een heel bijzondere dag! Buitengewoon spiritueel ook. Ik ga nieuwe borden kopen voor de Kleine Holte :-)) De Kleine Holte is het centrum dat mijn man en ik een aantal jaren geleden hebben opgericht en waar ik een deel van mijn Feng Shui lessen geef. Ook anderen hebben al met veel plezier gebruik gemaakt van onze locatie, maar door een toename in mijn eigen werk, is de Kleine Holte op een lager pitje komen te staan. Tot nu, want we gaan het nieuw leven in blazen en daarvoor zijn dus onder andere nieuwe borden nodig. Dus ga ik lekker shoppen in Clarks Village, een outlet centrum, waar ze mooie spullen hebben tegen heel aantrekkelijke prijzen. Onder andere mooi serviesgoed van Denby. Het geluk is met mij als blijkt dat ze momenteel een extra aanbieding hebben van precies die serie uit hun collectie waar ik mijn oog op had laten vallen. Het betekent dat ik daardoor nog eens £ 200,= extra bespaar. Kijk, zo verdien je nog wat terug. Altijd prettig want dat energetische heen-en-weer gevlieg van hot-naar-haar wordt tot nu toe nog niet door een aartsengel of verheven meester gesponsord helaas. Maar goed, als ik de flinke stapel borden en soepkommen wil afrekenen slaat de kassa, tot vertwijfeling van de verkoopster, op hol. Hij weigert de aanbiedingsprijs tot zich te nemen en maakt er op eigen houtje telkens een ander bedrag van. En elke keer als de verkoopster het opnieuw probeert, wordt dat bedrag hoger! Uiteindelijk vindt kassa dat ik £ 932,= moet betalen in plaats van £ 392,=. Klein verschilletje in volgorde van de cijfers… Aangezien ik een afspraak heb met Penny om een Feng Shui consult te geven voor haar huis, laat ik de winkeldame met de stapel serviesgoed en in opperste vertwijfeling achter, met de belofte later op de dag nog een keertje terug te komen. Voor de zekerheid en om haar gerust te stellen, laat ik mijn telefoonnummer achter.

Penny heeft beloofd me op te zullen halen en we ontmoeten elkaar op de parkeerplaats bij de Abbey. Penny woont in Priddy, een gehucht dat ongeveer 17 kilometer ten noorden van Glastonbury ligt in de Mendip Hills, voorbij Wookey Hole. Het is er prachtig en onderweg heb je een schitterend uitzicht over Somerset. Penny’s huis is een oude farm met prachtige, grote notenbomen. Haar vraag betreft de verbouwing van een grote, stenen schuur die bij het huis staat en waar ze al drie keer nieuwe plannen voor heeft laten maken. Als we verder in gesprek komen blijkt dat ze ook drie keer met een architect getrouwd is geweest. Interessant! De huwelijken zijn successievelijk op de klippen gelopen omdat, zoals ze zegt, ‘Architects are a very special breed’ zijn (architecten behoren tot een speciaal soort). Ik kan er over meepraten :-)). Uiteindelijk blijkt architect nummer 1 een aantal verbouwingen te hebben doorgevoerd die allerlei Feng Shui problemen hebben gecreëerd. Door een aanbouw en later nog een aanbouw van zijn hand, is de energie stroom in het huis buitengewoon gecompliceerd geworden, waardoor er een chronisch gebrek aan vitale energie is ontstaan. Ook legt architect nummer 1, door de intentie waarmee de aanbouwen gerealiseerd zijn en die goed voelbaar is, nog steeds een claim op Penny. Ook al is hij inmiddels al lang dood. Als ik haar uitleg hoe ik de situatie zie en wat in mijn ogen nodig zou zijn, beginnen de kwartjes een voor een bij haar te vallen. Uiteindelijk blijkt dat de oplossing voor haar situatie veel simpeler is dan ze gedacht had en ook dan architect nummer 2 en 3 haar hebben doen geloven. Het is ook nog eens allemaal veel goedkoper en sneller te realiseren. Ze is helemaal blij, maar ook verrast door een heel andere benadering van de situatie en daardoor ook een heel andere oplossing dan gedacht. Ik ben benieuwd hoe dit afloopt want voor morgen heeft ze opnieuw een afspraak met een architect in de agenda staan. Het lijkt me niet dat dit echtgenoot nummer 4 gaat worden, want ik denk dat Penny begrepen heeft dat er een andere koers mogelijk is.

Terug in Glastonbury ga ik eerst mijn borden ophalen die nu netjes ingepakt voor me klaar staan. En ja, kassa heeft besloten de juiste prijs te accepteren. Mooi zo, dat is dan ook geregeld. ‘t Is wat, ben je op een spiritueel avontuur en dan zou een kassa je bijna een oor aannaaien. Omdat het dinsdagavond is, zijn er weinig horeca gelegenheden open in Glastonbury, maar de Who’d A Thought It Inn is altijd open gelukkig en ik doe me daar te goed aan een lekkere kop thee, fijne muziek en heerlijke verhalen die de mannen aan de bar elkaar op de mouw spelden. Een fijne entourage waarin ik heerlijk een eind weg kan schrijven en me stilaan kan voorbereiden op de dag van morgen. Het bibbert in mijn maagstreek….