Het 5-aarde jaar is ‘kicking some asses’.
Nu al. Dat belooft nog wat.
Afgelopen tijd heb ik het gehad over de tendensen van dit jaar.
Met 5-aarde die het energetisch spel bepaalt betekent dat dat alle elementen thuiskomen in hun eigen positie en daar geconfronteerd worden met wat er tijdens hun afwezigheid is gebeurd. Het wil zoveel zeggen als dat de eigenaar thuiskomt en de macht en zeggenschap over zijn eigen plek weer opeist.
Die macht en zeggenschap hebben we tijdelijk in handen gegeven van mensen waarvan we dachten dat ze te vertrouwen waren. Waarvan we dachten dat ons hele hebben en houen (ja, ik weet dat het ‘houden’ moet zijn, maar ‘houen’ klinkt lekkerder) bij hen in goede handen was.
Ondertussen is dat vertrouwen achter onze rug om ernstig misbruikt.
Nu alle elementen terugkeren in hun eigen positie, krijgen ze de gelegenheid terug te keren in hun eigen kracht.
Alleen moet het gajes dat er nog zit, wel eerst de deur gewezen worden.
De truckers in Canada hebben hun bivak opgeslagen in het centrum (5-aarde) van de macht (5-aarde) van hun land: de regeringshoofdstad Ottawa. Ze eisen feitelijk de zeggenschap terug. Over hun land, zichzelf en het recht op zelfbeschikking. Het is een eerste confrontatie tussen de energie die thuiskomt en de energie die dient te vertrekken.
It’s happening!!
Alleen, 5-aarde tendensen leveren zich nooit zonder slag of stoot over!
Regeringsleider Trudeau toont zich geen leider, maar is ondergedoken. Meneer Schwabstick heeft ondertussen in een interview voor Harvard studenten, vol trots laten weten dat hij met zijn young global leaders kabinetten en regeringen heeft geïnfiltreerd. Ja, hij gebruikt het woord geïnfiltreerd.
Dit is het spel van 2022.
Wij komen thuis en eisen onze plek op, onze autonomie en soevereiniteit. Zij, aan wie we ons huis zo gastvrij hebben aangeboden, weigeren te vertrekken. In 2020 heb ik geschreven dat we spiritueel volwassen dienen te worden. Dat vraagt erom dat we ons allereerst bewust dienen te worden hoe naïef en onbewust we feitelijk zijn. Zo naïef en onbewust, dat we Schwabstick en consorten zoveel informatie over onszelf gegeven hebben, dat dat nu tegen ons gebruikt kan worden wordt.
Met elke koppeling van kortingspasje aan airmilespasje aan bankrekening aan smart-meter aan handig-opgeslagen-automatisch-bewaarde-inloggegevens hebben we onze ziel, net als dr. Faust, verkocht aan de duivel die ons verleidde met een spectaculairder, meer glamoureus, bestaan. (Heb je deelgenomen aan het Nine Star Ki Event 2022, lees ook: ‘Een toelichting op de uitwerking voor 9-vuur’ in de online Nine Star Ki 2022 studiekamer.)
Hij heeft ons verleid!
Verleid met reizen naar goudgele stranden waar het geluk voor het oprapen ligt; met grotere huizen waarin ongelukkige liefdes als bij toverslag veranderen in romantische sprookjeshuwelijken; en met flitsende bolides die elk gebrek aan zelfvertrouwen moeiteloos compenseren. Als we maar betalen, als we de schuld maar aangaan. Net als Faust, hebben we deze verleidingen niet kunnen weerstaan omdat we het ‘ongelukkige leven’ dat we leiden, dachten niet op eigen kracht te kunnen overwinnen. En, net als Faust, staan we daarbij in de schuld bij de ‘duivel’.
“Er is geen beter leven dan een goed leven, moet dr. Faust gedacht hebben. Hij was moe van alle alchemistische proeven, van de beproevingen van de wetenschap, van het studeren in geleerde boeken om te trachten de befaamde steen der wijzen te vinden. Maar wat hij ook probeerde, al zijn proeven mislukten. Hij vond de steen, die alle poorten van geluk en wetenschap voor hem zouden ontsluiten, niet. Tenslotte riep hij, wanhopig, de hulp van de duivel in en die is nooit te beroerd een mens, die in de narigheid zit te helpen, zodat er nooit meer hoop voor hem is.” – uit: ‘Faust in Waardenburg’, Volksverhalen Almanak
Dit is het spel van 2022.
Bereid je voor op meer! Hoe je dat doet? Door allereerst je het zand uit de ogen te vegen en te zien wat er gebeurt. Door vervolgens daar je conclusies uit te trekken en zoveel mogelijk de manipulaties te doorzien. En door als de wiedeweerga aan de slag te gaan met je plek innemen.
Alleen vanuit eigen kracht kun je je ontdoen van de invloed die ongewenst is.
Alleen vanuit eigen kracht kun je een bijdrage leveren om de kracht van het collectief te versterken!!
Ik ben benieuwd wat dit schrijven bij je losmaakt. Deel je het met mij in een reactie onder dit bericht?
Harte groet,
Nina
Nou ja! Ik kom thuis door je woorden. Letterlijk deze woorden schreef ik vandaag. Naar aanleiding van het nieuwsbericht van de brug die werd ontmanteld voor het grote plezierjacht van Jef. ..over het zand uit je ogen wrijven. Ik voeg het hierbij toe.
Over de jacht en het plezier en hoe daar bruggen voor ontmanteld worden. Leuker kunnen we het niet maken.
Verbinding verbroken..
Ik wrijf het zand uit mijn ogen en kijk om me heen. Iemand? Niemand? Slaap ik? Huh? Is dit echt de wereld waarin ik woon? De Aarde waarop ik leef? Plezierjachten. Rondvarend vertier. Om te kunnen vertrekken en te varen naar betere oorden. Om daar te kunnen wachten tot de storm gaat liggen en de duif een takje brengt… Ik denk aan een oud verhaal.
Waartoe ben ik hier? Over welke jacht gaat het hier? Hoe komen we met elkaar naar de andere kant? Hemel en Aarde bewegen. Wat niet past, past toch. Alles is mogelijk.
Ik denk na. Zo’n bericht maakt iets los in mij. En na de ontluistering, verbazing, boosheid en de treurigheid, cynisme en scherpheid kom ik uit bij iets van dankbaarheid of helderheid. Het is een reis naar binnen. Ik besef me dat er iets wezenlijks in mij wordt aangeraakt. Ik word bewogen.
Niet door mooite, of iets ontroerends maar door de voelbare urgentie van dit verhaal. Het maakt iets los. Het lokt uit om er van alles van te vinden. En tegelijk, wat kan ik ermee? Over tot de orde van de dag. Wat is die orde dan? Ik vraag het me af. Ik krijg er geen grip op.
Uiteindelijk is alles wat zich toont in deze wereld een spiegel voor dat wat zich in je ‘zelf’ afspeelt. De wereld in mij. Zo binnen zo buiten en Vice versa. Niemand en niets staat op zichzelf. Mijn boosheid of ongeloof gaan uiteindelijk over mij en hoe ik me ertoe wil of dien te verhouden. Het gevoel dat alles mogelijk is dus ook. En dus ontvang ik wat zich aandient en duw niet weg wat me niet zint. Ik geef het de ruimte.
En daarmee herstelt de verbinding.
Verwondering alom. Om de wereld, de Dingen, de mensen, al die verschillende werelden en waarheden en de jacht naar plezier. sommigen varen er wel bij. Anderen niet. Sprookjesverhalen lijken echt. Echte verhalen lijken sprookjes. Verhalen voor het slapen gaan. Ik kijk daar ineens heel anders naar. Dit zijn verhalen om bij wakker te worden. Een verschil van dag en nacht. Ik vraag me af welke rol ik speel.
Dankjewel Jef voor het verhaal wat je maakt en dat wat je me toont. Alles heeft zijn tijd en plaats. De rol die jij speelt op het wereldtoneel is er niet zomaar eentje. Het is een groot verhaal waarmee jij je verplaatst. Het gaat ver, diep, hoog en breed. Jouw verhaal brengt iets in beweging. Niemand kan er omheen. Ik in ieder geval niet. De brug ontmantelt. Wat niet past, past toch. Alles is mogelijk. In het groot en ook in het klein. Op klaarlichte dag of in het diepste donker worden hemel en Aarde bewogen…
Lieve Toos, wat een prachtige beschouwing op iets dat ook kan verontwaardigen. Zo mooi hoe je schrijft ‘Mijn boosheid of ongeloof gaan uiteindelijk over mij en hoe ik me ertoe wil of dien te verhouden.’ Is dat niet waar het uiteindelijk om draait? Zien welke rol je speelt, hoe je met de gegeven uitdaging omgaat, hoe je creëert wat in je woont en gecreëerd wil worden. Want ‘Alles is mogelijk’.
Veel dank dat je dit hier wilt delen!!
Harte groet, Nina
Deze post maakt mijn dag goed.
Het is zó herkenbaar.
Vandaag kwam de blues voorbij.
Ik voelde me ondergewaardeerd, en alleen.
Het samen lijkt zo ver weg.
Dat was toch het fundament van mijn visie de afgelopen 9 jaar.
Het heeft zoveel gebracht.
De collectiviteit valt nu uit elkaar.
Het hoe en waarom dat ik niet begrijp. De angst zit diep.
Mensen vertrekken.
Mijn huis wordt leger.
Het is onderdeel van een grotere orde, besef ik me nu.
Dank je wel .
Bart
Hi Bart, ja he, ik ervaar die herkenning ook bij mezelf. Het wordt leger om ons heen; een mooi proces van ruimte maken voor waar we die leegte mee willen vullen. Een eenzaam proces. Misschien. Soms. Een eerbaar proces ook. Mij helpt de herkenning dat het onderdeel is van een groter proces enorm om te kunnen doen wat ik doe.
Dank je wel!
Harte groet, Nina
Dankjewel voor de uitnodiging om meer bewust te zijn van wat er gaande is in de wereld op z’n kop.
Energetisch systemisch gezien zal alles en iedereen weer op zijn eigen unieke plek
in de fontein uitkomen.
Herontdekking van de kracht van 1e natuur en je leven leiden vanuit hart energie is helend voor jezelf en je omgeving .
Kick off and Grow with the Flow
Hi Frank, ja, dat is hoe het ervaren wordt; de wereld op z’n kop. Het vertrouwde wentelt en verandert ons wereldbeeld en daarmee het beeld dat we van onszelf hebben. En uiteindelijk valt alles weer op zijn plek. Dit jaar maakt daar een begin mee.
Harte groet, Nina