Echt Mens Zijn

Echt Mens Zijn

Echt mens zijn in een nieuw kalenderjaar dat van start is gegaan. Het nieuwe energetische jaar start echter op 22 januari.
Tot die tijd hebben we nog steeds te maken met de energie van het element 5-aarde dat het hele jaar 2022 gedomineerd heeft.
5-Aarde hangt echter aan z’n vingertoppen aan de rand van de klif voordat hij met het jaar 2022 de afgrond van het verleden ingesleurd wordt. Daar, hangend aan het randje, houdt het echter nog steeds de boel onder controle.

Afgelopen 5-aarde jaar was een jaar van thuiskomen bij jezelf.

Maar ook van een pas op de plaats maken. En van je positie innemen in de wereld. Misschien een nieuwe positie, een andere positie of een met hernieuwd bewustzijn. Veel van wat er het afgelopen jaar gebeurd is heeft in meerdere of mindere mate te maken gehad met het innemen van je plek.

En dat heb ik geweten!

In het voorjaar moest ik letterlijk een andere plek innemen; zowel qua werk als qua woning moest ik verhuizen. Twee verhuizingen in 1 week tijd. Dankzij veel hulp van lieve vrienden is dat allemaal gelukt. Het was echter zo’n grote verandering op twee fronten tegelijk, dat het me enige tijd gekost heeft om dat te boven te komen. Want ondertussen was 5-aarde ook lekker bezig met het opwerpen van de energetische vragen wie ik nu eigenlijk ben en welke plek ik nou eigenlijk in neem, in wil nemen, in het leven. In mijn leven.

Op het moment dat ik dacht dat dat allemaal een beetje op orde was gebracht, diende de volgende fundamentele uitdaging zich aan.

Mijn moeder overleed. Het is gek, toen mijn vader en mijn broer overleden was ik erg verdrietig, maar ik realiseer me nu dat ik door hun overlijden niet echt mijn plek kwijt was. Nu, door het overlijden van mijn moeder, de laatste van ons gezin, ben ik dat wel. Mijn ouders zijn er niet meer; mijn plek als kind is er niet meer. Ja, tuurlijk, energetisch gezien nog wel, maar fysiek niet meer.

Mijn band met mijn moeder was niet geweldig.

Maar het was wel mijn moeder en zo heb ik haar ook geëerd, dankbaar dat ze me het leven heeft geschonken. En dankbaar voor het feit dat ze ongetwijfeld haar best heeft gedaan om er als moeder iets van te maken, zoals we dat als ouder allemaal proberen te doen. De steken die ze heeft laten vallen zijn nu, als volwassene, te begrijpen. Als kind echter niet en dat heeft ook zijn sporen nagelaten, gelukkig geen wrok, alleen pijn en verdriet. En zo gaat dat. Ik heb als moeder ook steken laten vallen en dat heeft zijn sporen nagelaten in het leven van mijn kinderen. Je doet je best. Je struikelt en valt en krabbelt weer overeind, opnieuw je plek in het leven innemend.

Maar nu mijn moeder dood is, is er dus ook een gat.

Of een ruimte beter gezegd. Op het moment dat ze haar laatste adem uitblies voelde ik een enorme shift. Alsof er een belemmering verdween en er zich ineens een enorme ruimte voor mij opende. Ik voel me daar nog steeds een beetje onwennig mee. Ben die ruimte ook nog aan het verkennen. Het voelt een beetje alsof je je voor het eerst op vers ijs begeeft, nog onzeker of het je gewicht kan dragen. Tegelijkertijd lokt het ijs met een enorme ongereptheid die uitnodigt om onderzocht en betreden te worden. Durf ik de veilige oever te verlaten en me op onbekend terrein te begeven? Voor wie mij een beetje kent weet het antwoord waarschijnlijk al. Een uitdaging is namelijk niet meer dan een uitnodiging verpakt in het onbekende.

Maar goed, het was dus wederom een moment van hernieuwd plaats bepalen.

Mijn moeder was de laatste van haar generatie binnen de familie. Mijn neven en nichten kwamen tijdens haar uitvaart dan ook tot de conclusie dat we collectief een eindje opgeschoven zijn op de Jakobsladder naar oneindigheid. Er is niemand meer ‘boven’ ons. Wij zijn nu aan de beurt. Ook dit aspect nodigt uit om mijn plek binnen de familie te onderzoeken en opnieuw positie te bepalen.

Een derde verhuizing!

Dat is wat dat overlijden ook nog met zich meebracht. Want het zorg-appartement van moeder moest natuurlijk ook nog leeggeruimd worden. Binnen 1 week welteverstaan. Ik geef het je te doen: drie verhuizingen en een overlijden in 1 jaar is best veel van het goede.

Ik ben er nog niet klaar mee merk ik.

Het heeft me allemaal behoorlijk bezig gehouden. Normaal gesproken ben ik ook zo tegen het einde van het jaar altijd enorm druk met schrijven van energetische terugblikken op het jaar; het kwam er allemaal niet van. Ik zat in een enorme terugblik op mijn eigen leven en het verkennen van een nieuwe plek, een nieuwe positie.

En ook daar ben ik nog niet klaar mee.

Wat ik wel weet is dat ik de energetische tendensen van het nieuwe 4-hout jaar 2023 kan duiden. Het is die informatie die me helpt te anticiperen op wat er gaat komen. Het is die energetische tendens waarop ik kan meeliften. Ik kan meeliften op een beweging die ingezet wordt en die een belofte voor de toekomst in zich draagt. Als je weet en herkent hoe de energie van een jaar beweegt en welk karakter het heeft, kun je daar gebruik van maken in plaats. Meebewegen met een natuurlijke flow in plaats van tegen de stroom in zwemmen.

Voor mij persoonlijk zal het er ongetwijfeld toe leiden dat er dingen gaan veranderen. En alhoewel ik voor mijzelf nog niet precies kan overzien wat dat is, voel en herken ik wel de richting waarin die beweging gaat. Een uitnodiging om mee te bewegen, nieuwe horizonten te onderzoeken en de nieuwe plek waar het me brengt, nader onderzoeken.

Want ondertussen weet ik dus wel wat het nieuwe jaar te bieden heeft.

De kansen en de uitdagingen. De confrontaties en de valkuilen. Maar bovenal weet ik dat het nieuwe jaar een nieuwe impuls geeft die aanzet om weg te bewegen van wat levenloos maakt. Weg van wat ons gevangen houdt en ons als mens beperkt. Weg van onderdrukking en controle. Weg richting vrije ontwikkeling van de grootste kracht die het leven, wat zeg ik, die het universum kent: eros. Levensenergie. Chi. Ki. You name it. Eros laat zich niet vangen en ketenen.

Die beweging wordt ingezet, maar de overwinning is nog niet behaald!
Dus dat wordt nog wat, dit nieuwe energetische jaar. Het wordt, nee het is al, een oorlog die we voeren. Een oorlog voor het behoudt van de creativiteit, voor het behoud van de ziel, voor het behoud van eros. Het is een oorlog tegen de technocratie, tegen het transhumanisme en tegen de robotisering van de mens en de maatschappij.

Dat vraagt enorme alertheid.

Want ongemerkt (of welbewust geënsceneerd) hebben de lockdowns het WEF-clubje enorm in de kaart gespeeld; we zijn allemaal gewend geraakt aan het klikken op knopjes en kijken naar schermpjes. Zo erg zelfs dat ik verbolgen reacties heb ontvangen op het feit dat het Nine Star Ki Event 2023 live plaatsvindt! Hoe kun je nu tegen het samenkomen van mensen zijn? Sterker nog, het is een bewuste keuze om tegenwicht te bieden aan het WEF geweld dat ons maar wat graag op de bank, achter het schermpje wil houden!

Misschien weet je nog niet goed, net als ik, welke plek je feitelijk in wilt nemen.

Feit is wel dat de plek op de bank achter een scherm in ieder geval niet de juiste is! Zeker niet voor mij! Het nieuwe jaar vraagt om actie van iedereen die daartoe in staat is. Ik kom in actie en klim op een podium. Het vraagt om verbinding. Dat is waar ik met het Live Event de mogelijkheid toe wil creëren! De 4-hout energie van 2023 leeft ons voor dat alles met elkaar in verbinding staat en nodigt uit om dat ook te leven! De eerste reactie op de uitnodiging die jij kunt ondernemen, is van de bank afkomen en deelnemen aan het Nine Star Ki Event op 22 januari, live in Driebergen!

Echt mens zijn!

Waarom? Het wordt nu bloed serieus! Omdat het echte mens zijn op het spel staat. De indoctrinatie, die er de afgelopen drie jaar ingeslopen is, kunnen we alleen echt kwijtraken als we samen zijn met andere mensen. Andere mensen die ons kunnen helpen herinneren aan ons eigen mens zijn. Want mens zijn doe je samen. Ik doe het graag samen met jullie! Kom en meld je aan: https://bit.ly/NSK2023voorrang

10 gedachten over “Echt Mens Zijn”

  1. Prima mail Nina, ja heftig voor je, maar mogelijk ben je sterker en meer vastberaden geworden. Ik zeg #rechterug. Echte mensen doen er toe.
    Ik werd ook even letterlijk stil gezet met een rechterbeen in het gips. Maar nu weer er tegen aan.

    1. Ha lieve Elsedien, dank je. Jazeker ben ik er beter uit gekomen, of ben ik er beter uit aan het komen beter gezegd. Het proces is nog gaande. Is je been weer beter?
      Harte groet, Nina

  2. Bedankt voor je schrijven.
    Dat zet mijzelf ook weer aan het denken en besef dat ik ook nog veel meer met mijn eigen ik aan het werk wil. Het mens zijn!
    Best pittig in deze tijd.

    1. Lieve San, oh, het is beslist niet eenvoudig om mens te zijn in deze tijd. Een hele uitdaging. Maar ook zo’n prachtig avontuur!! Ondanks de bergen die beklommen moeten worden en de dalen waar de zon niet komt. Je kweekt zo wel spirituele spierballen merk ik. 🙂 Kan ik aanraden!
      Harte groet en veel succes met het mens zijn, Nina

  3. Ja, Nina, ik begrijp heel goed jouw gevoel omtrent alles waarin we ons nu begeven. En het is inderdaad zoeken naar de eigen identiteit. Het opnieuw mijn plek innemen onder de huidige tendensen. Ondanks dat ik zie wat er gebeurt, ben ik toch niet altijd sterk en raken de gebeurtenissen me soms op een verlammende manier. Jouw blogs steunen me, omdat ik dan weet dat ik hier niet alleen in sta.

    1. Yvonne de Haan-Moorer

      Lieve Nina
      Dit is de eerste keer dat ik door persoonlijke omstandigheden niet naar jouw jaarlijks evenement kan komen. Heel erg jammer, maar het is niet anders. Als mantelzorger heb ik ook een kompleet nieuwe plek ingenomen.
      Ik begreep, dat je ook enorme veranderingen en uitdagingen op je pad hebt gekregen. We wisten dat het een enerverend jaar zou worden, maar hoe dat voor iedereen individueel uitpakt moeten we toch afwachten. De uitdagingen zijn pittig als je zo om je heen kijkt. Enfin we zijn een nieuw jaar begonnen met nieuwe kansen en nieuwe uitdagingen. Ik wens je een prachtig en inspirerend evenement toe. Ik zal aan je denken. Veel lieve groeten
      Yvonne de Haan

      1. Lieve Yvonne, het is zo ongelooflijk jammer dat je niet bij het Nine Star Ki Event kunt zijn! Als trouwe, vaste bezoekster ga ik je heel erg missen. Voor mij was je ook een beetje een anker in een zal vol niet altijd even bekende gezichten. Ja, ik kan me goed voorstellen dat jij nu ook een nieuwe plek aan het innemen bent in je nieuwe rol die het leven je toebedeeld heeft. Het wonderlijke is dat al die uitdagingen die erom vragen om na te denken over de plek die je inneemt, of die je ertoe aanzetten om een andere plek in te nemen, zoveel leerzaams te bieden hebben. Alsof het leven wil zeggen dat het niet aan met pensioen gaan doet. 🙂
        Veel sterkte lieve Yvonne en heel erg veel goeds!
        Harte groet, Nina

    2. Ha lieve Lucienne, dank voor je reactie. Fijn om te lezen dat je kunt volgen wat ik schrijf. Daarin zoek ik ook identiteit en eigenheid. Maar dat is ook geen vanzelfsprekendheid. Er beweegt momenteel namelijk zoveel dat het lastig is om koers te houden. De grootste opgave is, denk ik, te voorkomen dat je overboord geslagen wordt. Meedeinen, hoe hoog de zeeën ook worden opgezweept door de kosmische stormen van deze tijd. Fijn dat het lezen van mijn blogs een beetje helpt. Dankjewel! En nee, je staat zeker niet alleen!
      Harte groet, Nina

  4. Jouw verhuizingen heb ik ook gehad. Het heeft impact. Mijn zusje vroeg :” vanwaar de haast met uitpakken?” Achteraf bedacht ik mij dat ik een nieuw nestje aan het bouwen was. Ik moest mijn plek innemen, in ieder geval letterlijk. De rest gaat langzamer maar het is nu een mnd of 8 later ook van binnen mijn huis.
    Grappig, je plaats innemen het klinkt zo simpel maar is een kunst. Hartelijke groet, Kiki

    1. Hi Kiki, ’t is wat he, verhuizen! Dat heeft enorme impact! Absoluut! Mooi hoe je je gedreven voelde om alles zo snel mogelijk uit te pakken en een plek te geven; om jezelf daardoor een plek te geven. Zo werkt dat inderdaad. Je plek innemen, in het leven of in een huis, is inderdaad een kunst op zich. Zou mooi zijn als bijvoorbeeld de School of Life daar cursussen in zou gaan geven. Nou ja, tot die tijd kun je bij gewoon een Feng Shui cursus volgen. Is misschien nog wel beter. 🙂
      Harte groet, Nina

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *