De uitdagingen van 7-metaal

Een energetische Nine Star Ki terugblik op twee jaren vol uitdagingen

Jullie zijn van mij gewend dat ik jaarlijks, aan het eind van het jaar een korte impressie geef van wat zich in het jaar dat ten einde loopt heeft afgespeeld. Omdat 2020 en 2021 zulke impactvolle jaren zijn geweest (en nog zijn), lijkt het me verstandig om de terugblik wat serieuzer vorm en inhoud te geven.

In de komende terugblikken kijk ik wat die invloed van een bezoekend element op de energie van de positie zelf heeft gehad. Hiermee wordt een fundament gelegd voor de energetische tendensen van 2022.

Het helpt tevens om nu vanuit een andere invalshoek naar de gebeurtenissen van de afgelopen twee jaren te kijken. Hopelijk helpt je dat om meer duidelijkheid te krijgen wat er energetische precies gebeurd is en geeft je dat inzichten in wat het voor jou persoonlijk betekend heeft.

In deze serie:

• deel 1; de uitdagingen van 4-hout
• deel 2; de uitdagingen van 3-hout
• deel 3; de uitdagingen van 2-aarde
• deel 4; de uitdagingen van 1-water
• deel 5; de uitdagingen van 9-vuur
• deel 6; de uitdagingen van 8-aarde

---

De uitdagingen van 7-metaal

Ook als je geen kennis hebt van Nine Star Ki of de individuele elementen, kun je de kwaliteiten en eigenschappen wel herkennen in jezelf, in anderen en situaties in je leven.

Bij het element 7-metaal hoort het levensaspect ‘kinderen’.

En als we het hebben over de uitdaging die het element 7-metaal dit jaar onder ogen moest zien, dan kan het niet anders dan dat je aandacht uitgaat naar wat dit hele pandemie-circus met onze kinderen doet. Naar wat dit hele pandemie-circus met onze kinderen wíl doen.

Voor de Nine Star Ki tendensen van 2021 schreef ik:

‘Er wordt collectief iets verteerd dit jaar dat te maken heeft met het levensaspect ‘kinderen’ en wat zij meemaken in de positie van 6-metaal dit jaar. De impact die de lock-down heeft op de geestelijke en emotionele ontwikkeling van kinderen en jonge mensen, levert een ervaring op die komend jaar verteerd en geïntegreerd kan gaan worden. Er komt kennis, bijvoorbeeld door middel van onderzoek, beschikbaar die die impact uitlegt en aantoont. Dat wil nog niet zeggen dat we er ook iets mee gaan doen […].’

Hier en daar wordt er gelukkig wel iets gedaan.

Op initiatief van Roline de Wilde en de Kindertelefoon, is in april van dit jaar een hulplijn gestart voor jonge mensen van 18 tot 24 jaar. Nu, na ruim een half jaar, blijkt deze hulplijn (helaas) in een behoefte te voorzien. Door alle corona maatregelen, lockdowns en quarantaine plicht kampt 40% van de jonge bellers met depressie en gevoelens van eenzaamheid. Ook speelt vaak de gedachte een suïcide omdat perspectief ontbreekt. Het elke keer maar weer in quarantaine moeten gaan zorgt bij deze jonge mensen voor een uitzichtloze situatie; voor velen is school namelijk een belangrijke plek voor sociale ontmoetingen. Als dat wegvalt is het geen wonder dat dat leidt tot depressiviteit en eenzaamheid.

De geschiedenis herhaalt zich.

Daarnaast zorgt deze tendens ervoor dat we allemaal weer even het kind in onszelf ervaren dat klein werd gehouden en te lijden had onder de niet aflatende pesterijen van de grootste pestkoppen en schreeuwlelijken in de klas. Sterker nog, veel van de corona maatregelen zijn erop gericht ons klein te maken (en te houden). Ze blijken inmiddels de vorm van pesterijen te hebben aangenomen, gericht om een ontwikkelde, onafhankelijke, volwassen houding, te breken. De geschiedenis herhaalt zich.

Ik schreef:

‘De geschiedenis herhaalt zich. Collectief herkauwen we verleden dat niet de onze is maar ons wel in onze kindertijd gevormd heeft. 8-Aarde in 7-metaal laat je dit jaar, als een kind, de les leren die de ervaring die we hebben opgedaan in het verre verleden van de dertiende eeuw, ons wederom aanreikt. Het is wat opgeschaald, want we hebben natuurlijk niet stilgezeten. We zijn verder gekomen dan waar we waren toen dat grote cyclische proces waar we nu in zitten, zich al eerder aandiende, zo lang geleden. Dat betekent dat we als het ware op een hogere kromming in de spiraal van ontwikkeling zijn aanbeland en dat we een nieuwe kans krijgen om te leren van de fouten en de kansen uit het verleden.’

De grootste pestkoppen en schreeuwlelijken regeren momenteel de wereld.

En, net zoals bij de pestkoppen uit de klas, doen deze mensen dat niet omdat ze het echt allemaal zoveel beter weten. Ze doen het omdat ze daarmee hun eigen angst om (te) klein te zijn, om te gevoelig te zijn, om niet te voldoen, te overschreeuwen.

Ik schreef:

‘Enerzijds zijn we een paar eeuwen verder, tegelijkertijd betreft het dezelfde thema’s als toen die om aandacht vragen: we zijn nog steeds op rooftocht, alleen noemen we dat nu geen kruistocht meer maar het in naam van democratie bevrijden van ‘onderdrukte’ volken. We beschouwen vrouwen nog steeds als bezit dat gebruikt en uitgehuwelijkt kan worden, alleen doen we dat nu niet meer uit naam van God, maar op basis van etnische ‘minderwaardigheid’ zoals de Chinezen dat nu met de Oeigoeren doen. En nog steeds worden we, op bijna psychopathische wijze, gedreven door de hang naar economische macht, alleen nu niet meer door arbeiders als horigen te zien, maar door consumenten als melkkoe te gebruiken en ze vast te leggen door schulden en willens en wetens afhankelijk te maken van verslavende producten.’

We worden klein gemaakt en klein gehouden.

De tendens van 8-aarde in 7-metaal dit jaar roept echter op om er mee aan de slag te gaan. Om de mouwen op te stropen en om op basis van sociale waardes de wereld van de kinderen te beschermen. Ook die van het kind in onszelf! Het belang is groot! Aangezien kinderen de toekomst hebben, zal alles wat we nu onze kinderen, en het kind in onszelf, aandoen nog lange tijd doorwerken.

Ik schreef:

‘De combinatie van de kennis en wijsheid van 8-aarde in de positie van 7-metaal die graag over grenzen heen denkt, maakt het mogelijk. […] Wat er nu gebeurt zal generaties (kinderen) na ons blijven voeden. Wat we nu verwerken zal generaties na ons niet langer belasten.’

Illustratie Ba Gua. In vet de positie. In dun het bezoekend element

De uitdaging van 7-metaal dit jaar vraagt nogal wat.

Niet alleen is er een grote noodzaak om, met behulp van het verzamelen en inzetten van kennis (8-aarde), concreet te krijgen waar we mee te maken hebben. Er ligt ook, in een vervolg op de tendensen van 2020, om als spiritueel jong-volwassene je bewust te worden dat er een les te leren is en een noodzakelijk stap in je spirituele ontwikkeling gezet dient te worden. We staan spiritueel gezien nog in de kinderschoenen. Er valt nog zo veel te leren! Waar beter te beginnen dan met het ontwikkelen van het besef dat alles één is.

Ik schreef:

‘Dat hele proces van spiritueel volwassen worden vraagt nogal wat van ons. Het zet de persoonlijke identiteit op de kop (8-aarde) die nog niet eens, net als bij een kind (7-metaal) tot volle wasdom was gekomen. Het is goed dat dit gebeurt, want het geeft je ook de kans om zicht te krijgen op wat je proces van spiritueel volwassen worden vertraagd en geblokkeerd heeft. […] Daarmee is je ook het zicht ontnomen op je verborgen talenten, je verstopte schatten […].

Het is nog niet te laat!

Tijdens mijn middelbare schooltijd had ik er een handje van om het echte studeren uit te stellen tot het moment dat het onvermijdelijk was en er zich een tentamen of examen aandiende. Uitzonderingen daargelaten, komt het me voor dat iedereen daar in meerdere of mindere mate last van heeft. Door het grote kosmische proces dat ons door de vernauwing van een zandloper wil duwen, is dit jaar het moment in de tijd waarop het leren van de lessen onvermijdelijk is geworden. We beschikken over zoveel kennis! Als we maar bereid zijn diep te graven, ons te ontdoen van conditioneringen en om onbevangen als een kind het geleerde in de praktijk te gaan brengen!

Velen hebben dit jaar al ervaren dat het ‘gewoon’ doorgaan met het leven niet werkt.

Er is iets anders nodig, een andere benadering. Een die om een andere houding en omgang met het leven vraagt. Spontaan krijgen mensen inzichten die te herleiden zijn tot oud weten, tot de oude mysterie scholen. Als je eenmaal op de leest van die scholen geschoeid bent, raak je dat nooit meer kwijt. Je vergeet het hooguit. De uitdaging van 7-metaal dit jaar is om die kennis weer uit het vet te halen en het, als een kind, vol enthousiasme toe te gaan passen in de praktijk. De wereld heeft het nodig!

Ik schreef:

‘Daar hoort bij dat dit jaar de oude kennis van mysterie scholen, het domein van 8-aarde die voorheen enkel voor ingewijden toegankelijk was, weer beschikbaar komt. Het verleden wordt nieuw leven ingeblazen, niet alleen omdat er om verwerking gevraagd wordt, maar ook omdat de levenservaring en de kennis die nodig is om ons verder te helpen in het huidige proces, weer beschikbaar komt. Het is een tendens die vraagt onze focus te verleggen over waar we kennis vandaan halen. Niet iedereen die pretendeert de wijsheid in pacht te hebben, heeft dat ook. Het zijn juist de kinderen, die nog niet geconditioneerd zijn in hun denken (7-metaal), die ons dit oude weten opnieuw aanreiken en ons er aan helpen herinneren om het te gebruiken.

Deze kennis komt van binnen uit en is nog niet gecorrumpeerd door het systeem van conditionering waar we als volwassenen in gevangen zitten. Kinderen begrijpen van nature dat verbinding met andere mensen nodig is; zonder zo’n verbinding zouden ze als babietje, als kind, niet overleven. Een jong kind staat ook nog in verbinding met de onzichtbare werkelijkheid. Die twee factoren vormen een structuur waar 8-aarde dit jaar zijn kennis aan toevoegt. […]’

De wereld heeft het nodig!

De wereld heeft het nodig dat dat wat we met ons beperkte denken niet kunnen begrijpen, openbreekt zodat een nieuw paradigma zichtbaar wordt. Als we inderdaad gaan beseffen dat alles één is, vraagt dat om een nieuwe, natuurkundige uitleg. Dat vraagt om een uitleg die niet langer uitgaat van materie en de bijbehorende zwaartekracht die die materie stuurt en in vorm houdt. Dat vraagt om het ontwikkelen en toelaten van het diepgaande besef dat als alles één is, alles dus energie moet zijn. Dat is wat de wereld nodig heeft. Dat is wat de grootste uitdaging vormt voor het spelende 7-metaal ‘kind’ om te ontdekken dit jaar. De wereld heeft het nodig!

 Ik schreef:

‘Waren we er in de dertiende eeuw nog van overtuigd dat de zon rond de aarde draaide, inmiddels weten we dat het anders zit. Nu denken we dat de grootste kracht in het universum de zwaartekracht is die we de hoofdrol laten spelen in de Oerknaltheorie. Alhoewel menig wetenschapper het niet voor mogelijk zal kunnen houden, is het waarschijnlijker dat niet de zwaartekracht maar de elektrische kracht de meest bepalende kracht is. Het zou een revolutie in het denken op kunnen leveren die qua impact gelijk staat aan de revolutie in denken veroorzaakt door het vervangen van het geocentrische model voor het heliocentrische model.’

 Gelukkig staan er nieuwe, jonge wetenschappers op die werken aan het creëren van dit nieuwe paradigma.

Bernardo Kastrup is een van hen. Hij stelt dat alles bewustzijn is en de hele fysieke werkelijkheid voortkomt uit bewustzijn. Het ‘Synchronicity: Matter & Psyche Symposium’, dat van 12 tot en met 14 september 2014 plaatsvond in Joshua Tree CA, was geheel aan dit thema geweid. Ik ben er dan ook best trots op dat ik een van de sprekers was tijdens dit symposium en nog apart ben geïnterviewd over mijn ervaringen met krachtplaatsen.

Waarom is dit belangrijk?

Omdat dit het begin is van een grootse verandering in denken. Maar om dat verder te bewerkstelligen, is de uitdaging waar 7-metaal dit jaar mee te maken had, de uitdaging je weer open te stellen voor nieuwe informatie. Het verlaten van een sociale comfortzone is ingewikkeld. Het verlaten van de comfortzone van denkbeelden over hoe de wereld in elkaar steekt, is een uitdaging van ongekende omvang. De impact is navenant.

Ik ben benieuwd, wat roept deze terugblik bij je op? Kun je de uitdagingen van 7-metaal herkennen? Doe mee aan het gesprek en deel het in de reacties hieronder!

Harte groet,

Nina