Dit blog is eerder verschenen in april 2018. Nina is op dit moment druk met het nakijken van de scripties ter afsluiting van de beroepsopleiding CFSP. Ze schrijft even geen nieuwe content anders dan voor haar boek en het Volle Maan artikel volgende week!
De netwerkstructuur van een familie
Nu de zon weer schijnt is het erg verleidelijk om de boel de boel te laten en erop uit te gaan.
Afgelopen zondag ben ik daarom heerlijk op pad geweest samen met mijn oudste en mijn een-na-jongste kleinkind. Op de fiets gingen we, heuveltje op en heuveltje af, door het Nationaal park de Hoge Veluwe naar het Museonder. Een museum, onder de grond inderdaad, dat helemaal is ingesteld om kinderen een beeld te geven van hoe het leven er onder de grond uitziet in het park. Van een vossenhol met jonkies, tot drie lades waarin telkens een konijn in een bedje van zand ligt, in verschillende stadia van ontbinding. Overigens zonder dat het vies of eng is. Maar van leven ga je dood en het is goed dat dat als vanzelfsprekend onderdeel uitmaakt van de informatie die je met een kind deelt.
Wat ik er het meest fascinerend vind is het wortelstelsel van een boom dat er aan het plafond hangt.
Al de eerste keer dat ik hier kwam, en dat was ver voor ik ooit van Feng Shui gehoord had, werd ik gebiologeerd door dat prachtige stelsel van verfijnde vertakkingen die samen een super georganiseerd netwerk vormen. Dit is de kern van waar het bij het element Hout uit de Feng Shui om draait: verbinding in een netwerk.
Een netwerk kent geen hiërarchie en kan zich eindeloos vrijwel horizontaal uitstrekken.
Als tentakels reiken de haarwortels uit naar… ja, naar wat? Ze reiken gewoon. Verder, verder, zoekend en tastend naar wat er zich buiten de grens van het eigen wortelstelsel bevindt. Het is dezelfde beweging die je terugziet in de kruin van de boom die qua structuur het duplicaat vormt van zijn ondergrondse tegenhanger. Wist je trouwens dat het worstelstelsel zich net zo ver uitstrekt als de kruin van een boom groot is?
Het allermooiste waren dat jongetje en dat meisje die door een bloedband met elkaar verbonden zijn, maar tegelijkertijd in geen velden of wegen op elkaar lijken.
Hun moeders zijn zussen. Hun vaders zo verschillend als het maar mogelijk is. En toch horen ze bij elkaar. In hun samenzijn zijn ook hun ouders, hun grootouders en overgrootouders aanwezig. Ook dat is het element hout: de netwerkstructuur van een familie. De stamboom waarin (of is het waaraan?) je geboren bent en waarin plek is voor prinsen, prinsessen, zwarte schapen, vondelingen en een mater of pater familias. Als jaarringen van een boom, plant een familie zich generatie na generatie voort. De ene keer wat sterker en gezonder dan de andere keer.
Ondanks dat de lente je naar buiten lokt, is voor het voorjaar een goed moment om je stamboom, je roots te eren.
Het zijn je wortels die je groei mogelijk maken. Die bepalen hoe sterk en stevig je staat. In de herfst herdenken we Allerzielen; we eren de dierbaren die overleden zijn en dan soms verrassend dichtbij zijn. In de lente kun je de hele familielijn waarin je geboren bent eren. Een lijn die veel, veel verder teruggaat dan je beseft. Zo ver, dat mijn kleinkinderen ook die van jou worden. En die van jou, van mij. It takes a village to raise a child. Ja. Maar het vraagt een bos vol stambomen om de mensheid op te voeden en nieuwe groeikansen te bieden.
Het element hout maakt het kringetje rond.
Zorgt dat er verbindingen gelegd worden waar de ratio en het geld van het element metaal die doorgesneden had. Hout schat iedereen op waarde, ongeacht grootte, hoogte of omvang; elke boom in het bos IS het bos. Want zonder die ene boom zou het bos minder bos zijn. Natuurlijk staan er verschillende karakters in zo’n bos bij elkaar; de takken van de berken-pionier strelen sensueel zacht de ruwe bast van de wijze—eik. En de stoere-beuk neemt onverbiddelijk ruimte in voor zichzelf maar creëert tussen zijn wortels kleine kommetjes met water waaraan insecten en kleine fauna zich tegoed kunnen doen. Zonder dat er iets voor terugverlangt wordt. Een symbiotische samenleving. Daar kunnen we nog wat van leren.
Ik ben heel benieuwd hoe je deze blog ervaren hebt en wat het in je los maakt. Laat je het hieronder weten?
Nina
Lees ook mijn andere blog over de lente ‘In mei leggen alle vogels een ei’,
én mijn blog van vorige week ‘Afronding en vernieuwing’.
© Nina Elshof. Neem dat wat voor je werkt en laat de rest voor wat het is. Als je dit werk wilt delen, dan als citaat en met link naar mijn blog op de website. Dank je wel voor je steun, ik waardeer het zeer en jou ook! Dank je!