Reflectie Nine Star Ki 2020:
- waar staan we nu?
- waarom is dit nodig?
- leve de crisis!
- van spirituele puber naar adolescent
- de grote kosmische stuwing
Het was nog maar januari, 2020 was nog maar net begonnen,
het was nog totaal onduidelijk wat ons te wachten stond toen ik schreef: ‘Grote basiszekerheden zoals je baan, gezondheid, relatie en woonplek worden onder je vandaan veranderd; fundamentele zekerheden gaan op de schop. Het maakt allemaal onderdeel uit van een groot, kosmisch proces waarin we te maken krijgen met een kosmische stuwing die ons de komende twee jaar (2020 en 2021, NE) door de vernauwing van de zandloper zal dwingen waardoor we, althans diegene die er klaar voor is, een complete en ingrijpende shift in bewustzijn kunnen maken!
Het eerste jaar van dit proces hebben we nu bijna achter de rug.
Het volgende staat klaar in de startblokken om het karwei af te maken. In 2021 wordt het niet makkelijker, wel -voor sommigen, leuker. “Want je begrijpt het pas als je het doorhebt.” – Johan Cruyff. Nine Star Ki helpt om te begrijpen wat er speelt zodat je eerder doorhebt wat er nu precies aan de hand is. Dat levert op dat je van tevoren kunt schetsen wat er te gebeuren staat. Ik schreef namelijk ook:
‘Ondertussen echter wordt er weinig aanstalten gemaakt om fundamentele veranderingen door te voeren en dat biedt weinig hoop voor de toekomst.’
(let wel, dit schreef ik vòòr de Corona-crisis, NE).’Vooral gezien de veranderingen die ons te wachten staan als gevolg van grotere kosmische cycli, een kosmische stuwing, die regelrecht gaat ingrijpen op de structuren waarmee we Moeder Aarde in het gareel hebben trachten te houden. Er zijn structurele veranderingen noodzakelijk in en voor de wereld. Het aanpassen van normen in plaats van het aanpassen van individueel consumptiegedrag, alsmede het uitblijven van individuele verantwoording, is dus bijna een garantie voor een toekomst waarvan het fundament bij voorbaat al wankelt. In het 7-metaal jaar 2020 wordt de uitkomst van verwerkingsprocessen uit de jaren daaraan voorafgaand, geïntegreerd en tot gemeengoed gemaakt. Maar als die fundamentele veranderingen niet vrijwillig in een 8-aarde jaar in gang zijn gezet, komt er een proces op gang dat eerst bestaande structuren, letterlijk of figuurlijk, neerhaalt om ze daarna weer op te bouwen.’
Dit proces gaat dus volgend jaar nog vrolijk door.
Niet milder, wel specifieker. Niet minder streng, wel scherper.
Niet makkelijker, wel kansrijker.
De grap is namelijk dat zich in het volgend jaar heel duidelijk zal aftekenen wie met zijn denken nog gevangen zit in de wereld van de materie en wie niet. Materie is iets dat je kunt kwijtraken, dat van je afgenomen kan worden, dat kan verdwijnen en dat dus een gemis of een angst voor gemis kan veroorzaken. En angst lieve mensen, is een buitengewoon slechte raadgever en een van de grootste en belangrijkste veroorzakers van spanning en stress. Dat is dus een kant die het op kan: toename van stress en spanning.
Maar als je het doorhebt omdat je het begrijpt, zie je dat er zich ook een beweging zal aftekenen van mensen die niet gevangen zitten in het materie-denken.
Dat zijn de mensen die de wereld achter de werkelijkheid kunnen ervaren. Die daar misschien ook al contact mee kunnen maken en er vertrouwd mee zijn. Die zien wat intentie, focus en een gezonde, persoonlijke energie-huishouding (nee, niet die uit het stopcontact) kan brengen. Het zijn de mensen die weten dat er een ongeziene werkelijkheid is die zich aandient en zijn aanwezigheid opeist en voor vol aangezien wil worden.
Een ongeziene werkelijkheid die geïntegreerd wil worden omdat het te lang genegeerd is.
Dat is zo’n ongelooflijk prachtige ontwikkeling, dat je daar alleen maar blij van kunt worden. Zo blij, dat je alle afbraakprocessen daarbij voor lief neemt. Je weet dat je, gehuld in wolken stof en gruis, met je sloophamer in de hand, ruimte maakt voor een prachtig nieuw thuis. Een nieuw vormgegeven onderdak dat beter bij je past, dat je meer ruimte geeft, meer licht, meer lucht, meer speelsheid, meer mogelijkheden. Een onderdak dat je uitnodigt om de ruimte in te nemen die beschikbaar komt, om te groeien, je te ontwikkelen. Dat dus, is er ook. Volgend jaar!
Doe mee aan het gesprek!
Ik ben heel benieuwd wat mijn schrijven bij je oproept en losmaakt.
Doe mee aan het gesprek en deel het in de reacties hieronder. Ik vind het leuk om van je te horen en samen leren we van elkaar!
Nina
© Nina Elshof. Neem dat wat voor je werkt en laat de rest voor wat het is. Als je dit werk wilt delen, dan als citaat en met link naar dit blog op deze website. Dank je wel voor je steun, ik waardeer het zeer en jou ook! Dank je!
Hoi Nina, dankjewel voor deze blog! Ik heb daar over zitten nadenken de afgelopen tijd en heb steeds meer de behoefte aan rust, aanwezig zijn, focus, eigenaarschap. Ik heb gemerkt dat dit niet altijd de lijn is waar anderen zich in kunnen vinden, bijv als het gaat om werk. Rust? Nee, dat zou ten koste gaan van het arbeidsethos en je verantwoordelijkheid. Terwijl ik juist voel dat ik dit nu en ook volgend jaar het hardste nodig heb om juíst mijn werk goed te kunnen doen. Het wordt eigenlijk steeds duidelijker voor mezelf, zo fijn Het is ook grappig om te zien dat men daar dan ook een (uitgesproken) mening over heeft en men soms probeert om jouw behoeftes van tafel te vegen of extra druk op te leggen.
Ik kan leven en mij aanpassen aan deze lockdown. Ik ga het wel moeilijk krijgen met het thema ‘vaccinatie’, ben wat angstig voor wat dat in de maatschappij teweeg gaat brengen (en wat ons te wachten staat). Dan bedoel ik vooral de mensen die zich niet willen vaccineren.
Groeten,
Ana
Hi Ana,
Rust, inkeer en eigenaarschap, mooi! Vooral dat eigenaarschap is een belangrijke in deze tijd. Eigenaar zijn van jezelf. Dus laat anderen lekker jouw behoeftes van tafel vegen en extra druk op je leggen, je bent niet van hen. Je bent van jezelf. Laat het gaan… Glimlach, doe je werk en weet dat je goed bezig bent omdat je dat zelf zo voelt. Niet omdat iemand anders dat zegt.
Tja, en de grote V die er aan zit te komen. Mijn moeder van 80, die in een verzorgingstehuis zit, zegt: ‘Ik moet die troep niet’. Ik ben het niet heel vaak eens met haar, maar dit besluit van haar kan ik achter staan.
Vanochtend in mijn FB live heb ik al iets gezegd over 2021, namelijk dat er zich een splijting, een twee-stromen beweging gaat aftekenen. Dat zal direct ook betrekking hebben op alle ontwikkelingen rond de grote V. We gaan het zien.
Harte groet,
Nina
Ik ben 77 jaar en heb ook moeite met de vaccinaties. Ik durf niet goed mijn mening te geven aan bijv. mijn familie. Ik wil me eigenlijk niet laten vaccineren, omdat ik er geen goed gevoel bij heb. Wel ben ik bang dat als ik weiger niet meer mag reizen. Mijn zoon, vrouw en kleindochter wonen n.l. in Frankrijk en ik vind het belangrijk dat ik daar naar toe kan gaan. Het is nu vooral belangrijk dat ik ik rustig blijf en in liefde, maar soms ben ik ontzettend boos. Ik ga dan maar weer rustig zitten en VOELEN, maar dat lukt ook niet altijd. Het gaat steeds weer om het NU en niet vooruitlopen naar de toekomst.
Dag Joke,
Het reizen, tja, dat kan een probleem gaan worden. Ik heb een dochter met gezin in Canada en een in Zweden met haar gezin. Dus reizen of niet reizen houd ook mij bezig. Heel begrijpelijk dat juist het hebben van familie in het buitenland extra druk legt op een besluit je al dan niet te laten vaccineren. Lees mijn antwoord in reactie op de bijdrage van Ana Fernandez ook maar even. Juist nu is het belangrijk dat jij een besluit kunt nemen waar je ook helemaal achter kunt staan. Blijf trouw aan jezelf, dat is iets dat je niet hoeft uit te leggen aan je familie. Dat respecteren ze, en daar kun je om vragen, of niet.
Het is mooi dat je, als je boos bent, rustig gaat zitten en gaat voelen wat er nu precies allemaal speelt. De verbinding met jezelf herstellen is waar het nu dit jaar en ook volgend jaar over gaat. Inderdaad gaat het om het nu, meer is er niet.
Harte groet, Nina