Spiritualiteit werkt in je huis; praktische tips voor een weldadige woonomgeving | 3 – De onbewuste boodschap

Steeds meer mens

“Weet wat goed voor je is                                                                                                             volg de stem van je hart                                                                                                             maar één keer leef je                                                                                                                     leef dan zoals het moet                                                                                                                 leef in naam van de liefde                                                                                                        steeds mooier wordt je                                                                                                            steeds definitiever                                                                                                                    steeds meer mens                                                                                                                          doe onomwonden                                                                                                                waarvoor je geschapen bent                                                                                                          als een boom wortel je                                                                                                                     in de aarde                                                                                                                   onaantastbaar ben je.”

Hans Bouma                                                                                                                                   Uit: De gedichten van Hans Bouma

De onbewuste boodschap                                                                                                       Elk huis vertelt zijn eigen verhaal. Het is nieuw of oud, heeft al veel bewoners gehad of nog helemaal niet. Het is groot, klein, ouderwets of supermodern. Ooit heb je besloten om in dit huis te gaan wonen, ben je er misschien wel regelrecht verliefd op geworden. Natuurlijk waren er allerlei praktische zaken die mede je keuze hebben bepaald zoals financiële middelen of de locatie waar je werkt, maar met dit huis moet je het nu even doen. Ook wanneer je met sommige aspecten helemaal niet blij bent maar die wellicht, wanneer je er met andere ogen naar kijkt, toch precies goed zijn zoals ze zijn. Net zoals het lichaam waarin je geboren bent, waaraan hier en daar wellicht (in jouw ogen) ook wat mankeert, maar waarmee je het ook maar moet doen.

Als kind was ik hartstikke jaloers op een meisje bij mij in de klas -Alice- dat prachtig mooi, blond en stijl haar had. Haar naam vond ik ook al zo prachtig, als Alice in Wonderland! Elke ochtend wanneer ik met tranen in mijn ogen de klitten uit mijn donkere krullen moest borstelen, wenste ik zeer dat ik haar haar had. Achteraf kan ik zeggen dat ik helemaal geen type ben voor blond, stijl haar. Ik ben meer het type van ‘Gekruld haar, gekrulde zinnen, gekruld van buiten, gekruld van binnen.’ Tja, het heeft even een tijdje geduurd voor ik dat kon accepteren: zo ben ik nu eenmaal en eigenlijk is dat precies goed.

Zo is het ook met je huis. Rare hoekjes, gebrek aan bergruimte, enorme ramen of juist hele kleine, elk huis heeft zijn eigen karakteristieke kenmerken en gebreken. Een huis met drie slaapkamers is nu eenmaal een huis met drie slaapkamers, ook al wil je er zes. Gewoon gaan verbouwen, denk je dan misschien. Net zoals er tegenwoordig heel wat aan lichamen verbouwd, verkleurd, gladgestreken of ontdaan wordt, doen we dat ook met onze huizen. Hup, even snel een kamertje erbij, een dakkapel erop, een muurtje gesloopt of een serre ergens bij aan en dan zijn we blij en tevreden. Of toch niet? Het karakter van het huis laat zich niet wijzigen. Oud blijft oud. Een bungalow blijft een bungalow en ook van een flat kun je geen rijtjeshuis maken, hoe lang je ook blijft wensen, dagdromen of ‘visualiseren’ (je in gedachten voorstellen hoe een ruimte eruitziet). Vaak zijn die verbouwingen overigens, bij gebrek aan voldoende financiële middelen en inzicht, van een dergelijke kwaliteit dat je je oprecht kunt afvragen of ze een verbetering hebben bewerkstelligd.                                                                                                                              Het zou juist een uitdaging zijn om te leren accepteren wat er is en daarnaar te leven, er het beste van te maken en er tevreden mee te zijn. Dat doet me denken aan wat mijn oma altijd zei: ‘Alles is goed zoals het is en ook als het niet goed is, is dat goed.’ Dat heeft me nogal eens wat hoofdbrekens gekost; hoe kan iets nu goed zijn terwijl het niet goed is? In de loop van de jaren ben ik gaan begrijpen dat het werkelijk zo werkt. In elke beperking, elk probleem, elke tegenslag ligt de uitdaging besloten om het te nemen zoals het komt en er het beste van te maken. ‘In der Beschränkung zeigt sich der Meister’ (in de zelfbeperking blijkt pas het meesterschap), zoals Goethe eens in een sonnet zei. Eigenlijk betekent dit dus ook tevreden zijn met wat er is.                                                                    Het verhaal dat het huis jou vertelt is jouw verhaal, van jouw leven; de deuk in de deur van toen je deze in een kwade bui keihard opengooide, de streepjes op de muur die vertellen hoe groot je kinderen inmiddels gegroeid zijn en de handafdruk van je broer op de muur toen hij je hielp met het installeren van de nieuwe badgeiser. Maar ook de beperkte ruimte op de verdieping die je wellicht iets zegt over de beperkingen of eenzijdigheid in je manier van denken of de klemmende voordeur waarvan je je af kunt vragen of je wel zo graag mensen ontvangt. Anders gezegd: de verschillende ruimtes in huis en de wijze waarop ze ten opzichte van elkaar georganiseerd zijn, laten zien hoe je huis zich laat gebruiken; hoe lenig en flexibel het is. Een kleine keuken biedt weliswaar geen ruimte aan een grote woontafel, maar kan je wel uitdagen om deze heel efficiënt in te richten en te gebruiken, en een enorme woonkamer daagt je juist uit deze te vullen met leven en aanwezigheid. Met andere woorden: hoe lenig en flexibel ga jij met de beperkingen en de mogelijkheden van je huis (lees: van jezelf) om?

Het verhaal van jouw huis                                                                                                       Je huis kan je niet alleen vertellen hoe je in elkaar steekt, maar ook wie je nu op dit moment bent en wat je daarvan laat zien aan de buitenwereld. Het huis biedt je dus ook de mogelijkheid om je eigen levensverhaal onder ogen te zien en dat te leren accepteren. Hiervoor gebruik je de techniek van het ‘fenomenologisch waarnemen’: kijken naar wat er is en niet je waarneming invullen met emoties, verklaringen of projecties. Deze wijze van waarnemen is gebaseerd op het werk van de filosoof Edmund Husserl, die daarmee een onbevooroordeelde benadering van de wereld beoogde, zonder deze op welke wijze dan ook te interpreteren. Laat je blik eens rondgaan en noteer wat er voorbijkomt. Boeken, veel boeken, over de Sahara bijvoorbeeld. Geen planten. Een grote eettafel. Twee stoelen aan de eettafel. Geen zitbank. Losse fauteuils. Geen gordijnen. Enzovoorts…

Het kan een uitdaging zijn om te luisteren naar dit verhaal dat door het waarnemen ontstaat. Als je er benieuwd naar bent kun je het beste als volgt te werk gaan: Zorg dat je alleen in huis bent en dat je ook voldoende tijd alleen en ongestoord in het huis kunt doorbrengen. Kies een dag uit waarvan je met grote zekerheid kunt zeggen dat er niet iemand komt binnenvallen. Schakel ook computer, telefoon en mobieltje uit, zodat de buitenwereld even geen appèl op je kan doen. Het is ook handig om geen deadline te hebben; dus geen afspraak bij de tandarts of iets dergelijks. Even alle tijd voor jou en je huis en het verhaal dat gehoord wil worden. Zodra je het rijk alleen hebt, ga je in je woonkamer zitten of op een andere centrale plek in huis, met iets lekkers te drinken, een koekje erbij en een notitieboekje onder handbereik. Maak contact met je huis en vraag of het met je wil praten, je duidelijk wil maken wat het te vertellen heeft. Misschien is het even wennen om je huis zo te benaderen en uit te gaan van de gedachte dat het iets te vertellen zou kunnen hebben, maar wanneer je uitgaat van het idee dat alles uit energie bestaat, is het de moeite van het proberen waard. Als je eenmaal zit, kijk je om je heen; neem alles in je op en ervaar wat het met je doet. Wees stil en luister, oordeel niet. Onderzoek hoe jij reageert op wat je waarneemt. Welke boodschap wordt daarmee afgegeven, welk verhaal wordt verteld? Laat langzaamaan het verhaal van je huis zich ontvouwen en helder worden. Vervolgens ga je door je huis rond lopen, te beginnen met de voordeur en de hal, dan nogmaals de woonkamer, daarna de keuken en alle andere ruimtes op de begane grond. Zo af en toe schrijf je, per ruimte, wat steekwoorden op die je straks kunnen helpen om de indrukken die je opdoet te herinneren. Wanneer je de beschikking hebt over meerdere verdiepingen, ga je vervolgens de trap op naar boven naar je slaapkamer, de eventuele andere slaapkamers, de badkamer en misschien nog verder naar boven naar nog een verdieping en de zolder. Als laatste sluit je af met een bezoek aan alle ‘verborgen’ plekken: de bergkast, de kast onder de trap en de kelder. Wanneer je deze rondgang maakt door je huis, probeer dan te voorkomen dat je bij elke waarneming die je doet je meteen een mening of oordeel gaat vormen. Probeer ook te vermijden dat deze je aan het denken zet over wat er allemaal nog gedaan moet worden, of wat je vooral niet moet vergeten om te doen. Het is belangrijk alleen in de waarneming te blijven en te luisteren naar de boodschap van je huis.

Zodra je het rondje door het huis hebt afgerond, ga je weer zitten en neem je je notities door. Wat valt je op? Zijn er opmerkingen die je vaker dan één keer, bijvoorbeeld voor meerdere ruimtes hebt gemaakt? Is er een tendens waar te nemen? Is je huis gelukkig of verdrietig, verwaarloosd of glorieus, trots of kleinzielig, eigenwijs of aangepast? En dan het belangrijkste: als het dan verdrietig of glorieus of eigenwijs is, is dat dan iets wat je ook bij jezelf herkent en van jezelf accepteert?

Op deze manier naar je huis kijken kan je veel informatie opleveren. Wees niet te hard in je oordeel over wat je aantreft. Alles is immers in ontwikkeling en het geeft niet dat jouw rijtjeshuis geen villa is of de slaapkamer een puinhoop. Je kunt er wel voor zorgen dat dat rijtjeshuis als organisme gezond is en goed functioneert en dat je je bewust wordt van het nut van het hebben van een opgeruimde slaapkamer.

Interieur                                                                                                                                       Dan is er natuurlijk nog het interieur. Het zal je verbazen hoeveel spullen er in je huis staan die je niet zelf hebt gekocht. Het nachtkastje dat van je oma is geweest, de zitbank die je zus niet meer wilde en een enorme, vreselijke, vaas die je (van wie ook weer?) op je verjaardag hebt gekregen en toch een plek hebt gegeven. Wil je je daar wel mee omringen, zijn die spullen allemaal even gewenst? Ben je blij met wat dit laat zien van jezelf? Of heb je alles vanuit beleefdheid een plek gegeven, maar vind je het eigenlijk niet mooi en wil je wat anders? Ik zou zeggen: ‘Wat houdt je tegen?!’

Juist het beantwoorden van die vraag kan veel aan het licht brengen. Het is een van de onbewuste boodschappen van je huis die laat zien hoe je jezelf gedraagt en hoe je wellicht niet handelt als je graag zou willen. Spullen die je herinneren aan dierbaren die er niet meer zijn, hoeven nog niet te betekenen dat je louter in het verleden leeft of geen oog meer hebt voor het hier en nu. Het wordt anders wanneer er een ‘boodschap’ aan verbonden is die je beperkt in het leven hier en nu. Je kunt inmiddels erg gewend zijn geraakt aan de strenge blik van je oma waardoor ze je het gevoel gaf dat je iets echt vreselijk fout deed, ondanks het feit overigens dat dat misschien alleen in haar ogen zo was. Haar nachtkastje naast je bed echter is het anker waardoor je altijd, onbewust, die keurende blik van je oma om je heen zult blijven ervaren, ook al is ze al lang geleden overleden. Wil je dat nog wel? Natuurlijk hoef je niet meteen het nachtkastje naar de kringloopwinkel te brengen, maar door dit kastje kun je je wel bewust worden hoe dat werkt met het nog steeds in jouw systeem doorklinkende waardeoordeel van je oma. Dit bewust worden is misschien confronterend maar ook heel waardevol. Het geeft je de gelegenheid je te bevrijden van iets dat je niet meer wilt.

Kijk eens om je heen, welke meubelstukken dragen een boodschap of herinnering waar je niet meer achter kunt staan of waar je niet (meer) blij van wordt? Heb je misschien na je scheiding het echtelijk bed meegenomen, of komt de inrichting van de keuken geheel voor rekening van je altijd heel, heel erg zorgzame moeder? Hoe zit het met die verzameling afbeeldingen van vrouwelijke heiligen in je slaapkamer? Komt het misschien hierdoor dat je nog steeds single bent?

Het kan ook dat je dat nachtkastje, die zitbank en die enorme vaas in je huis hebt geplaatst bij gebrek aan een eigen idee over hoe je je huis wilt inrichten. Of dat je na je scheiding je oude echtelijke bed gehouden hebt uit gemakzucht of (valse) zuinigheid. Geeft niet, vanaf nu heb je de mogelijkheid je dit bewust te worden en hierop je verdere keuzes te baseren.

  • Tip                                                                                                                                                Maak een lijstje van het meubilair dat je gekregen hebt, dus niet zelf hebt gekocht, en de reden waarom je het gekregen hebt. Het  geeft je de mogelijkheid om alsnog zelf de keuze te maken of je het wilt houden of niet. Wanneer je het lastig vindt om spullen die je gekregen hebt weg te doen, bestaat er altijd nog de mogelijkheid om het terug te geven aan degene van wie je het hebt ontvangen of, wanneer dat niet meer mogelijk is, het bijvoorbeeld aan een goed doel te schenken of een ander er een plezier mee te doen.
  • Tip                                                                                                                                                    Als je thuiskomt na een vakantie -vooral als deze wat langer geduurd heeft- kun je heel objectief en met een frisse blik naar je huis kijken. Ga dan met het notitieboekje door het huis, schrijf op wat je anders wilt, waar je je aan ergert, of waar je op uitgekeken bent en ook waarom. Op het moment dat je besluit om daadwerkelijk in je huis aan de slag te gaan, geven je notities je houvast.
  • Boekentip  
  • Een huis vol bezieling, Denise Linn, Forum 2004.
  • Ik wil ergens anders wonen, Jonathan Emmett, Unieboek 2004;  een kinderboek, maar daarom niet minder boeiend.
  • De gedichten van Hans Bouma, Hans Bouma, Ten Have – Kok 1999.

8 gedachten over “Spiritualiteit werkt in je huis; praktische tips voor een weldadige woonomgeving | 3 – De onbewuste boodschap”

  1. Marlies Vinkhuyzen

    Mooiiii Nina,

    Dank je wel, erg inspirerend!,

    Liefs Marlies

    Verstuurd vanaf mijn iPad

    Op 13 mei 2013 om 10:28 heeft Nina Elshof Feng Shui het volgende geschreven:

    > >

  2. Joyce Jongen

    Wat mooi! Wat knap! Wat geweldig hoe je met deze woorden zorgt voor ‘denken, voelen en nu nog doen…. ‘
    Dankjewel Nina, liefs Joyce

    1. Lieve Joyce,
      Wat lief dat je even een berichtje plaatst. Dank voor je complimenten. Het is inderdaad altijd wel een issue om van het voelen en vervolgens denken (of omgekeerd) naar het doen over te gaan. Als je op dat punt een blokkade ervaart, is het goed je eens af te vragen waar je bang voor bent. B.v. voor de ruimte die ontstaat na opruimen, of voor het neerzetten van jezelf in een andere vorm na het kiezen van een studierichting etc. Meestal is het de ruimte aan mogelijkheden die maken dat je aarzelt of zelfs blokkeert….
      Maar daar heb jij toch geen last van?!
      liefs, Nina

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *