Feng Shui en de Liefde

Bedrijfsblind

Afgelopen jaren heb ik flink geworsteld met wat mijn huis met mij deed. Of beter gezegd, wat het huis mij liet zien, maar wat ik natuurlijk niet meteen door had. Ik zeg het tegen mijn studenten ook heel vaak: we zijn in ons eigen huis een beetje bedrijfsblind. We zitten er zo dicht bovenop dat we niet altijd kunnen (en willen) zien wat er werkelijk speelt. En ik was stekeblind! Feng Shui heeft me uiteindelijk geholpen een beetje afstand te nemen en te zien wat ik zien moest. Het ontnam me mijn grote liefde en bracht die via een omweg weer bij me terug.

Universum

Ooit woonde ik in een dertien-in-een-dozijn rijtjeshuis waar ik gillend gek werd van het onpersoonlijke karakter van het huis. Alles deed ik er aan om het maar minder doorsnee te maken. Naar ik nu kan duiden uit angst om zelf ook zo doorsnee te worden als het huis zelf. Het was ver voor ik kennis maakte met Feng Shui. Voor ik kon duiden wat ik nu wel kan: het huis weerspiegelde niet wie ik me op dat moment voelde.

En dus schreef ik een brief. Aan het universum. Met mijn wensen voor mijn droomhuis. Het moest oud zijn, liefst een boerderij. Met een grote tuin, fruitbomen, weiland en het liefst ook met bos in de buurt. En graag ook op pakweg 10 minuten fietsen van scholen en stadscentrum. Een idylle. Een droom. Een illusie. Alstublieft.

Het briefje stopte ik in mijn portemonnee en was op een zeker moment tot mijn grote schrik verdwenen.

Leven

Het leven werd geleefd en ik deed mijn best er zo goed mogelijk aan mee te doen. Het nam wendingen die ik niet had voorzien en zorgde voor ervaringen die alleen maar ervaren konden worden. Het zorgde voor stappen die gezet moesten worden, die ook alleen maar stap voor stap gezet konden worden. Het bracht me naar het einde van een relatie. Het bracht me naar het verlaten van het dertien-in-een-dozijn rijtjeshuis dat plaats moest maken voor een nog ergere dertig!-in-een-dozijn maisonnette.

En het bracht een nieuwe liefde op mijn pad. Een grote! En een wonderbaarlijke! Mijn eerste bezoek aan Zijn Huis bezorgde me kippenvel tot op mijn kleine teen. Ik was verbijsterd! Iemand Moest Mijn Brief Aan Het Universum Gelezen Hebben! Want dit was het huis van mijn dromen. Het huis dat ik op mijn wensen lijstje beschreven had.

Twijfel

En dus voelde ik twijfel. Was het De Man waar ik voor viel, of Het Huis? Nu vind ik persoonlijk dat het helpt als je dat soort gedachten-gruis deelt zodat het zich vanzelf ondeelbaar maakt. Dat zorgde voor lucht en licht. En dus werden de borden en pannen ingepakt; de meubels uitgezocht op nut, schoonheid en bruikbaarheid; en werden twee huishoudens samengevoegd, inclusief nageslacht en dierentuin.

De twijfel verdween als sneeuw voor de zon. Het leven werd uitbundig geleefd en bruiste de pan uit. Er werd getrouwd. De kinderen groeiden als kool met zoveel levenspokon. En het huis en de tuin werden tot in hun uiterste hoekjes ontgonnen en van nieuwe energie en nieuw elan voorzien.

Ommekeer

Tot het moment dat ik voelde dat het huis mij niet meer diende, maar ik het huis. Als ik even rustig in de tuin zat, voelde ik meer-dan-vijfduizend-vierkante-meter tuin roepen om aandacht. Als ik even rustig binnen op de bank zat, voelde ik vierhonderdvijftig-vierkante-meter huis roepen om opruimen, schoonmaken, gezellig maken en mooi aankleden. En het werd me teveel. Veel teveel. Er bleef geen ruimte over voor mij.

Het mooie huis, de mooie tuin, het hele paradijs begon me te irriteren. Te frustreren. En die frustratie zocht een uitweg. Het zocht een uitweg omdat ik het niet herkende. Want ik had toch immers het universum om dit huis, dit paradijs verzocht? Aan mijn wens was toch voldaan? Dus waarom zeuren? Waarom klagen? Waarom zo ‘ondankbaar’ zijn?

Groei

Maar ik was niet meer diegene die ik was toen ik mijn intrek in het huis nam. Toen ik aan dit avontuur met De Man begon. Toen ik aan dit avontuur met Het Huis begon. Ik had veel geleerd van De Man. Ik had ook veel geleerd van Het Huis. En Feng Shui had mij veranderd. Het had me zelfinzicht gegeven. En me stappen laten zetten die ik in mijn stoutste dromen niet kon bevroeden. Het had me een boek laten schrijven! En nog één!!

Maar ik zag die groei in eerste instantie zelf niet. Wel de frustratie. Frustratie die zijn uitweg zocht. En ik projecteerde die op De Man. Het was immers allemaal zijn schuld? Toch?

Tot ik me realiseerde dat de liefde voor De Man zo groot was, dat ik niet wilde dat die liefde om zou slaan in haat. Want “it’s a thin line between love and hate”! Da’s een beetje als het kind met het badwater weggooien.

Maar wat dan?

Droom aan Duigen

Mijn droom viel aan duigen. Mijn droom over mijn droomhuis viel aan duigen. Het huis dat ik zo graag had gewild was een weerspiegeling van een illusie van een leven zoals ik dacht dat ik dat moest leven en zoals ik dacht dat het er uit moest zien. Zoals ik dácht dat het mij gelukkig zou maken.

Maar ik ontdekte dat ik niet in dienst moet staan van mijn droom, van mijn visie. Maar dat mijn droom, mijn visie in dienst moet staan van mij!

Visionair

Ik ben een wegbereider, ik ben een vernieuwer, een visionair. En ik ben een breekijzer. Iemand die het initiatief neemt om datgeen wat niet meer werkt te doorbreken bij de gratie van een nieuwe geboorte. Het is mijn missie om iedereen – ja iedereen! – bewust te maken dat je jezelf kunt leren kennen aan de hand van je huis.

En wat deed ik in mijn privé leven? Ik bleef zitten waar ik zat. En verroerde me niet. Ik hield mijn adem in. En stikte net niet. En ik zorgde voor dat wat zorg en onderhoud nodig had. Dat legde me vast, het beperkte me in mijn vrijheid. In mijn creatieve vrijheid. In mijn diepste wens om gehoor te geven aan wat mijn ziel wilde dat ik zou doen: een bijdrage leveren aan de bewustwording van mensen.

Geboortegrond

Dus ging ik weg bij De Man en verliet ik mijn oude leven, Het Huis. Ik ging terug naar mijn geboortegrond en begon opnieuw. Teruggaan naar mijn geboortegrond bracht me terug bij mezelf. Bij wie ik wilde zijn. Bij wie ik ten diepste behoorde te zijn. Het bracht me terug bij mijn essentie. Mijn bron. Vrij van dromen, illusies, aannames, persona’s en ander opgeplakte etiketten.

Het bracht me terug bij wie ik ben en wie ik wil zijn. Mijzelf!

En dus verliet ik niet alleen die gedroomde huis & haard, maar ook mijn gedroomde geliefde. Hij verdiende het niet om belast te worden met de projecties van mijn frustraties. Hij verdient het om geliefd te worden om wie hij is.

Thuis

Dus bouwde ik aan een nieuw huis. Een nieuw thuis. Voor mijzelf, mijn ziel, mijn missie en de bijdrage die ik wil leveren aan deze wereld. Aan deze mensheid! Ik bouwde aan een nieuw thuis voor Feng Shui.

Juist het loslaten van het oude. Het terugkeren naar mijn geboortegrond. Juist het terugkeren naar mijn essentie, maakte duidelijk waar mijn kracht ligt. Waar mijn potentie aan ontspruit.

Mijn oude huis heeft me dat in al zijn voegen en scheuren duidelijk willen maken, maar ik zag het in eerste instantie niet. Mijn ‘oude’ relatie heeft me dat ook duidelijk willen maken, maar ik kon het in eerste instantie niet accepteren.

Maar nu kom ik thuis in mijzelf. Ja, ik gooi heel graag knuppels in hoenderhokken. Maar dat is mijn kracht. Ja, ik ben een enorme ‘pain in the ass’. Maar dat brengt jou terug bij jezelf, want ik doorzie wie je ten diepste bent. Ja, ik ben het breekijzer dat jij maar al te graag demoniseert omdat ik de veiligheid van jouw zelfgecreëerde illusie aan gruzelementen schop. En dat is precies wie ik ben. Dat is precies wat mijn ziel wil zijn! ‘You are the opener of the way’ zoals Thoth me ooit in een visioen, in de Grote Piramide van Gizeh, mij openbaarde. Zonder drugs. Zonder andere vormen van geestverruimende middelen. Gewoon omdat ik ben die ik ben.

FengShui-Liefde-NinaElshofFengShuiLiefde

Deze terugkeer naar mijzelf heeft me teruggebracht bij De Man. We hebben samen een nieuw huis gekocht. Zijn samen vanuit onze eigenheid en individualiteit, betrokken bij het opnieuw invulling geven aan onze relatie. We zijn samen vanuit onze eigenheid en individualiteit, betrokken bij het opnieuw inrichten van onze woonomgeving. Van ons leven.

En ik zie veel afgunst. Veel mensen die het niet begrijpen. Maar als je thuiskomt bij jezelf. Als je thuiskomt bij je ziel, kan alleen nog Liefde aanwezig zijn.

Liefde bovenal voor jezelf. Maar vooral ook Liefde voor het leven.

 

 

24 gedachten over “Feng Shui en de Liefde”

  1. MarTine van de Coevering

    Wauwwwww, zo mooi zo oprecht zo ECHT, inderdaad precies zoals je toen was, zoals je nu bent en altijd zult blijven. Zoveel raakvlakken, zoveel herkenbare ervaringen, wàt zou ik toch graag dicht in jouw buurt wonen en tòch voelt dit huis als mijn bestemming, hier hoor ik thuis, vlakbij mijn geboortegrond, dichtbij mijn roots. Mijn bewustzijn duwt me naar gelijkgestemden en die wonen óveral! In mijn hart ♥ in mijn ZIEL. Wat ben ik dankbaar jouw vriendin te mogen zijn, al die jaren, zonder elkaar lijfelijk te ontmoeten, elkaar te blijven volgen op ons levenspad. Jòuw weg, míjn weg, dezelfde missie: zoveel mogelijk uitdragen van het nieuwe bewustzijn. Alles en iedereen is in liefde met elkaar verbonden en ’t begint bij liefhebben van jezelf, totaal en volledig. Vanuit deze liefde ontstaat vanzelf de liefde voor elkaar, die liefde willen we delen en jij lieve Nina bent een baken van Licht en ook ik heb op jouw advies dat briefje jaaaaaaren in m’n portemonnee met me meegedragen en ben ik er. In ons “kleinmaarfijne” plekje op deze wonderschone planeet aarde . Dankjewel lieve Nina, voor te zijn wie je bent, DANKJEWEL voor deze spiegel! DUIZENDMAAL DANK, IK HOUD VAN JOU XXX

    1. Lieve Martine,
      Dank je wel voor je hartverwarmende reactie. Je bént dicht in de buurt hoor! Altijd!
      En ja, je briefje heeft je gebracht waar je nu ten diepste wenst te zijn. Mooi dat je daar ook gearriveerd bent.
      Dank! Heel veel dank! Voor je vertrouwen, je liefde en je heerlijkheid.
      <3 <3 XXX Nina

  2. Lieve Nina,
    Wat een prachtig verhaal. Het zou mijn story kunnen zijn.
    Alleen wat doe je met de afgunst.?
    Toen ik in een grote villa woonde, was er de afgunst, nu woon ik klein, maar toch weer die afgunst.
    Toen ik zwanger was van mijn eerste kindje, die afgunst, toen de baby het niet overleefde weer die afgunst.
    Onbegrijpelijk.

    Dank, dank, dank voor je mooie verhaal.

    1. Lieve Annabelle,
      Dank je wel voor je oprechte reactie. Ja, als je een zichtbaar leven leidt, zijn er altijd mensen die daar wat van willen vinden. Die afgunstig zijn.
      Daar kun je alleen maar dankbaar voor zijn. Omdat dat wat je doet, wie je bent, wat je overkomt kennelijk anderen raakt en hen daarop laat reageren.
      Het is niet aan jou om de vorm of aard van die reactie te bepalen. Wel om deze waar te nemen. Voor waar aan te nemen. Het is de waarheid van de ander.
      Zie daarin de pijn, het verdriet en omarm het in dankbaarheid. Dankbaarheid omdat deze mensen je voldoende vertrouwen om deze kant van henzelf aan je te laten zien.
      En neem het dus niet persoonlijk.
      Nina

  3. Ad van Olst

    Lieve Nina,

    Wat een verhaal en wat mooi verwoord. Je openheid en kwetsbaarheid raken me. Het is jouw unieke verhaal en toch zijn er herkenningspunten. Hardnekkig doorgaan op de ingeslagen weg terwijl het leven je keer op keer -soms hardhandig- laat weten dat je in actie moet komen, of juist zijn eigen gang moet laten gaan. Je hebt mij destijds op een nieuw spoor gezet Nina. Daar ben ik niet alleen het universum dankbaar voor, maar ook jou, door de bezielende en overtuigende manier waarop jij me op een nieuw spoor hebt gezet. En je verhaal raakt me niet alleen door je openhartigheid, je morrelt ook nu weer aan mijn illusie in m’n nieuwe huisje waar ik heel blij mee ben en tegelijkertijd een leegte voel waarvan ik niet weet wat ik er mee aan moet. Ook ik blijf dan hardnekkig zitten waar ik zit. Tot nu dan. Dank je.

    Wat mij betreft blijf je lekker een ‘pain in the ass’ en blijf je ons uit onze comfortzone trekken. En er is bij mij geen afgunst maar diepe blijheid en genegenheid als je op zo’n mooie wijze de Liefde opnieuw vind. Liefde voor jezelf, voor De Man en voor het leven. Geniet er met volle teugen van Nina. Het is je van harte gegund!

    Ad

    1. Lieve Ad,
      Dank je wel voor je ontroerend mooie en eerlijke woorden. Daarmee raak je mij!
      Het is fijn om te lezen dat dit blog je aanzet tot zelfreflectie. Tot nadenken. Dat is mooi.
      Ik ben benieuwd waar een volgende stap uit je comfortzone je zal brengen!

      En dank, veel dank voor je goede wensen!!

      liefs, Nina

  4. Een eye-opener, precies de fase waar ik nu in zit. Afscheid nemen van huis, man, ze dienen mij niet meer. Het bewaken van de dunne lijn tussen liefde en haat. Het zoeken naar wie ik ben, wie ik wil zijn.
    Dankjewel Nina, we zullen zien wat de toekomst brengt.

    1. Hoi Nicole,
      Dank je wel voor je openheid en je mooie reactie. Ik hoop dat je de dunne lijn tussen liefde en haat in stand weet te houden. Ik hoop dat het je lukt om je weg te vinden zonder deze dunne lijn te negeren. Ik hoop dat je niet lang meer hoeft te zoeken naar wie je bent, omdat het jouw vindt. Ik hoop dat de toekomst je niets hoeft te brengen omdat je ontdekt dat deze ontstaat door uit te pakken wat er al is.

      veel liefs,
      Nina

  5. Lieve. Nina .

    Wat een bijzonder lezing.
    Naar je geboorte grond.
    Doet mij heel veel. Na 17jaar gewoond op mijn geboorte plek.
    waar ik heel blij mee ben nu een grote ommekeer huis verkocht .mijn man is 7maanden gelden gaan hemelen .
    Alleen beslissen nu naar het westen waar mijn werkplek was ,
    en waar de kinderen wonen ,
    Ik hoor al zeggen luister naar je innerlijke stem.
    Dat ga ik nu doen ,
    Bedankt voor de wijze les .
    Groet Mies .

    1. Dag Mies,
      Fijn dat dit je geholpen heeft om een beslissing te nemen waar je naartoe moet verhuizen.
      Sterkte in je proces!
      Harte groet, Nina

  6. Mooi Nina, ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen! Ik ben blij voor je, geniet van de liefde en vooral van jezelf!!

  7. Lieve mevrouw Elshof

    Bij het lezen van deze nieuwsbrief waarin u openhartig bent over uw leven heeft mij diep geraakt. Wat een verdriet moet u hebben gevoeld en wat een moed om uw hart te volgen en uzelf niet kwijt te raken.
    Feng Shui is daarbij uw leidraad geweest en heeft u gebracht waar u nu bent: een nieuw huis samen met De Man van uw leven. Deze nieuwsbrief zal anderen kracht geven en laten inzien hoe belangrijk Feng Shui is!
    Ik dank u voor alle nieuwsbrieven met diep respect!

    1. Dag Annie,
      Hartelijk dank voor uw reactie. Ja, Feng Shui is heel belangrijk geweest in mijn leven en is dat nog. Een belangrijk houvast in de stormen van het leven zullen we maar zeggen.
      Dank nogmaals, ik waardeer uw reactie zeer.
      Hartelijke groet, Nina

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *